واکنش های عدم تحمل رژیم غذایی: آلرژی و عدم تحمل غذایی

عدم تحمل رژیم غذایی (واکنش های عدم تحمل) به واکنش های سمی و غیر سمی تقسیم می شوند. عدم تحمل غذا (مترادف: عدم تحمل غذایی ، NMU) به عنوان "واکنش غیر سمی" یا "حساسیت بیش از حد" شناخته می شود. این است عمومی اصطلاح آلرژی غذایی (آلرژی غذایی) ، عدم تحمل آنزیمی و آلرژی شبه (”عدم تحمل دارویی و عدم تحمل به افزودنی های مواد غذایی"). هر سه واکنش عدم تحمل رهبری به تصاویر مختلف بالینی یا ترکیب علائم در افراد بیمار ، که از طریق قرار گرفتن در معرض یک محرک مشخص رخ می دهد ، که توسط افراد سالم بدون مشکل تحمل می شود [1.2 ، 2 ، 5]. پیش شرط واکنش یک وضعیت فردی است ، یعنی فرد بیمار از نظر عملکرد مادرزادی یا اکتسابی از مکانیسم های دفاعی یا سلول های هدف یا اندام های هدف برخوردار است. عدم تحمل غذایی همچنین ممکن است دلیل واکنش های سمی باشد ، به عنوان مثال ، به دلیل مسمویت غذایی - مصرف غذای خراب ، قارچ و غیره. علائم ممکن است توسط غذاهای مختلف از طریق پاتومکانیسم های مختلف و از طریق مسیرهای مختلف (در هر بار مصرف ، در هر استنشاق ، پرموس ، از راه پوست و هماتوژن) ایجاد شود. بر این اساس ، آلرژی های غذایی ، عدم تحمل غذایی (عدم تحمل آنزیمی) و آلرژی های شبه در مکانیسم های بیماریزا مربوطه متفاوت هستند. علائم بالینی معمول واکنش عدم تحمل شامل ، به عنوان مثال ، آرتروز, آسم, درد شکم, نفخ, اسهال, خستگی، تورم یا سردرد. در هر سه مورد ، درمان یکسان است - برای جلوگیری از واکنش مجدد بدن باید از تماس با مواد حساسیت زا یا مواد خوراکی مربوطه جلوگیری شود. اگر تعداد غذاهایی که باید از آنها اجتناب شود و همچنین گروه های غذایی زیاد باشد ، می توان پوشش مواد مغذی و مورد نیاز مواد حیاتی (عناصر کلان و ریز مغذی) را به خطر انداخت. بنابراین افراد مبتلا باید به افزایش مصرف مواد حیاتی مربوطه (ریز مغذی ها) از طریق غذاهای جایگزین توجه کنند. متداول ترین عوامل ایجاد کننده واکنشهای حساسیت در موارد زیر است:

  • گندم ، جو دوسر ، ذرت
  • تخم مرغ
  • لبنیات ، شیر گاو
  • ماهی ، سخت پوستان ، صدف
  • آجیل - به ویژه بادام زمینی و فندق
  • لوبیای سویا و لوبیا
  • مخمر
  • میوه های خانواده مرکبات
  • سبزیجات و میوه های مختلف مانند گوجه فرنگی ، کرفس ، هویج و سیب.
  • شکلات ، چای ، قهوه
  • الکل
  • رنگهای خوراکی ، مواد افزودنی و نگهدارنده ها - گلوتامات سدیم ، تارترازین رنگ آزو زرد (E 102) یا نارنجی زرد S (E 110) / که به عنوان ماده رنگی در داروها استفاده می شود * ، نمک های اسید بنزوئیک ، وانیلین ، مواد نگهدارنده بر پایه سولفیت در محصولات تازه ، سالادها ، سیب زمینی ، شراب * سایر رنگها در داروهایی که خطر آلرژی دارند عبارتند از: زرد کینولین (E 104) ، زرد واقعی (E 105) و Ponceau 4R (E 124)!

اشکال عدم تحمل غذایی

حساسیت آلرژی شبه عدم تحمل
  • پاسخ ایمنی
  • واکنش غیر ایمونولوژیک
  • آلرژن ها - IgE ، IgG / M ، IgA ، سلولی.
  • واکنش آلرژیک
  • حساسیت بیش از حد (آتوپی)

"درست است، واقعی" آلرژی غذایی، به عنوان مثال ، به.

  • پروتئین مرغ ، گاو شیر، گندم ، ماهی ، سخت پوستان و نرم تنان ، سویا ، آجیل، دانه ها ، کرفس ، میوه ها و سبزیجات مرتبط با گرده ، مانند میوه های سنگی و هسته ای یا هویج ، ادویه ها ، گیاهان و سایر غذاها.
عدم تحمل دارویی به دلیل

حساسیت بیش از حد به مواد افزودنی غذایی

  • عدم تحمل ارثی (ارثی) به فروکتوز و قند شیر.
  • عدم تحمل آنتی اکسیدان ها ، مانند گوگرد دی اکسید (E220) ، به دلیل کمبود آنزیم سولفیت اکسیداز.
  • فنیل کتونوریا (PKU) - نقص مادرزادی آنزیم که در آن اسید آمینه فنیل آلانین قابل تجزیه نیست.

* در مطالعات علمی ، نمک اسید گلوتامیک بارها و بارها به عنوان محرک شکایت های آلرژیک شبه ذکر شده است. به عنوان تصویر شکایت سردرد، احساس فشار در گردن و غیره شرح داده شده است. "تصویر بالینی" نامیده می شود چین سندرم رستوران. با این حال ، مطالعات دو سو کور نتوانسته اند آن را تأیید کنند نمک اسید گلوتامیک علت شکایت است (کمیسیون تخصصی FAO / WHO). عدم تحمل غذایی همچنین ممکن است علت واکنش های سمی یا واکنش های روانی - روانی باشد:

  • واکنش های سمی - به عنوان مثال ، مسمومیت توسط سموم باکتریایی یا بیوژنیک آمین ها در غذایی که از نظر بهداشتی ایمن نباشد ، همراه با علائمی مانند ناراحتی عمومی ، سوi هاضمه و علائم قلبی عروقی باشد. واکنش های سمی می توانند با خوردن مقدار کافی زیاد رخ دهند مقدار از ماده سمی در هر فرد مستعد ابتلا به عدم تحمل غذایی.
  • واکنشهای روانی - به عنوان مثال ، سندرم هایپر کینتیک ، یک اختلال رفتاری در کودکان است که با بیش فعالی ، بی توجهی ، حواس پرتی ، تکانشگری یا پرخاشگری و یادگیری اختلالات آ آلرژی غذایی مشکوک به عنوان محرک واکنش روانی-روانی است ، زیرا غذاهای جداگانه می توانند رهبری به علائم مربوطه در کودکان مبتلا به سندرم هایپرکینتیک ، از مصرف غذاها یا مواد تشکیل دهنده مربوطه خودداری شود درمان و اقدامات درمانی برای اصلاح رفتار.