رانیتیدین یک ماده موثره است که در گروه رده قرار می گیرد هیستامین مسدود کننده های گیرنده H2. رانیتیدین عمدتا در داروهایی که برای درمان بیماریهایی تجویز می شوند یافت می شود که مقدار آنها معده اسید علت بیماری است. غلظت های مختلفی از رانیتیدین در داروهایی وجود دارد که اعتقاد بر این است که تولید اسید را در داخل مهار می کنند معده. غلظت های دارویی متداول از 75 میلی گرم تا 300 میلی گرم است. ماده فعال رانیتیدین با غلظت 75 میلی گرم در هر قرص و تا غلظت کل 1050 میلی گرم در هر بسته بدون نسخه است.
حالت عمل
ماده فعال رانیتیدین به اصطلاح متصل می شود هیستامین گیرنده H2. به طور معمول ، هنگامی که هورمون بافتی هیستامین به این گیرنده متصل می شود ، افزایش می یابد معده اسید تولید می شود رانیتیدین با رقابت با هیستامین برای اتصال به این گیرنده ، این روند را مهار می کند.
برخلاف هیستامین ، با این حال ، رانیتیدین باعث تولید آن نمی شود اسید معده، اما مانع آن می شود. حتی در غلظت های پایین ، رانیتیدین به طور موثری از فعالیت سلول های معده مسئول تولید آن جلوگیری می کند اسید معده. در نتیجه مقدار کمتری از اسید معده، شکایاتی مانند سوزش معده می تواند به طور موثر تسکین یابد و بیماری هایی مانند رفلکس ازوفاژیت و زخم های اثنی عشر و معده به طور موثری قابل درمان است.
ماده فعال رانیتیدین توسط کبد و تا 80٪ از طریق کلیه دفع می شود. نیمه عمر در خون، یعنی زمانی که فقط نیمی از ماده فعال هنوز در آن یافت می شود خون، حدود 2-3 ساعت است. بسته به تصویر بالینی ، غلظتهای مختلفی برای درمان بیماری توصیه می شود.
موارد مصرف
نشانه اصلی مصرف رانیتیدین دارویی برای درمان اثنی عشر یا معده است زخم. رانیتیدین همچنین ممکن است برای درمان بیماری هایی مانند سوزش معده و اسید رفلکس، و همچنین التهاب مری (رفلکس ازوفاژیت) یک نشانه بیشتر برای رانیتیدین ، مصرف همزمان آن است کورتیزون یا داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی.
در اینجا از رانیتیدین به عنوان محافظت کننده معده استفاده می شود ، زیرا درآمد این داروها می تواند اغلب به شکایاتی از جمله منجر شود دل درد, سوزش معده و خونریزی معده همچنین می توان رانیتیدین را برای کاهش موثر آسپیراسیون اسید معده در هنگام تولد تجویز کرد. رانیتیدین همچنین به منظور جلوگیری از آلرژی به صورت وریدی همراه با مسدود کننده های گیرنده H1 هیستامین تجویز می شود شوک.
