تعریف
نورولپتیک ها (مترادف: داروهای ضد روان پریشی) گروهی از داروها هستند که برای درمان تعدادی از بیماری های مختلف روانی استفاده می شوند. از جمله این موارد ، اسکیزوفرنیا یا حالتهای هذیانی. علاوه بر این بیماری ها ، برخی از داروهای نورولپتیک در حضور مزمن نیز استفاده می شود درد و همچنین در زمینه بیهوشی.
گروه داروهای اعصاب شامل داروها و مواد موثره ای است که برخی از آنها بسیار متفاوت از یکدیگر هستند. بنابراین ، اثر داروهای اعصاب مختلف همیشه یکسان نیست ، اما بسته به ماده فعال و مقدار مصرف آن متفاوت است. تأثیر داروهای اعصاب رایج بر اساس انسداد گیرنده های مختلف در است مغز. بسته به گیرنده های مسدود شده ، نشانه های تجویز دارو و همچنین عوارض جانبی خاص نتیجه نورولپتیک است.
مواد مخدر
تعدادی از داروهای مختلف و مواد فعال وجود دارد که می تواند به عنوان داروهای اعصاب طبقه بندی شود. به منظور تمایز بهتر این گروه از داروها ، یک تمایز اساسی بین داروهای اعصاب به اصطلاح معمولی و غیرمعمول قائل می شود. این گروه ها عمدتا در مکانیسم های عملکرد و عوارض جانبی متفاوت هستند.
داروهای اعصاب معمولی شامل داروهایی با ترکیبات فعال هستند:
- هالوپریدول
- بنپریدول
- فلوپنتیکسول
- فلاسپیریل
- فلوفنازین
- پروپرانازین
- کلروفرمزین
- ملپرون
- لوومروپرومازین
- کلروپروتیکس ها
- پیپامپرون
- پرومتازین
داروهایی که به گروه داروهای اعصاب غیر معمولی تعلق دارند ، حاوی مواد موثری هستند از جمله: به عنوان مثال ، برخی از داروها در بیماری های روانپزشکی کلاسیک استفاده می شود ، در حالی که داروهای دیگر به عنوان استفاده می شوند آرامبخش.
- ریسپریدون
- اولانزاپین
- کلوزاپین
- کوتیاپین
- آمیزولپرید
- زیگزاسیدون
- آریپریپازول
اثر داروهای اعصاب
همانند اکثر داروها ، استفاده از داروهای اعصاب با عوارض جانبی احتمالی همراه است. بسته به ماده فعال ، عوارض جانبی نامطلوب مختلفی می تواند رخ دهد. به طور معمول از داروهای اعصاب کلاسیک اختلالات به اصطلاح اکستراپیرامیدال نامیده می شوند ، که خود را در حرکات غیر ارادی عضلات و لرزش و همچنین افزایش تمایل به زمین نشان می دهند.
به همین ترتیب ، یک تولید ناخواسته از شیر مادر و نشت این شیر در نوک پستانها ممکن است رخ دهد. خشک دهان و یبوست همچنین غیر معمول نیستند. مصرف این داروها همچنین می تواند منجر به اختلالات ریتم قلب شود.
همچنین شکایات مکرر وجود دارد که افزایش وزن در طول درمان رخ می دهد. عوارض جانبی داروهای اعصاب غیرمعمول گاهی از یک دارو به داروی دیگر بسیار متفاوت است. به طور خاص ، توسعه دیابت قارچ ، افزایش وزن ، و خشکی بارز و یبوست عوارض جانبی معمولی هستند.
به طور کلی ، کلیه داروهای اعصاب همچنین می توانند یک اثر جانبی تهدید کننده زندگی ایجاد کنند ، که به عنوان یک سندرم نورولپتیک بدخیم شناخته می شود. این عارضه جانبی معمولاً با زیاد همراه است تب، ضربان قلب بسیار سریع ، گیجی و بی هوشی است و باید به قطع فوری دارو و مشاوره با پزشک نیاز داشته باشد. یکی از رایج ترین عوارض جانبی ، افزایش ناخواسته وزن در طول دوره درمان با داروهای اعصاب است.
شناخته شده نیست که همه داروها باعث افزایش وزن می شوند. هم داروهایی که در گروه داروهای اعصاب کلاسیک قرار دارند و هم داروهای داروهای اعصاب غیر معمولی می توانند مسئول افزایش وزن در طول دوره درمان باشند. دلیل این امر از یک طرف ، تغییر اشتها ناشی از دارو و از سوی دیگر ، تغییر در متابولیسم بدن است.
این بدان معنی است که درمان با این داروها باعث تغییر در استفاده از مواد غذایی جداگانه می شود و بنابراین می تواند افزایش وزن ایجاد کند. گروه های شناخته شده ای از مواد فعال که می توانند باعث افزایش وزن شوند عبارتند از: کلوزاپین ، اولانزاپین ، کویتیاپین ، ملپرون ، لوومپرومازین ، کلروپروتیکسن و پیپامپرون البته باید توجه داشت که افزایش وزن همیشه لازم نیست. در بعضی موارد ، الف از دست دادن اشتها مشاهده شد ، که حتی منجر به کاهش وزن در طول درمان شد.
