ضد ویروس

محصولات

ضد ویروس مستقیم به صورت تجاری در دسترس است داروهای در شکل قرص, کپسول, راه حلو کرم ها، بین دیگران. اولین داروی ضد ویروس در دهه 1960 تأیید شد (ایدوکسوریدین).

ساختار و خواص

Antivirala یک گروه بزرگ از داروهای و ساختار شیمیایی یکنواختی ندارند. با این وجود می توان گروه هایی مانند آنالوگ های نوکلئوزید تشکیل داد. اینها آنالوگهای بلوکهای سازنده DNA و مواد مخدر که در درجه اول در سلولهای آلوده توسط فسفوریلاسیون فعال می شوند.

اثرات

ضد ویروس (ATC J05) علل و مستقیماً در برابر فعال هستند ویروس ها (ضد ویروس). آنها به طور انتخابی با ساختارهای ویروسی ارتباط برقرار می کنند و تأثیرات خود را در مراحل مختلف تکثیر ویروس اعمال می کنند. دوره دقیق چرخه تکثیر به ویروس بستگی دارد:

پیوست (جذب).
نفوذ به داخل سلول ، همجوشی
بدون پوشش
رونویسی معکوس
ادغام در ژنوم میزبان
انتشار RNA یا DNA (همانند سازی).
تشکیل اجزای ویروس جدید (ترجمه)
بلوغ
آزاد

آنها با تأثیر بر این فرایندها ، تکثیر ویروس را سرکوب می کنند و از گسترش بیشتر عوامل بیماری زا جلوگیری می کنند. اهداف دارویی ضد ویروسی معمول است آنزیم ها، دیگر پروتئین هاو اسیدهای نوکلئیک. داروهای معمولاً برای یک ویروس یا گروهی از افراد وابسته انتخاب می شوند ویروس ها. گروه بزرگی از آنالوگ های نوکلئوزیدی مشتقات بلوک های سازنده DNA هستند که پس از فسفوریلاسیون ، به عنوان بسترهای کاذب در DNA ویروسی گنجانده می شوند. این منجر به خاتمه زنجیره ای می شود و بنابراین DNA پلیمراز و سنتز DNA را مهار می کند. رویکرد دوم تعامل با اهداف دارویی سلولهای میزبان است که مورد نیاز سلولهای میزبان است ویروس ها برای همانند سازی آنها. با این حال ، این معمولا بیشتر شامل می شود عوارض جانبی. این مکانیسم کمتر رایج است.

موارد مصرف

برای پیشگیری و درمان بیماری های عفونی ویروسی ، به عنوان مثال ، ویروسی هپاتیت، اچآیوی، تب خال عفونت ها ، و تاثیر.

مقدار مصرف

با توجه به SmPC. در مورد عفونت های حاد ، درمان باید در اسرع وقت پس از شروع علائم برای سرکوب تکثیر ویروس آغاز شود.

مواد تشکیل دهنده فعال

مواد فعال را می توان در گروه های دارویی زیر یافت (انتخاب):

داروهای ضد حس (سیتومگالی).
آنتاگونیست های CCR5 (اچآیوی).
مهار کننده های اندونوکلئاز (تاثیر).
مهار کننده های همجوشی (HIV)
آنتاگونیست Gp120 (HIV)
مهار کننده های HCV NS5A (هپاتیت C).
مهار کننده های HCV پلیمراز (هپاتیت C).
مهار کننده های پروتئیناز HCV (هپاتیت C)
مهارکننده های پروتئاز HIV (HIV)
اینترفرون (هپاتیت B ، C)
مهار کننده های انتگراز (HIV)
مسدود کننده های کانال M2 (آنفلوانزا)
آنتیبادیهای مونوکلونال (به عنوان مثال ، RSV)
مهار کننده های نورآمینیداز (آنفلوانزا)
آنالوگ های نوکلئوزید (تب خال ویروس ها ، هپاتیت).
مشتقات اسید فسفونیک (ویروس های هرپس).
مهارکننده های ترانس کریپتاز معکوس (HIV ، هپاتیت).
مهار کننده های RNA پلیمراز: فاویپیراویر (تاثیر, ابولا).

موارد منع مصرف

اقدامات احتیاطی کامل را می توان در برچسب دارو مشاهده کرد. از ضد ویروس نباید در بیماریهای عفونی باکتریایی استفاده شود ، زیرا برای درمان آنها مناسب نیست.

عوارض جانبی

عوارض جانبی بستگی به داروهای مورد استفاده دارد. ضد ویروس برای ساختارهای ویروسی کاملاً انتخابی نیست و بنابراین ممکن است عوارض جانبی در ارگانیسم ایجاد کند. مثل با آنتی بیوتیک ها، یک مشکل ایجاد مقاومت است که می تواند به دلیل جهش در ژنوم ویروسی تحت فشار انتخاب رخ دهد.