پیش بینی
پیش آگهی بسیار نامطلوب (infaust) است ، زیرا گلیوبلاستوما در صورت عدم درمان در طی چند هفته کشنده است. حتی حداکثر درمان برای گلیوبلاستوما فقط منجر به زنده ماندن از 6 ماه تا 2 سال می شود. میزان بقا یک ساله 30-40٪ ، بقا دو ساله 10٪ و بقا پنج ساله 3٪ است.
با توجه به بهبود استراتژی های درمانی با افزایش درگیری شیمی درمانی با داروی سیتوستاتیک تموزولومید ، میزان بقای دو ساله در حال حاضر به 26٪ افزایش یافته است. سن و علائم بالینی در ابتدای درمان مهمترین فاکتورهای پیش آگهی محسوب می شوند. به طور کلی ، بیماران جوان با برداشتن بهینه تومور ، نمره به اصطلاح حالت مینی روانی خوب (جنون نمره) و یک پروموتر MGMT متیله شده (پروتئین ترمیم کننده DNA) در ارتباط با درمان با تموزولومید پیش آگهی مطلوب تری دارند.
پیشگیری
از آنجا که عوامل خطر و عوامل تحریک گلیوبلاستوما تا حد زیادی ناشناخته است ، بنابراین هیچ توصیه ای برای پیشگیری وجود ندارد.
خلاصه
گلیوبلاستوما مالتی فرم 25٪ کل مواد اولیه را تشکیل می دهد مغز تومورها این بسیار بدخیم است ، اغلب با نفوذ ، رشد چند موضعی (چند کانونی) در نیمکره های مغزی ، گاهی اوقات در هر دو طرف بیش از بار (پروانه گلیوم) با توجه به تشکیل پاتولوژیک عروق، تومور به خونریزی تمایل دارد ، که منجر به گلیوم آپوپلکسی می شود.
علائم سردرد, تهوع، فلج ، تغییرات روانی و حملات صرعی. مهمترین وسیله تشخیص روشهای تصویربرداری CT و MRI است. درمان شامل برداشتن تومور از طریق جراحی به حداکثر ممکن و به دنبال آن پرتودرمانی و شیمی درمانی. پیش آگهی به طور متوسط بعد از 12 ماه با مرگ همراه است.
