ریفلاکس

مترادف

GERD (بیماری ریفلاکس معده) ، بیماری ریفلاکس

تعریف

• ریفلاکس معده - مری: ریفلاکس از معده محتویات داخل مری به دلیل بسته نشدن کامل عضله حلقوی در معده ورود.
• ریفلاکس فیزیولوژیکی: ریفلاکس است معده محتویاتی که گاهاً در افراد سالم هنگام خوردن وعده های غذایی پرچرب و نوشیدن شراب مشاهده می شود.
• ریفلاکس معده: این بیماری تغییراتی را در غشای مخاطی مری به دلیل رفلاکس مداوم نشان می دهد.

فراوانی بیماری

در جمعیت غربی حدود 20٪ تحت تأثیر بیماری ریفلاکس قرار دارند که 60٪ از آنها هیچ تغییری در غشای مخاطی در معاینه آندوسکوپی ندارند. با این حال ، 40 درصد از قبل تغییرات قابل مشاهده ای دارند. 5٪ از افراد مبتلا به ریفلاکس ریفلاکس در طول زندگی خود به مری به اصطلاح مریضی مبتلا می شوند و در 10٪ این افراد مری سرطان توسعه می یابد

علل

یک علت ریفلاکس می تواند این باشد که اسفنکتر تحتانی مری به درستی بسته نشود و آب معده دوباره به مری برود. این نیز شایعترین علت ریفلاکس است. علت دیگر ممکن است باشد بارداری، از آنجا که حدود 50٪ از کل مادران باردار به خصوص در سه ماهه آخر بارداری ریفلاکس می کنند. دلایل دیگر ریفلاکس ممکن است موارد زیر باشد: وضعیت پس از درمان جراحی آشالازی (انقباض عضلانی مری تحتانی به دلیل ناهنجاری عصبی) ، باریک شدن محل خروجی معده یا اسکلرودرمی (سخت شدن بافت همبند از پوست یا اعضای داخلی).

پاتوژنز

یک مانع ضد رفلاکس عضله مری تحتانی (اسفنکتر مری تحتانی ، به اختصار UÖS نیز نامیده می شود) ، که بین آن قرار دارد معده ورود و مری تحتانی ، یکی از دلایل اصلی بیماری ریفلاکس معده است. در یک فرد سالم ، UÖS تحتانی سد فشار ایجاد می کند ، در نتیجه فشار در مری در حالت استراحت حدود 10 تا 25 میلی متر جیوه بیشتر از فشار معده است. فقط در حین عمل بلع ، شل شدن UÖS برای مدت کوتاهی اتفاق می افتد.

بیمار از یک بیماری نامناسب رنج می برد تمدد اعصاب عضله حلقه مری تحتانی خارج از عمل بلع است ، یا فشار خیلی کم است ، به طوری که هیچ مانع فشاری ایجاد نمی شود. از دیگر عواملی که ممکن است در ایجاد یک مانع ضد رفلاکس ناکافی نقش داشته باشند عبارتند از: چاقی، اواخر شب وعده های غذایی بزرگ ، الکل و قهوه مصرف کنید. دومین علت اصلی ریفلاکس به اصطلاح ریفلاکس تهاجمی است.

این یک ریفلاکس اسیدی از آب معده است. در دو سوم کل بیماران ، علامت اصلی است سوزش معده، یک سوزش درد واقع در پشت استخوان سینه ، که به ویژه بعد از غذا ، شب و هنگام خوابیدن اتفاق می افتد. احساس فشار در پشت استخوان سینه نیز می تواند ایجاد شود.

در 60٪ بیماران ، در نیمی از بیماران ، هوا می ترکد بلع مشکلات روی دادن. صابونی یا شور طعم بعد از آروغ زدن نیز می تواند رخ دهد تهوع و استفراغ. همه این علائم با فشار دادن ، خوابیدن به پشت ، خم شدن ، اعمال جسمی ، برخی غذاها و داروها و همچنین استرس تشدید می شوند.

سرفه مزمن ، احتمالاً خشونت یا اختلالات خواب در شب می تواند نشانه "تظاهرات خارج مری" (تظاهرات نهفته در بالای مری) بیماری رفلاکس باشد. رفلاکس گاه به گاه در نوزادان و کودکان به اندازه بزرگسالان طبیعی و بی ضرر است. فقط اگر ریفلاکس منجر به ناهنجاری یا عوارض بعدی شود ، نیاز به درمان دارد.

به طور علامت دار ، عواقب ریفلاکس پاتولوژیک اغلب خود را در عدم موفقیت نشان می دهد. این کودکان با کمبود افزایش وزن یا رشد متناسب با سن آنها برجسته می شوند. همراهی اغلب افزایش می یابد استفراغ یا امتناع از غذا خوردن قابل مشاهده است (در اینجا می توانید دلایل بیشتری برای استفراغ پیدا کنید).

بیماری های تنفسی واکنشی مانند آسم (برای مشاهده علائم آسم اینجا را کلیک کنید) نیز می تواند باعث ریفلاکس شود. علت فیزیکی ریفلاکس همان بزرگسالان است. عضله اسفنکتر تحتانی مری به طور نادرست منقبض می شود و در نتیجه ، اسید معده می تواند به سمت مری حرکت کند.

در کودکان ، این پدیده در 80٪ موارد توسط فتق در ایجاد می شود دیافراگم. مری به طور معمول از طریق یک دهانه کوچک در شکم وارد می شود دیافراگم. سپس در آنجا به معده می ریزد. این با حجم بیشتر در حفره شکم ثابت می شود و نمی تواند از این انقباض عبور کند.

علاوه بر این ، عضله اسفنکتر مری مستقیماً در زیر انقباض قرار دارد و بنابراین می تواند عبور غذا به سمت معده را کنترل کند. با این حال ، اگر مجرا بزرگ شود ، ممکن است قسمت هایی از معده ، از نظر آناتومیک ، وارد مجرا شوند قفسه سینه. عضله اسفنکتر پشتیبانی خود را دقیقاً زیر عضله از دست می دهد دیافراگم و فشار در معده ممکن است از قدرت عضلانی آن فراتر رود.

ریفلاکس نتیجه است. علت بسیار نادرتر ناهنجاری مادرزادی مری است که باید با جراحی اصلاح شود. هرگونه عمل روی مری می تواند منجر به ریفلاکس شود.

درمان ریفلاکس در کودکان بسیار کوچک ، به منظور جلوگیری از عوارض جانبی دارو ، اغلب محافظه کارانه است. بنابراین باید به مدت حداقل شش ماه از بالا بردن سطح بدن در حین و بعد از غذا و تجویز صمغ لوبیا استفاده کنید. در صورت عدم پیشرفت می توان دارو درمانی یا حتی درمان جراحی را در نظر گرفت.