ساختن
برای بدست آوردن ECG معنی دار ، باید چند مورد را هنگام استفاده از الکترودها در نظر گرفت. برای هدایت بهتر آنها اغلب با آب یا ضد عفونی کننده مرطوب می شوند. به عنوان یک قاعده ، الکترودها ابتدا به دو بازو و مچ پا اعمال می شوند. سپس شش قفسه سینه الکترودهای دیواری قرار گرفته اند.
امروزه از الکترودهای چسبنده معمولاً استفاده می شود. در بیمارستان های قدیمی یا اقدامات پزشکان ، هنوز الکترودهایی به اصطلاح مکش استفاده می شود که به طور خودکار پوست بیمار را می مکد. برای استاندارد سازی ، هر یک از شش الکترود دیواره قفسه سینه دارای یک مشخصه است:
- V1: در سمت راست جناغ به فضای بین دنده ای 4 وارد می شود
- V2: در سمت چپ جناغ به فضای بین دنده ای 4 وارد می شود
- V3: بین V2 و V4
- V4: به تقاطع فضای بین دنده ای 5 و خط میانی اسکلاوی چپ مانده است
- V5: ارتفاع خط محور جلو با V4
- V6: خط محور میانی ، همان ارتفاع V4
زمینه فیزیولوژیک
ضربان قلب ما ، بلکه هر حرکت عضلانی دیگر ، بر اساس جابجایی هدفمند ذرات باردار (یون ها) است. آنها بین داخل و خارج سلول جریان دارند و بنابراین پتانسیل های الکتریکی ایجاد می کنند. در پایان ، هر عمل پمپاژ از قلب چنین تحریک الکتریکی وجود دارد.
اما چگونه می تواند الکتروکاردیوگرام با شروع از راهنما مرکز قلباز گره سینوسی، تشکیل تحریک (دپلاریزاسیون) با سرعتی در حدود 1m / s در جهت سلولهای عضلانی قلب انجام می شود. حال ، به عبارتی ساده ، باید تصور کرد که وقتی الف قلب سلول عضلانی هیجان زده است ، ذرات دارای بار مثبت (کاتیون ها) از سطح سلول به داخل سلول جریان می یابند. در مقایسه با سلول همسایه هنوز تحریک نشده ، سلول هیجان زده اکنون روی سطح خود بار منفی دارد.
این اختلاف شارژ منجر به ایجاد دو قطبی الکتریکی می شود. دوقطبی به عنوان دو قطب متضاد بار یکسان شناخته می شود (به عنوان مثال 1+ و -1) که یک میدان الکتریکی از آنها منشا می گیرد. تحریک و در نتیجه میدان الکتریکی در یک موج مرتب از طریق ساختارهای مختلف قلب منتشر می شود.
سرانجام ، تحریکات تک تک سلولهای عضلانی قلب به هم می افزایند تا بتوانند توسط الکترودهای حساس سطح بدن شناسایی شوند. توالی زمانی خاص تحریک (ابتدا دهلیزها ، سپس بطن ها و غیره) موج معمولی و الگوی دندانه دار یک الکتروکاردیوگرام.
تمام مقالات این مجموعه:
