افسردگی: علل آن

پاتوژنز (ایجاد بیماری)

افسردگی هست یک بیماری روانی، اما غالباً شناخته نشده یا اشتباه تشخیص داده می شود. علت هنوز به طور قطعی مشخص نشده است ، اما احتمالاً دلایل مختلفی وجود دارد که یکدیگر را تحت تأثیر قرار می دهد. فرض بر این است که افسردگی دارای یک مولفه ژنتیکی و همچنین یک بار روانی-اجتماعی است. علاوه بر این ، فرض بر این است که عدم تعادل در انتقال دهنده های عصبی (مواد پیام رسان) ، به ویژه وجود دارد سروتونین (آمین بیوژنیک ؛ تن (تنش) را تنظیم می کند خون عروق و بر فعالیت دستگاه گوارش و انتقال سیگنال در مرکز تأثیر می گذارد سیستم عصبی) و نوراپی نفرین (هورمون مربوط به آدرنالین که تحریک می کند سیستم قلبی عروقی) بنابراین ، در درجه اول فعالیت نورآدرنرژیک و سروتونینرژیک تغییر یافته وجود دارد. علاوه بر این ، یک بی نظمی (سو mis نظم) بین این دو وجود دارد غده هیپوفیز و قشر آدرنال ، که با تغییر در بروز می یابد CRH (هورمون آزاد کننده کورتیکوتروپین) و کورتیزول (هورمون استروئیدی /فشار هورمونی که پس از شرایط استرس زا ترشح می شود و فرایندهای متابولیکی کاتابولیک ("تحقیر کننده") را فعال می کند. علاوه بر این ، نشان داده شده است که تقریباً 80٪ بیماران افسرده عملکرد گیرنده گلوکوکورتیکوئید (GR) را تغییر داده اند. این موضوع را تأیید می کند افسردگی در درجه اول یک است فشار بی نظمی همچنین ممکن است که تب خال ویروس ها در پاتوژنز افسردگی نقش دارد: در بیماران مبتلا به اختلالات افسردگی دو قطبی و عمده ، میزان بالایی از عفونت با ویروس تبخال انسانی HHV-6 در سلولهای عصبی پورکینژ پیدا شد. با کمک تصویربرداری رزونانس مغناطیسی با وضوح بالا ، می توان نشان داد که هر چه شدت این اختلال بیشتر باشد ، هیپوتالاموس. در بیماران مبتلا به اصطلاح اختلال عاطفی ، چپ هیپوتالاموس به طور متوسط ​​5٪ بیشتر از افراد سالم بود. این ممکن است با این واقعیت توضیح داده شود که محور به اصطلاح هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال (HPA) در صورت وجود شرایط استرس زا افزایش می یابد. در افراد مبتلا به افسردگی ، این مکانیسم بازخورد عملکردی ندارد ، به این معنی که آنها از بیش فعالی رنج می برند فشار سیستم ، حتی در صورت عدم وجود شرایط استرس زای آشکار.

علل (علل)

موارد زیر دلایلی هستند که با افزایش احتمال بروز افسردگی همراه هستند:

علل بیوگرافی

• استرس ژنتیکی
  • سابقه خانوادگی اختلالات دو قطبی یا افسردگی
  • اقدام به خودکشی در تاریخ خانواده
  • خطر ژنتیکی وابسته به چند شکلی ژنی است:
    • ژن ها / SNP ها (چند شکلی تک نوکلئوتیدی ؛ انگلیسی: چند شکلی تک هسته ای):
      • ژن ها: FKBP5
      • SNP: rs1545843 در یک منطقه بین ژنی.
        • صورت فلکی آلل: AA (1.4 برابر).
      • SNP: rs1360780 در FKBP5 ژن.
        • صورت فلکی آلل: CT (1.3 برابر).
        • صورت فلکی آلل: TT (1.3 برابر)
• عفونت های مادر در طی بارداری - عوامل بیماری زای کمپلکس TORCH (توکسوپلاسما ، "دیگر" ، سرخچه ویروس، سیتومگالوویروس و تب خال ویروس سیمپلکس) (خطر ابتلا به افسردگی کودک 24٪ افزایش می یابد).
• وزن هنگام تولد <1,000 گرم
• جنسیت - در حالی که حدود 25٪ از زنان بزرگسال افسردگی را تجربه می کنند ، فقط حدود 10٪ از مردان بزرگسال تحت تأثیر قرار می گیرند - این اختلافات در سنین میانی و مسن تر کاهش می یابد. اقدام به خودکشی (اقدام به خودکشی) در زنان بیشتر از مردان است. خودکشی های کامل در مردان 2 تا 3 برابر بیشتر است ، زیرا آنها روش های خشن تری را انتخاب می کنند
• سن - وقوع خوشه ای در سنین پیری (اولین رخداد> 60 سالگی = افسردگی پیری).
• عوامل هورمونی - پس از زایمان (پس از زایمان ؛ در نفاس), يائسگي، آندروپوز (یائسگی در زنان / مردان).
• پزشکان در ادامه تحصیل
• پیروان فرهنگ گوتیک

علل رفتاری

• تغذیه
  • ترانس اسیدهای چرب - به طور قابل توجهی خطر ابتلا به افسردگی را افزایش می دهد.
  • سوnut تغذیه و سوern تغذیه
  • کمبود ریز مغذی ها (مواد حیاتی) - به پیشگیری با ریز مغذی ها مراجعه کنید.
• مصرف مواد محرک
  • الکل (زن:> 40 گرم در روز ؛ مرد:> 60 گرم در روز).
• استفاده مواد مخدر
  • آمفتامین (سمپاتومیمتیک غیرمستقیم) و مت آمفتامین ها ("مت بلور").
  • حشیش (حشیش و ماری جوانا)
• وضعیت روانی - اجتماعی
  • حوادث استرس زای زندگی فعلی
  • استرس - استرس حاد و بحرانهای زندگی (استرس مزمن / استرس مداوم).
  • زورگویی: نوجوانانی که گزارش می کنند توسط همکلاسی ها مورد آزار و اذیت منظم قرار می گیرند ، در اوایل بزرگسالی بیشتر دچار افسردگی می شوند.
  • عدم حمایت اجتماعی
  • تنهایی (در سنین پیری) - افراد بالای 50 سال که غالباً احساس تنهایی می کنند (بدون اینکه لزوماً چنین باشد) بعداً در یک مطالعه طولانی مدت بیشتر دچار افسردگی می شوند.
• نور کم در شب هنگام خواب - روشنایی lux 5 لوکس در هنگام خواب شب تقریباً احتمال بروز علائم افسردگی را دو برابر می کند (نسبت خطر [HR]: 1.89 ؛ 95٪ فاصله اطمینان بین 1.13 تا 3.14)
• اختلال در ریتم شبانه روزی (اختلال در ریتم شبانه روز) ، به عنوان مثال ، افزایش فعالیت در دوره های استراحت شبانه و عدم فعالیت در طول روز
• اضافه وزن (BMI ≥ 25 ؛ چاقی) - با شاخص توده بدنی BMI / شاخص توده بدنی)> 30 ، شیوع (فراوانی بیماری) اختلالات اضطرابی و افسردگی دو برابر بیشتر است
• وزن کم (BMI <18.5) - ارتباط U شکل بین BMI و علائم افسردگی اثبات شده است: بیشترین علائم افسردگی در بزرگسالان کم وزن مشاهده شد و به دنبال آنها بیماران چاق و شدید چاقی

علل مرتبط با بیماری

• سو abuse مصرف الکل (وابستگی به الکل)
• اختلالات اضطرابی in بارداری (عامل خطر برای افسردگی پس از زایمان، PPD).
• آپوکسی (سکته)
• سندرم فرسودگی شغلی
• بیماری التهابی مزمن روده (CED ؛ کولیت اولسراتیو, بیماری کرون).
• بیماری انسداد مزمن ریوی (COPD) - هر سوم بیمار مبتلا به COPD افسردگی دارد!
• دیابت شیرین
• کم کاری تیروئید (کم کاری تیروئید) یا پرکاری تیروئید (پرکاری تیروئید).
• عدم تعادل هورمونی - حاملگی دیابت (دیابت بارداری) ، زایمان ( افسردگی پس از زایمان، PPD) ، سندرم پیش از قاعدگی (PMS) ، يائسگي، آندروپوز
• (در میان مردان افسرده ، مردان با سطح تستوسترون آزاد پایین تر سه برابر بیشتر از افراد دارای سطح تستوسترون طبیعی هستند)
• بیماری های جسمی همراه / بیماری های جسمی همراه (به عنوان مثال ، بیماری های تومور ، اسکلت عضلانی ، غدد درون ریز ، قلب و عروق و بیماری های ریوی ، اختلالات متابولیکی ، آلرژی ها ، بیماری های مغزی ، بیماری های عفونی)
• اختلال نارسایی قبل از قاعدگی (PMDS / PMDD؛ نوسانات خلقی در روزهای قبل قاعدگی) (عامل خطر برای افسردگی پس از زایمان، PPD).

داروها

• 5-آلفا-ردوکتاز نوع II - فیناستراید
• ضد آریتمی
  • کلاس Ic ضد آریتمی (فلکائینید).
  • مكملین
• آنتی بیوتیک ها
  • آمینوگلیکوزیدها (آمیکاسین, جنتامایسین, نتیلمین، سیزومایسین ، توبرامایسین).
  • کینولون (سیپروفلوکساسین, انوکساسین، فلروکساسین ، گریپافلوکساسین, لووفلوکساسین, لومفلوکساسین, افلوکساسین، روزوکساسین ، اسپارفلوکساسین ، تمافلوکساسین).
• داروهای ضد افسردگی - SSRI و SSNRI: نسبت شانس 1.88 (1.34-2.64) ؛ سه حلقه ای داروهای ضد افسردگی: نسبت شانس 2.66 (1.45-4.36) جمعی: کودکان 5 تا 20 سال.
• داروهای ضد صرع (فلبامات, گاباپنتین, لاموتريژين, تیاگابین, توپیرامات, والپروئیک اسید/ والپروات)
• داروهای ضد فشار خونمسدود کننده های بتا و کلسیم آنتاگونیست ها: نسبت خطر به ترتیب 2.11 (95٪ فاصله اطمینان (CI) 1.12-3.98) و 2.28 (95٪ CI 1.13-4.58) پذیرش بستری برای اختلالات عاطفی (84٪ افسردگی اساسی ؛ 15٪ اختلال دو قطبی)
  • مهار کننده های ACE
  • مسدود کننده های بتا (پروپرانولول ، نادر!)
  • ایندول کلوئید (رزرپین)
• ضد مالاریا (atovaquone ، ملفوخین, پروگوانیل).
• داروهای ضدپاركینسون
  • آنتی کولینرژیک (بنزاتروپین ، بیپریدین ، ​​بورناپرین ، میتیکسن ، اورفنادرین ، پریدینول ، پروسیکلیدین، تری هکسی فنیدیل).
  • دوپامینرژیک (آمانتادین, کابرگولین، دی هیدرو ارگوکریپتین مسیلات ، لوودوپا, پرگولاید).
• ضد روان پریشی (نورولپتیک) - بنپریدول ، برومپریدول، بوتیروفنون ، کلرپرمازین, کلروپروتیکسن، کلوپنتزیکسول ، کلوزاپین، دیکسیرازین ، دکانوات ، فلوانیزون ، فلوپنتیکسول, فلوفنازین، فلوسپیریلن ، هالوپریدول/ decanoate ، لومروپرومازین، ملپرون ، متوفنازات ، olanzapine، اكسیپرتین ، پرازین ، پریاسین ، پروفنازین/ enantate ، فنوتیازین ها ، پیموزید، پیپامپرون ، پرومازین, پرومتازین، پروتیپندیل ، رزرپین, risperidone، سولفوریدازین ، ترییدیدین، تیوتیکسن ، تری فلووپرازین ، تری فلوپریدول ، تری فلوپرومازین ، زوتپین ، زکلوپنتیکسول/ استات / دکانوات.
• ضد ویروس (آمانتادین).
• باربیتورات ها
• مواد مخدر
• فیناستراید
• هورمون ها
  • آنتی آندروژن ها (بیکالوتامید, سیپروترون استات, فلوتامید).
  • ضد استروژن (تاموکسیفن)
  • مهار کننده های آروماتاز ​​(آناستروزول)
  • پروژسترون ها (لوونورژسترل، لینسترنول ، استات مدروکسی پروژسترون ، نورثیسترون).
  • آنالوگهای GnRH (گوزرلین).
  • گلوکوکورتیکوئیدها (کورتیزون, پردنیزولون).
  • استروژن ها
  • پیشگیری از بارداری هورمونی (جلوگیری از بارداری با استفاده از داروهای حاوی هورمون) منجر به تجویز مکرر بعدی داروهای ضد افسردگی در موارد زیر می شود:
    • حاوی پروژستین داروهای ضد بارداری: 34 درصد بیشتر (میزان بروز 1.34 IRR ؛ 95 درصد فاصله اطمینان 1.27-1.40) ،
    • سیستم داخل رحمی با لوونورژسترل: 40 درصد شایعتر است (IRR 1.4 ؛ 1.31-1.42).
    • حلقه واژن با اتونژسترل: 60٪ شایع تر (IRR 1.6؛ 1.55-1.69).
    • وصله هورمونی با نورلژسترومین: 100٪ شایع تر (IRR 2.0 ؛ 1.76-2.18).
• H2 آنتی هیستامین ها (سایمتیدین, رانیتیدین).
• تعدیل کننده سیستم ایمنی (اینترفرون α2 ، اینترفرون 2β).
• بی حس کننده های موضعی (لیدوکائین, مپیواکائین, پروتئین).
• بازدارنده مولتی تیروزین کیناز (وندتانیب).
• Neuroleptics (تتربنازین).
• مهار کننده های غیر نوکلئوزیدی ترانس اسکریپتاز معکوس (NNRTIs) (efavirenz, نویراپین).
• آنالوگ های نوکلئوزید (آباکاویر, دیدانوزین, لامیوودین, استاودین، زیدوودین).
• مواد افیونی (اکسی کدون)
• مهار کننده فسفودی استراز -4 / مهار کننده PDE-4 / tsDMARDs (هدف های مصنوعی DMARD) (آپرمیلست).
• مهار کننده های پمپ پروتون (PPI ها) - استروژن, لانزوپرازول, امپرازول, پانتوپرازول, رابپرازول.
• مواد روانگردان / محرک های روان گردان (آمفتامین ها, مودافینیل).
• رتینوئیدها (آسترتین, ایزوترتینوئین).
• مهار کننده های تیروزین کیناز (TKi) - vandetanib
• ضد ویروس
  • مهارکننده های غیر نوکلئوزیدی ترانس اسکریپتاز معکوس (NNRTI) - efavirenz, نویراپین, ریلپیویرین.
  • آنالوگ های نوکلئوزید (آباکاویر، فاسکارنت ، گانسیکلوویر,ریباویرین).
  • آنالوگ های نوکلئوتیدی (تنوفوویر) بازدارنده های نوکلئوزید معکوس ترانس کریپتاز (NRTI) - دیدانوزین, لامیوودین, استاودین, زالسیتابین، زیدوودین.
  • مهارکننده های پروتئاز (PI ؛ مهار کننده های پروتئاز) - لوپیناویر. ریتوناویر
• سیتوکینها (اینترفرون ß-1a ، اینترفرون ß-1b ، گلاتیرامر استات).
• داروهای سیتوستاتیک (پنتوستاتین)

آلودگی محیط زیست - مسکرات (مسمومیت).

• مناطقی که کیفیت هوا به خصوص ضعیف است

بیشتر

• کودک بلوز (عامل خطر افسردگی پس از زایمان ، PPD).
• اقدام به خودکشی
• احساسات منفی (تمایل زیاد به نشان دادن ناراحتی) در اوایل کودکی یک عامل خطر احتمالی است
• وضعیت پس از درمان در یک بخش مراقبت های ویژه (هر سوم بیمار علائم افسردگی را نشان می دهد ؛ هنوز هم یک سال بعد وجود دارد)