التهاب غده بزاقی (سیالادنیت): علل آن

پاتوژنز (ایجاد بیماری)

سیالادنیت باکتریایی.

سیالادنیت حاد باکتریایی معمولاً با وجود هیپوسیالیا (کاهش جریان بزاق) و با همولیتیک ایجاد می شود. استرپتوکوک (گروه A) و استافیلوکوک (S. aureus). در مکانیسم التهابی صعودی ، sialangitis (التهاب سیستم مجاری) با تهاجم به پارانشیم غده ای و hyposialia متوالی دنبال می شود. سیالادنیت مزمن

• سیالادنیت الکترولیت انسدادی - به دلیل اختلال در الکترولیت تعادل (تعادل نمک) تغییر ویسکوزیته بزاق. سخت تر بزاق منجر به انسداد مخاط (انسداد خروجی) و تشکیل پی در پی سیالولیت ها (تشکیل سنگ) می شود. مواد معدنی و آلی بر روی یک هسته معدنی تجمع یافته و منجر به افزایش ماده معدنی می شود حجم سنگ: سیالولیتیاز ؛ با جمع شدن مواد آلی و معدنی به صورت لایه روی هسته غیر آلی ، حجم افزایش می یابد. اپی تلیای مجاری به عنوان هدف از روند التهابی نقش اصلی را بازی می کند. سیالادنیت الکترولیت انسدادی هرگز غده های پاروتید و تحت فکی را تحت تأثیر قرار نمی دهد.
• سیالادنیت انسدادی - علاوه بر sialoliths ، سایر انسدادها نیز می توانند در ایجاد sialadenitis ایجاد شوند:
  • سیالودوکیت (التهاب اولیه مجرا اپیتلیوم).
  • القای انسداد توسط رادیو ید درمان.
  • تنگی (تنگی) یا تنگی (باریک شدن درجه بالا)-زخم پس از سانحه ، پس از التهاب یا مربوط به تومور در سیستم مجاری.
  • فشرده سازی مجرای دفع توسط تومور با تغییرات التهابی و ایمنی شناختی ناشی از
  • ناهنجاری ها - عمدتاً تغییرات پلی کیستیک مادرزادی همراه با گشاد شدن گاهی اوقات (انبساط) گسترده مجرای دفع (مترادف: مجرای مگا استنون ، سیالکتاز).
• سیالادنیت عودکننده مزمن غده تحت فکی (تومور کویتنر) - اختلال عملکرد ترشحی و سیالادنیت الکترولیت انسدادی با فیبروز اطراف مجرا ، ضخیم شدن ترشح و تکثیر بدن همراه است. پاسخ های ایمنی (IgA ، IgG ، لاکتوفرین, لیزوزیم) با تخریب ایمونولوژیکی گسترده پارانشیم و مجرای اپیتلیوم به دنبال عفونت های صعودی ایجاد می شود.
• پاروتیت مزمن مکرر - مشکوک به گانگکتازیهای مادرزادی (اتساع) مادرزادی (اتساع مجرا) است ، همچنین یک پیدایش ایمونولوژیکی مورد بحث قرار می گیرد.
• سیالادنیت میو اپیتلیال مزمن در سندرم شوگرن یا سیکا - بیماری خود ایمنی التهابی-تحلیل برنده. ضد هسته ای autoantibodies در 60 تا 100٪ یافت می شود ، همچنین آنتی بادی در برابر سیتوپلاسم گانگلیون سلول ها. از دست دادن پی در پی عملکرد غدد.
• سیالادنیت سلول اپیتلیوئید مزمن از غده پاروتید (مترادف: سندرم Heerfordt ؛ febris uveo-parotidea) - تظاهرات خارج ریوی سارکوئیدوز (م. بوک).
• سیالادنیت تشعشعی - آسیب ناشی از رادیوژنیک (ناشی از اشعه) به آکینی سروز (acinus: قطعه انتهایی غدد توت شکل ، ترشحی) و التهاب مجاری اپیتلیوم با آپوپتوز بعدی (مرگ سلولی کنترل شده) و بازسازی فیبروتیک پارانشیم غده.

علل (علل)

علل بیوگرافی

• اکتازیای داکتال مادرزادی
  • به عنوان یک عامل مستعد برای ایجاد پاروتیت عود کننده مزمن مشکوک است.

علل رفتاری

• تغذیه
  • کاهش مصرف مایعات
    • بزاق کاهش ناشی از exsiccosis (کم آبی بدن) و عفونت باکتریایی همراه ؛ در کل وضعیت پراکنده (کمبود پروتئین وضعیت) ، غده پاروتید (غده پاروتید) به طور معمول تحت تأثیر قرار می گیرد - پاروتیت Marantic ، Sialadenitis Marantic.
  • الکترولیت آشفته تعادل (تعادل نمک).
• مصرف مواد محرک
  • الکل (زن:> 20 گرم در روز ؛ مرد:> 30 گرم در روز).

علل مرتبط با بیماری

• ناهنجاری های مادرزادی - معمولاً تغییرات پلی کیستیک مادرزادی همراه با گشاد شدن (گشاد شدن) گاه گسترده کانال مجاری دفع (مترادف: مجرای مگا-استنون ، سیالکتازی).
• بیماری خودایمنی
  • کلانژیت صفراوی اولیه (PBC ، مترادف: کلانژیت تخریبی غیرشرکه ؛ قبلا سیروز صفراوی اولیه) - بیماری خود ایمنی نسبتاً نادر از کبد (تقریباً در 90٪ موارد زنان را مبتلا می کند). در ابتدا صفراوی شروع می شود ، یعنی در داخل کبد و خارج کبد ("در داخل و خارج از کبد) کبد") صفرا مجاری ، که در اثر التهاب از بین می روند (= کلانژیت تخریبی مزمن غیرخارجی). در دوره طولانی تر ، التهاب به کل گسترش می یابد کبد بافت و در نهایت منجر به زخم و حتی سیروز می شود. تشخیص antimitochondrial آنتی بادی (AMA) ؛ PBC اغلب با بیماری های خود ایمنی همراه است (خود ایمنی) تیروئیدیت, پلی میوزیت، سیستمی لوپوس اریتماتوز (SLE) ، اسکلروز سیستمیک پیشرونده، روماتوئید آرتروز) مرتبط با کولیت اولسراتیو (بیماری التهابی روده) در 80٪ موارد ؛ خطر طولانی مدت سرطان کلانژیوسلولار (CCC ؛ صفرا سرطان مجاری ، مجرای صفراوی سرطان) 7-15٪ است.
  • سارکوئیدوز (مترادف: بیماری بوک ؛ بیماری شوامان-Besnier) - بیماری سیستمیک بافت همبند با گرانولوم تشکیل (پوست، ریه ها و لنف گره ها)
  • سندرم شوگرن یا سیکا
• ریزش خون
• دیابت insipidus (اختلال مرتبط با کمبود هورمون در هیدروژن متابولیسم منجر به دفع ادرار بسیار زیاد (پلی اوریا ؛ 5-25 لیتر در روز) به دلیل اختلال غلظت ظرفیت کلیه).
• دیابت شیرین
• اسهال (اسهال)
• تهوع (حالت تهوع)
• نقص ایمنی / نقص ایمنی
• پیدایش ایمونولوژیک برای پاروتیت مزمن مکرر مورد بحث است.
• عفونت
  • سیالادنیت ویروسی
    • اوریون ویروس - ویروس ss-RNA از خانواده پارامیکسو ویروس ، متعلق به جنس روبولاویروس ؛ فقط یک سروتیپ بیماریزا انسانی شناخته شده است. عامل بیماری پاروتیت اپیدمیکا (اوریون).
    • سیتومگالوویروس (مترادف: CMV ، سیتومگالوویروس) - ویروس DNA از زیرگروه ویروس های تبخال انسانی (HHV 5). این ویروس باعث تشکیل سلول های غول پیکر از اپیتلیوم مجرا می شود غدد بزاقی.
    • کوکساکی ویروس ها - ویروس های RNA ، متعلق به جنس انتروویروس ها ، خانواده ویروس های پیکورنا. شناخته شده هستند سروتیپ A و B.
    • ویروس های اکو
    • ویروس HI (HIV)
    • انفلوانزا ویروس ها - آنفلوانزا را تحریک می کند (آنفولانزا).
    • ویروس های پاراآنفلوانزا
  • سیالادنیت باکتریایی
    • سیالادنیت حاد باکتریایی اغلب زمینه ساز هیپوشیالیا (کاهش ترشح بزاق) است و به نفع عفونت صعودی است.
      • Β-همولیتیک استرپتوکوک (گروه A)
      • بیماری خراش گربه - باکتریایی لنف بیماری غده ناشی از پاتوژن Bartonellae henselae. سیالادنیت به عنوان یک دوره غیر معمول.
      • اورئوس (اس. اورئوس)
  • سیالادنیت عفونی-گرانولوماتوز.
    • اکتینومایکوزیس (مایکوز اشعه).
    • مایکوباکتریوزهای غیرمعمول
    • سیفلیس (lues ؛ بیماری وریدی) - بسیار نادر است ، اما باید در سیالادنیت گرانولوماتوز منتفی باشد.
    • مرض سل
• Marasmus - شدیدترین شکل از سوء تغذیه؛ همچنین به عنوان سو mal تغذیه با انرژی پروتئین (PEM) شناخته می شود.
• تنگی (باریک شدن) یا تنگی (تنگی با درجه بالا) سیستم مجرای
  • پس از التهاب (به دنبال التهاب).
  • پس از سانحه (بعد از ضربه / آسیب).
  • مربوط به تومور
• مرض سل، مایکوباکتریوزهای غیرمعمول.
• تومورها - فشرده سازی سیستم مجاری و پارانشیم غده ای.
• می سوزد

دارو

• شصت و سه درصد از 200 داروی تجویز شده دارای اثرات بازدارندگی بزاق (مهار ترشح بزاق) هستند. استفاده از xerogenic (خشک دهانداروهای مرتبط با آن) برای مدت طولانی به پیشرفت سیالادنیت به دلیل هیپوشیالیا (ترشح مقدار کافی بزاق) و (صعودی) عفونت صعودی کمک می کند. حدود 400 مورد داروهای شناخته شده اند آنها به گروه های زیر تعلق دارند:
  • آنتی آدیپوزیتا
  • نظریه ها
  • ضد آریتمی
  • آنتی کولینرژیک
  • داروهای ضد صرع
  • داروهای ضد افسردگی
  • آنتی هیستامین ها
  • داروهای ضد فشار خون
  • داروهای ضدپاركینسون
  • داروهای ضد روان پریشی (داروهای اعصاب)
  • ضد اضطراب
  • قطب جنوب
  • دیورتیک ها
  • خواب آور
  • آرامبخش عضلانی
  • روحانیون
  • اسپاسمولیتیک
• القاء با درمان با ید رادیویی

اشعه ایکس

• سیالادنیت رادیوژنیک (سیالادنیت تابشی) - در طی پرتو درمانی در سر و گردن منطقه و آسیب به بافت نرم.

شیمی درمانی

• سرکوب سیستم ایمنی (سرکوب فرآیندهای ایمنی) عفونت صعودی (صعودی).

عملیات

• سر و گردن جراحی و آسیب های ناشی از آن غدد بزاقی (تنگی ها و تنگی ها).
• پاروتیت بعد از عمل بعد از جراحی بزرگ مانند لاپاروتومی (برش شکم).