کندروسارکوم

تمام اطلاعات ارائه شده در اینجا فقط از طبیعت عمومی است ، تومور درمانی همیشه در دستان یک متخصص آنکولوژیست است!

مترادف

سارکوم غضروف ، تومور بدخیم کندروئید ، آنکوندروما بدخیم ، سارکوم کندروبلاستیک ، سارکوم کندرومیکسوئید ، سارکوم کندروئید انگلیسی: سارکوم کندروبلاستیک ، کندروسارکوم

تعریف

کندروسارکوما یک تومور بدخیم است که از آن گرفته شده است غضروف سلول ها. در موارد نادر ، کندروسارکوم می تواند به طور همزمان در مکان های مختلف رخ دهد. در این موارد فرد از کندروسارکوماتوز صحبت می کند. بعد از استئوسارکوم، کندروسارکوما شایع ترین تومور بدخیم استخوان است.

فرکانس

کندروسارکوما دومین مورد بدخیم جامد (بدخیم) است تومور استخوان، 20٪ کل موارد را تشکیل می دهد. اوج بیماری در بزرگسالی بین 30 تا 50 سالگی است ، اما در اصل می تواند در هر سنی رخ دهد.

بومی سازی

کندروسارکوم ترجیحاً در مکانهای زیر اتفاق می افتد: فرکانسها 23٪ ران 19٪ ایلیوم 5٪ استخوان شرمگاهی 2% ایسکیم 10٪ بازو نزدیک شانه 5٪ تیغه شانه شایعترین مکان کندروسارکوم در نتیجه نزدیک به مفصل ران (ران و لگن) (49٪). دومین محل شایع ناحیه شانه با 15٪ است.

علت

علت کندروسارکوم اولیه مشخص نیست. کندروسارکوما از بسیار تمایز گرفته شده است غضروف سلول ها. هرچه تومور متفاوتتر باشد ، یعنی هرچه تومور در زیر میکروسکوپ به سلول اصلی شباهت بیشتری داشته باشد ، تومور خوش خیم تر است.

کندروسارکوم های ثانویه از کندرومای خوش خیم ایجاد می شوند. انحطاط بدخیم یک مجرد آنکاندروم به طور کلی بعید است. خطر انحطاط با تعداد آنکوندروم های موجود افزایش می یابد.

خطر انحطاط یک واحد آنکاندروم حدود 1٪ تخمین زده می شود. با این وجود ، خطر انحطاط در انسوندروماتوز همراه یا بدون بیماری اولیر و سندرم مافوچی زیاد است. اگر بسیاری از استئوکندروما وجود داشته باشد ، خطر تخریب حدوداً تقریباً بیشتر تخمین زده می شود. 10٪

متاستاز

در بیشتر موارد ، کندروسارکوما توموری با درجه تمایز بالا است (نگاه کنید به بالا). انتقال از یک خوش خیم غضروف سلول به یک تومور بدخیم مایع است و تمایز آنها اغلب دشوار است. کاهش تمایز (شباهت بافت تومور به بافت اصلی) با افزایش بدخیمی همراه است.

به همان میزان ، احتمال متاستازها افزایش می یابد و پیش آگهی بدتر می شود. بنابراین ، تمایز یک فاکتور مهم پیش آگهی است. کندروسارکوم در درجه اول از نظر خون از طریق متاستاز به داخل بدن تبدیل می شود ریه.

طبقه بندی های بسیاری وجود دارد که زیرگروه های مختلف را توصیف می کند. اساساً ، تمایز براساس معاینه بافت ریز در زیر ماکروسکوپ است. کندروسارکوم اولیه:

• کندروسارکوم (معمولی)
• کندروسارکوم تمایز نیافته
• کندروسارکوم مجاور قشر (پریوست)
• کندروسارکوم مزانشیمی
• کندروسارکوم سلول پاک کنید
• کندروبلاستوما بدخیم
• کندروسارکوم ثانویه

تفکیک

به خصوص اگر توموری نزدیک به بدن رخ دهد ، یعنی روی بازوها و پاها ایجاد نشود ، احتمال بدخیمی افزایش می یابد. کندروسارکوما ، که نزدیک به تنه رخ می دهد ، معمولاً مناطق مختلفی دارد. این بدان معنی است که مناطقی وجود دارد که تومور "هنوز خوش خیم" است و در مناطق دیگر به بدخیمی رسیده است.

بنابراین تومور کامل باید همیشه تحت میکروسکوپ بررسی شود. علاوه بر این ، باید کلیه منابع اطلاعاتی موجود به منظور حذف تومور (یافته های معاینه ، اشعه ایکس و سایر روش های تصویربرداری ، معاینه بافت ریز) جمع آوری شود. اصول زیر اعمال می شود:

• تومورهای بزرگتر نزدیک به ساقه بدن یا تومورهایی که تغییر می کنند اشعه ایکس تصویر باید کاملاً حذف شود.

اگر متعاقباً بدخیمی کشف شود ، لبه های برش باید دوباره با حاشیه ایمنی مربوطه برداشته شود. - کندروسارکوما در انگشتان و پاها رخ می دهد ، رفتاری نسبتاً خوش خیم دارد ، حتی اگر تمام علائم بدخیمی را در زیر میکروسکوپ نشان دهد. تشخیص تصویربرداری: تشخیص خاص تومور: نشانگرهای توموری در مورد کندروسارکوم ارزش تشخیصی ندارند ، زیرا هیچ نشانگر توموری قابل اعتمادی برای نشان دادن کندروسارکوم وجود ندارد.

بافت برداری: اگر ماهیت خوش خیم یا بدخیم تومور به وضوح مشخص نشود ، می توان از منطقه مشکوک نمونه برداری (نمونه برداری) کرد تا بتوان آن را با جزئیات بررسی کرد. با این حال ، باید در نظر گرفت که این نمونه گیری همچنین با آزاد سازی تومور از ترکیب آن ، متاستازی به اصطلاح پراکنده ایجاد می کند. - تصویر اشعه ایکس در دو صفحه از منطقه مشکوک

• سونوگرافی (سونوگرافی) تومور (به شرطی که استخوان یا غضروف نباشد)
• تجزیه و تحلیل خون: شمارش خون BSG (میزان رسوب سلول های خونی) CRP (پروتئین واکنش پذیر C) الکترولیت ها (هنگام حمله استخوان ، افزایش کلسیم خون وجود دارد) آلکالین فسفاتاز (aP) و خاصیت استخوانی aP: در حل شدن استخوان فرآیندهای (استئولیتیک) ، آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) افزایش می یابد: افزایش اسید فسفاتاز پروستات-کلسیم: افزایش اسید اوریک پروستات-کلسیم (HRS): افزایش میزان سلول در گردش (تومور بسیار فعال) افزایش آهن: در تومورها پروتئین کل را کاهش می دهد: در فرآیندهای مصرفی الکتروفورز پروتئین ، تثبیت سیستم ایمنی بدن را کاهش می دهد (معاینات ویژه) وضعیت ادرار: پاراپروتئین ها - نشانگر پلاسماسیتوما
• شمارش خون
• BSG (میزان رسوب سلول های خونی)
• CRP (پروتئین واکنش پذیر C)
• الکترولیت ها (هنگامی که استخوان مورد حمله قرار می گیرد ، افزایش کلسیم در خون وجود دارد)
• آلکالن فسفاتاز (aP) و aP خاص استخوان: در فرایندهای حل کننده استخوان (استئولیتیک) افزایش می یابد
• آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA): افزایش یافته در CA پروستات اسید فسفاتاز (sP): افزایش یافته در CA پروستات
• اسید اوریک (HRS): با گردش سلول زیاد (تومور بسیار فعال) آهن افزایش می یابد: با تومورها کاهش می یابد
• پروتئین کل: در فرآیندهای مصرفی کاهش می یابد
• الکتروفورز پروتئین ، ایمنی سازی (آزمایشات ویژه)
• وضعیت ادرار: پاراپروتئین ها - نشانگر پلاسموسیتوما
• شمارش خون
• BSG (میزان رسوب سلول های خونی)
• CRP (پروتئین واکنش پذیر C)
• الکترولیت ها (هنگامی که استخوان مورد حمله قرار می گیرد ، افزایش کلسیم در خون وجود دارد)
• آلکالن فسفاتاز (aP) و aP خاص استخوان: در فرایندهای حل کننده استخوان (استئولیتیک) افزایش می یابد
• آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA): افزایش یافته در CA پروستات اسید فسفاتاز (sP): افزایش یافته در CA پروستات
• اسید اوریک (HRS): با گردش سلول زیاد (تومور بسیار فعال) آهن افزایش می یابد: با تومورها کاهش می یابد
• پروتئین کل: در فرآیندهای مصرفی کاهش می یابد
• الکتروفورز پروتئین ، ایمنی سازی (آزمایشات ویژه)
• وضعیت ادرار: پاراپروتئین ها - نشانگر پلاسموسیتوما
• تشخیص محلی (= بررسی تومور موضعی مبتنی بر دستگاه): MRI: با ام آر آی ، گسترش تومور به ساختارهای همسایه مانند بافت عضلانی ، اعصاب و عروق روشن می شود

استفاده از عوامل انقباضی می تواند تمایز بین بافت خوش خیم و بدخیم را بهبود بخشد. CT: CT اطلاعات ویژه ای در مورد درگیری استخوان تومور PET (توموگرافی انتشار پوزیترون) فراهم می کند: (ظرفیت هنوز با اعتبار کافی روبرو نشده است)

• MRI: MRI می تواند برای روشن شدن گسترش تومور در ساختارهای همسایه مانند بافت عضلانی ، اعصاب و عروق. استفاده از عوامل انقباضی می تواند تمایز بین بافت خوش خیم و بدخیم را بهبود بخشد.
• CT: CT اطلاعات ویژه ای در مورد درگیری استخوان تومور ارائه می دهد
• PET (توموگرافی انتشار پوزیترون): (ظرفیت هنوز معتبر نیست)
• تشخیص محلی (= جستجوی متاستازهای غدد لنفاوی که به ندرت در کندروسارکوما رخ می دهد): سونوگرافی (سونوگرافی) ، CT یا MRT
• سونوگرافی (سونوگرافی)
• در صورت لزوم CT
• در صورت لزوم MRI
• تشخیص خارج از منطقه: معاینه اندامهایی که بخصوص بطور مکرر تحت تأثیر کندروسارکوم قرار می گیرند متاستازها: - از ابتدا ریه ها ، کبد و غدد فوق کلیوی. - معاینه اندامهایی که بخصوص بطور مکرر تحت تأثیر کندروسارکوم قرار می گیرند متاستازها: - از ابتدا ریه ها ، کبد و غدد فوق کلیوی. - تشخیص سیستمیک (= تشخیص گسترش و جستجوی عمومی تومور): اسکلتی خط نگارشی (تصویربرداری 3 فاز) PET (توموگرافی انتشار پوزیترون ؛ ظرفیت هنوز به اندازه کافی معتبر نیست) تشخیص آزمایشگاه ویژه تومور ایمونوالکتروفورز: در صورت مونوکلونال آنتی بادی شناسایی می شوند ، نشانه ای از پلاسماسیتوما آزمون هموکلت (تشخیص خون در مدفوع) نشانگرهای تومور (به عنوان مثال

NSE = آنولاز اختصاصی نورون در سارکوم Ewing)

• اسکن اسکلتی (تصویربرداری 3 فاز)
• PET (توموگرافی انتشار پوزیترون ؛ ظرفیت هنوز به اندازه کافی معتبر نیست)
• تشخیص آزمایشگاهی ویژه تومور
• ایمونوالکتروفورز: در صورت شناسایی آنتی بادی های مونوکلونال ، نشانگر پلاسموسیتوما
• آزمایش هموکولت (تشخیص خون در مدفوع)
• مارکرهای توموری (به عنوان مثال NSE = آنولاز اختصاصی نورون در سارکوم اوینگ)
• MRI: MRI می تواند برای روشن شدن گسترش تومور در ساختارهای همسایه مانند بافت عضلانی ، اعصاب و عروق. استفاده از عوامل انقباضی می تواند تمایز بین بافت خوش خیم و بدخیم را بهبود بخشد. - CT: CT اطلاعات ویژه ای در مورد درگیری استخوان تومور ارائه می دهد
• PET (توموگرافی انتشار پوزیترون): (ظرفیت هنوز معتبر نیست)
• سونوگرافی (سونوگرافی)
• در صورت لزوم CT
• در صورت لزوم MRI
• معاینه اندامهایی که بطور مکرر تحت تأثیر متاستازهای کندروسارکوم قرار می گیرند: - در ابتدا ریه ها ، کبد و غدد فوق کلیوی. - اسکن اسکلتی (تصویربرداری 3 فاز)
• PET (توموگرافی انتشار پوزیترون ؛ ظرفیت هنوز به اندازه کافی معتبر نیست)
• تشخیص آزمایشگاهی ویژه تومور
• ایمونوالکتروفورز: در صورت شناسایی آنتی بادی های مونوکلونال ، نشانگر پلاسموسیتوما
• آزمایش هموکولت (تشخیص خون در مدفوع)
• مارکرهای توموری (به عنوان مثال NSE = آنولاز اختصاصی نورون در سارکوم اوینگ)