مولیبدن: ارزیابی ایمنی

آخرین بار سازمان امنیت غذایی اروپا (EFSA) ارزیابی شد ویتامین ها و مواد معدنی برای ایمنی در سال 2006 و برای هر ریز مغذی به اصطلاح سطح بالایی از میزان تحمل پذیر (UL) را تعیین کنید ، به شرطی که اطلاعات کافی در دسترس باشد این UL نشان دهنده حداکثر سطح ایمن ریز مغذی است که ایجاد نمی کند عوارض جانبی وقتی یک زندگی روزانه از همه منابع گرفته می شود.

حداکثر میزان ایمن مصرف روزانه فوق در مردان و زنان بزرگسال 18 سال به بالا و همچنین زنان باردار و شیرده اعمال می شود.

برآورد میزان مصرف مولیبدن در جمهوری فدرال آلمان نشان می دهد که به حداکثر میزان مصرف روزانه مولیبدن نرسیده است. مقادیر مولیبدن 1.5 میلی گرم (1,500 میکروگرم) در روز که طی 24 روز مصرف می شود ، بدون عوارض جانبی نامطلوب باقی مانده است.

NOAEL (بدون مشاهده میزان تأثیر منفی) - بالاترین مقدار از ماده ای است که قابل تشخیص و اندازه گیری نیست عوارض جانبی، حتی با ادامه خوردن غذا - توسط EFSA در 0.9 میلی گرم مولیبدن به ازای هر کیلوگرم وزن تعیین شد ، که تقریباً 100 برابر حد مجاز روزانه مولیبدن در یک فرد با وزن 70 کیلوگرم است.

عوارض جانبی از مصرف بیش از حد مولیبدن شامل اسهال (اسهال) ، کم خونی (کم خونی) ، و هیپراوریسمی (افزایش یافت اسید اوریک غلظت در خون - یک عامل خطر برای نقرس) ، و همچنین دردناک است مفاصل و حتی نقرس (اوریکوپاتی) مصرف بیشتر مولیبدن در انسان با افزایش بروز در ارتباط است نقرس و صدمه به کبد.

در منطقه ای در ارمنستان با خاکهای بسیار غنی از مولیبدن ، علائم نقرس مانند با ورم مفاصل (درد مفاصل) مشاهده شد. تخمین زده شده است که مصرف روزانه 10-15 میلی گرم مولیبدن در آنجا به مدت 1 تا 5 سال منجر به آن شده است هیپراوریسمی (ارتفاع از اسید اوریک سطح در خون) و هایپراوریکوزوریا (افزایش دفع اسید اوریک در ادرار).

در مطالعات حیوانی روی موش ها ، مقدار 2 تا 8 میلی گرم مولیبدن در هر کیلوگرم وزن بدن در روز منجر به اختلالات رشد می شود. در سطوح 1.6 تا 2 میلی گرم مولیبدن در هر کیلوگرم وزن بدن در روز ، تغییراتی در تولید مثل و رشد مشاهده شد. علائم حاد مسمومیت در سطح 5 میلی گرم (5,000 میکروگرم) مولیبدن در هر کیلوگرم وزن بدن و بالاتر مشاهده شد.