معرفی
آکرومیون (به یونانی "استخوان شانه" ، syn. آکرومیون ، ارتفاع شانه) انتهای جانبی کتف (spina scapulae) است. در انسان ، آکرومیون بالاترین نقطه از کتف. این یک فرآیند استخوانی مسطح است که در انتهای جانبی آن قرار دارد کتف.
عملکرد آکرومیون
آکرومیون همراه با ترقوه ، پایه استخوانی شانه را تشکیل می دهد. از یک طرف ، به عنوان نقطه مبدا عضلات عمل می کند و از طرف دیگر با مفصل مجاور ارتباط مفصلی ایجاد می کند و اجازه می دهد تا شانه در برابر لخته قرار گیرد.
تشریح
آکرومیون به مناطق مختلفی تقسیم می شود ، قسمت فوقانی (Facies superior) نقطه شروع عضلات مختلف است. قسمتهای زیر آکرومیون خشن بوده و به عنوان نقطه مبدا عضله دلتوئید عمل می کنند: دو قسمت دیگر عضله دلتوئید منشا خود را از قسمتهای دیگر شانه می بینند. نقطه اشتراك مشترك آنها سطحی خشن در روی است استخوان بازو (Tuberositas deltoidea).
عضله دلتوئید عملکردهای مختلفی دارد: در لبه جانبی استخوان کتف، استخوان مستقیماً زیر پوست قرار دارد و می توان در اینجا به راحتی لمس کرد. در لبه میانی آکرومیون ، یک اتصال مفصلی با استخوان یقه (ترقوه). این مفصل مفصل آکرومیوکلاویکولار (Articulatio acromioclavicularis) نامیده می شود.
در این مفصل تیغه شانه (کتف) در برابر ترقوه می چرخد. محدودیت این حرکت عمدتا توسط رباط بین آکرومیون و ترقوه (Ligamentum acromioclaviculare) ایجاد می شود. - سطح فوقانی (رخساره برتر)
- لبه جانبی (جانبی) آکرومیون
- کانتور شانه را تعیین می کند
- تقریباً در تمام حرکات شانه نقش دارد. عملکرد اصلی آن ، حرکت بازو در شانه به پهلو است (ربایش).
