دلایل سندرم تونل کارپال | علائم سندرم تونل کارپ

علل سندرم تونل کارپ

سندرم تونل کارپ می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. یک تونل کارپال باریک ، فشار سنگینی در مچ دست، آسیب ها و تغییرات التهابی به نفع توسعه است سندرم تونل کارپ. تونل کارپال در واقع یک گذرگاه تشریحی و تونل مانند برای آن است تاندون ها و اعصاب به دست

در این تونل یک عصب مهم نهفته است عصب مدیان.با توجه به گلوگاه مربوط به بیماری در تونل کارپ ، عصب مدیان استرس مکانیکی دارد و تحریک می شود. آسیب به عصب حساس باعث اختلال در عملکردهای آن می شود. عصب عضله توپ شست را تأمین می کند و مسئول احساس حساس انگشت شست ، شاخص است انگشت، انگشت میانی و قسمتهایی از انگشت حلقه.

فشار وارد شده بر عصب در تونل باریک کارپال باعث ایجاد احساساتی در ناحیه تامین شده توسط عصب می شود. بنابراین مبتلایان از گزگز ، "شکل گیری" ، بی حسی و درد در انگشتان و کف دست علائم می تواند به بازو تابیده شود.

If سندرم تونل کارپ برای مدت طولانی درمان نمی شود ، آسیب عصبی پیشرفت می کند و با گذشت زمان عضلات توپ انگشت شست دچار آتروفی می شوند. این به این دلیل است که فشار روی اعصاب به تمام مناطق تأمین کننده منطقه خسارت وارد می کند عصب مدیان در طول زمان. این شامل توپ انگشت شست است ، که می تواند کمتر استفاده شود و بنابراین عملکرد و توده عضلانی را از دست می دهد.

آیا سندرم تونل کارپال می تواند در مناطقی مانند شانه یا بازو نیز علائمی ایجاد کند؟

سندرم تونل کارپ علائم معمولی مانند درد و پارستزی در ناحیه تأمین شده توسط عصب میانی آسیب دیده. کف دست ، انگشت شست ، شاخص انگشت و انگشت حلقه به خصوص تحت تأثیر قرار می گیرند. با این حال ، علائم ، هر دو درد و پارستزی ، مانند سوزن سوزن شدن یا شکل گیری ، می تواند تابش کند. ممکن است علائم به بازو یا حتی شانه برسد -گردن منطقه.

تاریخچه

دوره سندرم تونل کارپ بسیار متغیر است. علائم می تواند به طور مزمن پیشرونده باشد ، با مکث عود کند یا خود به خود از بین برود. مورد اخیر به ویژه در بیماران جوانتر اتفاق می افتد ، به عنوان مثال پس از پایان a بارداری یا بعد از کاهش فعالیتی که علائم ایجاد می کند.

هر چه سندرم تونل کارپ طولانی تر باشد و هرچه سن بیماران بیشتر باشد ، احتمال بهبود خود به خودی علائم در آنها کمتر است. در مراحل اولیه بیماری ، که ممکن است سالها طول بکشد ، ممکن است موفقیت آمیز باشد. علت این شکایات شبانه در خم شدن دست بدون خواب در هنگام خواب نهفته است ، که باعث افزایش فشار در تونل کارپ می شود ، که در شرایط سخت دیگر منجر به فرسودگی انطباق عصب با شرایط تغییر یافته می شود و بنابراین عصب میانی در اثر فشار آسیب دیده است.

با تغییر موقعیت مچ دست، فضای ذخیره می تواند دوباره کافی باشد و عصب می تواند بهبود یابد ، به طوری که شکایات در ابتدا دوباره از بین می روند. آ مچ دست به عنوان مثال آتل برای این منظور مناسب است. با این حال ، هرچه باریک بودن در تونل کارپ بیشتر باشد ، بهبودی کندتر انجام می شود ، تا اینکه سرانجام یک اختلال حسی دائمی رخ دهد.

این اختلال حسی انگشت شست ، شاخص را تحت تأثیر قرار می دهد انگشت، انگشت میانی و انگشت حلقه در طرف کف دست. اختلالات احساس سوزن سوزن شدن سه انگشت میانی به ویژه شایع است. درد از دست تابش می یابد و معمولاً بر آن تأثیر می گذارد ساعد و حتی می تواند به شانه برسد.

در روند بیماری ، فقط با درد و احساس شبانه باقی نمی ماند. به طور فزاینده ای ، علائم در طول روز نیز رخ می دهد. علاوه بر این ، آسیب در طول بیماری به طور فزاینده ای بر عملکرد عضلات مچ دست تأثیر می گذارد.

بیماران اغلب "کلافگی" و "ضعف" ناگهانی دست را گزارش می کنند. آنها گزارش در مورد ناگهان کاهش یافته است عینک یا بطری ، اما همچنین مشکل در گرفتن نوک انگشت بین انگشت شست و اشاره وجود دارد. حساسیت پوست انگشت شست ، انگشت اشاره ، وسط و حلقه بیشتر و بیشتر کاهش می یابد.

در پایان ، تشخیص لمسی مختل می شود. در مراحل پیشرفته بیماری ، ممکن است از دست دادن عضلات توپ انگشت شست (آتروفی) وجود داشته باشد. چسباندن محکم دست دیگر امکان پذیر نیست. خوشبختانه امروزه از بین رفتن کامل احساس پوست در دست به ندرت اتفاق می افتد.