معرفی
بیماری التهابی مزمن روده (معروف به CED) بیماری روده است که در آن التهاب عود کننده (عودکننده) یا دائماً فعال روده رخ می دهد. بیماری التهابی مزمن روده اغلب اولین بار در سنین جوانی (بین 15 تا 35 سالگی) رخ می دهد و اغلب سابقه خانوادگی دارد. بیماری کرون و کولیت اولسراتیو از شایعترین بیماریهای التهابی مزمن روده هستند.
آنها از نظر گسترش در دستگاه گوارش و تأثیر عمیق بافت تحت تأثیر التهاب متفاوت هستند. بنابراین کل دستگاه گوارش می تواند تحت تأثیر قرار گیرد بیماری کرون. التهاب تمام لایه های دیواره روده را تحت تأثیر قرار می دهد.
In کولیت اولسراتیواز طرف دیگر ، اغلب فقط روده بزرگ تحت تأثیر قرار می گیرد و التهاب معمولاً به تمام لایه های روده گسترش نمی یابد روده بزرگ مخاط. اگر تشخیص کامل بین این دو بیماری امکان پذیر نباشد ، این مرحله میانی نامیده می شود کولیت نامشخص بیماری التهابی مزمن روده با واکنش بیش از حد ایمنی بدن در برابر اجزای دیواره روده ایجاد می شود.
با این حال ، هنوز علت دقیق آن روشن نشده است. علاوه بر التهاب روده ، معده و مری و سایر اندامها مانند صفرا مجاری ، پوست ، مفاصل و همچنین چشم می تواند تحت تأثیر التهاب قرار گیرد. بیماران مبتلا به بیماری التهابی مزمن روده معمولاً نه تنها از یک احساس کلی بیماری رنج می برند و تب، بلکه از شدید درد شکم و اسهال خونی.
در هر صورت درمان لازم است ، زیرا التهاب می تواند باعث پارگی روده (سوراخ شدن) و در نتیجه تهدید کننده زندگی شود شرط. این درمان با داروهایی که سرکوب می کنند انجام می شود سیستم ایمنی بدن. اگر عارضه هایی مانند شیرخوردن ، فیستول تشکیل ، دژنراسیون یا حتی باریک شدن لومن روده رخ می دهد ، جراحی ضروری است.
در مقابل بیماری کرون، با این حال، کولیت اولسراتیو قابل درمان است از آنجا که بیماری التهابی مزمن روده ، خطر افزایش دفع سلولهای روده را در روده افزایش می دهد سرطان، معاینات منظم باید توسط پزشک معالج انجام شود. امید به زندگی بیماران با هر دو زخم کولیت و بیماری کرون به سختی یا اصلاً محدود نیست ، به شرط آنکه درمان بهینه انجام شود.
نشانه ها
بیماری های التهابی مزمن روده زخم دار کولیت و بیماری کرون از نظر علائم تا حدودی متفاوت هستند. هر دو بیماری می توانند منجر به افزایش دما یا حتی کمی شوند تب. در کولیت اولسراتیو ، علامت اصلی آن اسهال خونی و مخاطی است که به طور قابل توجهی فرکانس مدفوع افزایش یافته است.
علاوه بر این ، اغلب وجود دارد درد شکم در پایین شکم سمت چپ و تمایل دردناک به مدفوع (تنسم). دلایل آن اغلب است نفخ. شکایات خارج روده ای (علائم خارج روده) نیز ممکن است رخ دهد.
این شکایات در درجه اول کلانژیت اسکلروزان (التهاب معده) است صفرا مجاری) ، آرتروز (التهاب مفاصل) ، بثورات پوستی و التهاب چشم. کلانژیت اسکلروزان اولیه در 75٪ بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو رخ می دهد. به طور کلی ، شکایت در خارج از روده در کولیت اولسراتیو در مقایسه با بیماری کرون نادر است.
بیماری کرون با یک دوره متناوب مشخص می شود. 30٪ احتمال ابتلا به عود مجدد در طی یک سال وجود دارد. اگر علائم بیش از نیم سال ادامه داشته باشد ، شرط مزمن نامیده می شود.
بر خلاف کولیت اولسراتیو ، بیماری کرون دارای آبکی ، بی خون است اسهال با دفعات معمولاً مدفوع کمی بالا. با این حال، یبوست (یبوست) نیز می تواند رخ دهد. علاوه بر این، درد در پایین شکم راست ، فیستول مقعد ، آبسه در ناحیه لگن مقعد و تنگی روده (انقباض) به عنوان علائم احتمالی انتظار می رود.
از آنجا که بیماری کرون می تواند در هر قسمت از دستگاه گوارش رخ دهد ، علائم در درجه اول به قسمت آسیب دیده روده بستگی دارد. از آنجا که این بیشتر است روده کوچک تحت تأثیر قرار می گیرد و این برای جذب مواد مغذی مهم است ، می تواند منجر به اصطلاح سندرم سوor جذب شود (جذب آشفته سوبسترا از روده) و در نتیجه به کمبود منجر شود. این موارد شامل کاهش وزن ، کم خونی ، استئاتوره (مدفوع چرب) ، کمبود محلول در چربی ویتامین ها or کلیه سنگ ها.
بیماری کرون همچنین علائم خارج روده ای ایجاد می کند که در این بیماری نیز نسبتاً شایع است. در اینجا نیز ، مفاصل تحت تأثیر قرار می گیرند آرتروز (التهاب مفاصل). این منجر به التهاب چشم می شود (آرتیت ، اپی اسکلریت ، ووئیت) ، التهاب صفرا مجاری و تغییرات پوستی. زخم و آفت در حفره دهان همچنین بیشتر است.
