فیبروز ریوی

در فیبروز ریوی (مترادف اصطلاحنامه: بینابینی حاد ذات الریه؛ پنومونی حاد بینابینی [AIP] ؛ میکرولیتیاز آلوئول از ریه؛ اختلال آلوئول nd؛ حالات بیماری آلوئول و پاریتوآلوئولار ؛ پنوموپاتی آلوئولار ؛ پروتئینوز آلوئول ؛ آسیب آلوئولار ؛ آسیب دیواره آلوئول ؛ آلوئولیت همراه با فیبروز ؛ انسداد آلولوکاپیلاری فیبروز ریوی آتروفیک ؛ فیبروم مزمن ریه هندوستان فیبروم مزمن ذات الریه؛ سیر انسداد ریه فیبروز مزمن ؛ بیماری مزمن ریوی ریه ؛ ذات الریه الیافی مزمن ؛ فیبروز ریوی مزمن سیروز ریه مزمن ؛ ذات الریه سیروتیک مزمن ؛ ذات الریه بینابینی desquamative ؛ فیبروز ریوی منتشر ؛ فیبروز ریوی منتشر ؛ برونکوپنومونی چربی درون زا ؛ درون زا ذات الریه چربی؛ فیبروز مویرگ های ریوی. آلوئولیت فیبروزینگ ؛ آلوئولیت کریپتوژنیک فیبروزینگ ؛ فیبروز ریه پنومونی بینابینی مشترک سندرم هامن-ریچ ؛ پنومونی بینابینی ایدیوپاتیک ؛ فیبروز ریوی ایدیوپاتیک ؛ فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (IPF) ؛ ذات الریه سیری فیبروز ریوی ایدیوپاتیک بینابینی ؛ پنومونی بینابینی ؛ بیماری بینابینی ریه ؛ بیماری بینابینی ریه ؛ سیروز ریه میکرولیتیاز آلوئولاریس ریه پنومونی بینابینی غیر اختصاصی ؛ پنومونی پارانشیمی پنوموپاتی جداری آلوئولار ؛ اختلال پاریتوآلوئولار مچ پا؛ فیبروز دور برونش ذات الریه فیبروز ریوی پس از التهاب ؛ فیبروز ریوی پس از التهاب ؛ فیبروز ریوی پس از ریه فیبروز ریوی اسکلروز ریوی سیروز ریوی ؛ میان بافتی دیگر ریه مرض؛ سایر بیماری های بینابینی ریه همراه با فیبروز. ICD-10-GM J84.-: بینابینی دیگر بیماری های ریوی) گروهی از بیماری های مزمن است که با بازسازی اسکلت ریه (بیماری های بینابینی ریه) همراه است. افزایش تشکیل وجود دارد بافت همبند بین آلوئول (کیسه های هوا) و خون عروق اطراف آنها در نتیجه ، هر دو حجم و قابلیت ریه کاهش می یابد. گروه بیماری های بینابینی ریه (ILDs) شامل موارد زیر است:

• ICD-10-GM J84.-: سایر بیماری های بینابینی ریه.
• ICD-10-GM J84.0: آلوئولار (تحت تأثیر آلوئول ها) و بیماری های جداری آلوئولاری.
  • پروتئینوز آلوئولار
  • میکرولیتیازیس آلوئولاریس ریه
• ICD-10-GM J84.1: سایر بیماری های بینابینی ریه همراه با فیبروز.
  • بینابینی حاد ذات الریه [AIP]
  • فیبروز ریوی منتشر
  • آلوئولیت فیبروزینگ (کریپتوژنیک)
  • پنومونی بینابینی مشترک
  • سندرم هامن-ریچ
  • فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (فیبروز ریوی ایدیوپاتیک ، ایدیوپاتیک (بدون علت مشخص) فیبروز ریوی (IPF) / فیبروز ریوی ایدیوپاتیک): ذات الریه بینابینی مزمن ، پیشرونده ، فیبروزان (ذات الریه) به علت نامشخص). استثنا : فیبروز ریوی (مزمن): در درجه اول در افراد سیگاری رخ نمی دهد بلکه به دلیل آن است استنشاق مواد شیمیایی ، گازها ، دود و بخارها (ICD-10-GM J68.4: بیماری های مزمن دستگاه تنفسی به دلیل مواد شیمیایی ، گازها ، دود و بخارات) ؛ پس از قرار گرفتن در معرض اشعه (ICD-10-GM J70.1: درگیری مزمن و سایر بیماری های ریوی به دلیل قرار گرفتن در معرض اشعه).
• ICD-10-GM J84.8: سایر بیماری های بینابینی ریه.
• ICD-10-GM J84.9: بیماری بینابینی ریه ، مشخص نشده است
  • پنومونی بینابینی Ona

در نتیجه بیماری های فوق ، اختلالات تبادل گاز رخ می دهد. نسبت جنسیت: هر دو جنس تحت تأثیر فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (IPF) قرار می گیرند. اوج فرکانس: فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (IPF) عمدتا در افراد مسن رخ می دهد (متوسط ​​اوج سنی: 65 سال). شیوع (بروز بیماری) فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (IPF) 2-29 در هر 100,000 نفر است. شیوع در جمعیت های بالاتر از 10 سال تا 70 برابر بیشتر است. بروز (فراوانی موارد جدید) فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (IPF) تقریباً 10 مورد در هر 100,000 نفر جمعیت در سال است (در آلمان). دوره و پیش آگهی: حدود 1-2 سال طول می کشد تا تشخیص فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (IPF) انجام شود. تمایز IPF از سایر فیبروزهای ریوی پیشرونده مزمن با توجه به رویکردهای مختلف درمانی [دستورالعمل S2k] ضروری است. التهاب از آلوئول (آلوئول ریوی) یک فرایند پیشرونده است که می تواند رهبری تا مرگ. دوره IPF بسیار تهاجمی تر از فیبروز ریوی برونزا-آلرژیک است و بر این اساس امید به زندگی IPF بسیار کوتاه تر است (پس از تشخیص: 3-4 سال) به طور کلی ، دوره بیماری بسیار متفاوت است و به آن بستگی دارد عوامل خطر. تشدید حاد به ویژه برای پیش آگهی فیبروز ریوی ایدیوپاتیک مهم است. تنها گزینه درمانی درمانی برای فیبروز ریوی ایدیوپاتیک است پیوند ریه (LUTX)