نیتروفورانتوئین نامی است که به an داده شده است آنتی بیوتیک دارو. این دارو برای درمان عفونت های دستگاه ادراری باکتریایی استفاده می شود.
نیتروفورانتوئین چیست؟
نیتروفورانتوئین نامی است که به an داده شده است آنتی بیوتیک دارویی که برای درمان عفونت های دستگاه ادراری باکتریایی نیتروفورانتوئین یک مشتق نیتروفوران مصنوعی است که به عنوان یک ماده شیمی درمانی طبقه بندی می شود. این ماده برای درمان عفونت های دستگاه ادراری باکتریایی مناسب است و از سال 2011 به عنوان یک عامل خط اول در نظر گرفته شده است. نیتروفورانتوئین فقط با نسخه پزشک در دسترس است. تحقیق درباره نوع نیتروفوران آنتی بیوتیک که می تواند تولید شیمیایی شود از اوایل دهه 1940 آغاز شد. در نتیجه ، سرانجام کشف نیتروفورانتوئین رخ داد. از دهه 1950 از آنتی بیوتیک برای مقابله با عفونت های دستگاه ادراری استفاده می شد. در آلمان، عمومی داروهای حاوی نیتروفورانتوئین نیز استفاده می شود.
عمل فارماکولوژیک
نیتروفورانتوئین به اصطلاح شمرده می شود مواد مخدر. این بدان معنی است که تبدیل آن به شکل فعال آن فقط در مجاری ادراری اتفاق می افتد. باکتریایی آنزیم ها مسئول این تبدیل هستند. آنها پس از جذب ماده فعال به داخل ، فعال می شوند خون. آنتی بیوتیک خاصیت نفوذ در آن را دارد باکتری که باعث ماشه عفونت مجاری ادراری. در داخل سلولهای باکتریایی ، تبدیل نیتروفورانتوئین به فرم فعال درمانی صورت می گیرد
(توسط نیترو ردوکتازها). با حمله به مواد ژنتیکی باکتریاز میکروب ها در نهایت می تواند بی ضرر باشد. علاوه بر این ، متابولیک آنزیم ها که برای سلولهای باکتریایی حیاتی هستند به طور خاص از بین می روند. شکل فعال نیتروفورانتوئین نقاط مختلف حمله به سلولهای باکتریایی را دارد. به این ترتیب مقاومت در برابر آنتی بیوتیک بسیار نادر است. علاوه بر این ، نیتروفورانتوئین این مزیت را دارد که این دارو نه تنها رشد آن را مهار می کند باکتری، اما همچنین به طور انتخابی می کشد میکروب ها. بنابراین ، نیتروفورانتوئین یک آنتی بیوتیک ضد باکتری محسوب می شود. عامل شیمی درمانی اثر خود را در برابر گونه های باکتریایی مانند اورئوس، انتروکوک ، اشریشیا کلی ، انتروباکتر و کلبسیلا. با این حال ، نیتروفورانتوئین به دلیل مقاومت طبیعی در برابر باکتری های پروتئوس ، سودوموناس آئروژینوزا ، مورگانلا مورگانی و باکتری های پروویسنسیا موثر نیست. نیتروفورانتوئین حدود 4 تا 5 ساعت بعد از ادرار به بالاترین سطح خود در ادرار می رسد حکومت. حدود 50 درصد آنتی بیوتیک به متابولیت های بی اثر تبدیل می شود که از طریق ادرار نیز دفع می شود. یک عارضه جانبی بی خطر تغییر رنگ ادرار به رنگ قهوه ای است.
استفاده و کاربرد پزشکی
منطقه کاربرد نیتروفورانتوئین حاد بدون عارضه است التهاب از ادرار مثانه. عفونتهای بدون عارضه عفونتهای فاقد آن هستند تب، ترشح ، خارش واژن ، درد در پشت یا کلیه ها ، یا تهوع و استفراغ. اگر تنگی مجاری ادراری وجود داشته باشد یا عفونت های ادراری به طور مکرر تکرار شود ، نیتروفورانتوئین نیز گاهی برای پیشگیری مناسب است. اگر حاد باشد عفونت مجاری ادراری، دوره درمان معمولاً 5 تا 7 روز است. در صورت پیشگیری ، طول درمان می تواند تا شش ماه دوام بیاورد. با این حال ، دوز مصرفی در این مورد کمتر است. نیتروفورانتوئین در سه تا چهار دوز منفرد به شکل دوز مصرف می شود کپسول از هر 100 میلی گرم در صورت ماندگاری کپسول اداره می شوند ، مقدار دو تا سه است کپسول. این دارو هر شش تا هشت ساعت به عنوان بخشی از وعده غذایی همراه با مقداری مصرف می شود آب. در صورت عفونت حاد ، نیتروفورانتوئین باید تا زمانی که پزشک تجویز کرده است تجویز شود. این در صورت بهبود علائم نیز اعمال می شود. اگر نیتروفورانتوئین به عنوان یک اقدام پیشگیرانه تجویز شود ، بیمار معمولاً یک قرص قبل از خواب ، بعد از آخرین ادرار مصرف می کند.
خطرات و عوارض جانبی
مانند سایر موارد آنتی بیوتیک ها، مصرف نیتروفورانتوئین می تواند منجر به عوارض جانبی ناخواسته شود. به عنوان مثال ، حدود ده درصد از کل بیماران از واکنش های آلرژیک مانند بثورات روی رنج می برند پوست، قرمزی ، خارش و ادم ، اختلالات در حرکت هماهنگی، لرزش چشم و سرگیجه. پزشک معالج باید به سرعت از هرگونه واکنش آلرژیک مطلع شود. حدود یک از ده تا صد بیمار نیز از عوارض جانبی مانند از دست دادن اشتها, سرفه, درد قفسه سینه, تهوع, استفراغ و سردرد. به ندرت ، مواد مخدر تب، پاروتیت ، کم خونی, هپاتیت، یا آسیب به کبد روی دادن. اگر نیتروفورانتوئین بیش از یک سال مصرف شود ، ذات الریه اغلب در زنان مسن ظاهر می شود. علاوه بر این، ریه بافت به تبدیل می شود بافت همبند، که در بعضی موارد می تواند عواقب تهدید کننده ای به همراه داشته باشد. بنابراین درمان طولانی مدت با نیتروفورانتوئین توسط BfArM (موسسه فدرال برای) توصیه نمی شود مواد مخدر و تجهیزات پزشکی) اگر بیمار از التهاب رنج می برد ، نباید از نیتروفورانتوئین استفاده شود اعصاب, احتباس ادرار یا دریبل ادرار ، کمبود آنزیم گلوکز-6فسفات دهیدروژناز یا کلیه مرض. توزین مداوم خطرات و مزایای نیتروفورانتوئین حکومت باید در مورد آلرژی انجام شود ، فیبروز ریوی, آسم برونش، یا کبد التهاب. در حین بارداری، نیتروفورانتوئین تنها در صورتی که پزشک خطرات و فواید آن را دقیقاً سنجیده باشد ، در شش ماه اول ممکن است استفاده شود. در مرحله آخر بارداری، به طور کلی نباید آنتی بیوتیک مصرف شود. نیتروفورانتوئین می تواند ایجاد کند کم خونی در نوزادان در هنگام شیردهی ، اگر مادر نیتروفورانتوئین مصرف کند و مشکوک به داشتن یک کودک باشد ، نباید کودک را با شیر مادر تغذیه کند. گلوکز-6فسفات کمبود دهیدروژناز. اثر مفید نیتروفورانتوئین ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد فعل و انفعالات وقتی دیگر داروهای در همان زمان گرفته می شوند. این شامل آنتی بیوتیک نالیدیکسیک اسید ، منیزیم-انتقال آنتی اسیدهاپروپانتلین برمید معده و نقرس داروها سولفین پیرازون و پروبنسید. اینها باعث کاهش اثر نیتروفورانتوئین و افزایش عوارض جانبی نامطلوب می شوند.
