مجرای صفراوی

مترادف

صفرا مجرای صفراوی به یک سیستم مجاری بین کبد، لوزالمعده و روده. در این سیستم ، صفرا از جریان می یابد کبد به اثنی عشر. به معنای وسیع ، کیسه صفرا نیز می تواند در میان موارد شمرده شود صفرا سیستم کانال

تشریح

صفرا در تشکیل می شود کبد. علاوه بر آب ، این صفرا حاوی نمکهای صفراوی و آنزیم ها و همچنین مواد تجزیه کبد. این صفرا در نهایت باید به روده ها برسد ، جایی که در هضم غذا نقش دارد.

صفرا مخصوصاً برای هضم و تجزیه چربی ها ضروری است. برای رسیدن به محل عمل خود ، مجاری صفراوی یا مجاری صفراوی وجود دارد. اینها کبد را به وصل می کنند اثنی عشر.

کیسه صفرا بین کبد و دهانه آن قرار دارد اثنی عشر، و بنابراین به مجرای صفرا نیز متصل می شود. مجرای صفراوی را می توان با توجه به اینکه در داخل کبد (مجاری صفراوی داخل کبدی) یا در خارج از کبد (مجاری صفراوی خارج کبدی) جریان دارد ، تشخیص داد. یک مجرای صفراوی در کبد مستقیماً بین سلولهای کبدی (سلولهای کبدی) تشکیل شده و از لوبول کبدی مربوطه عبور می کند.

این مجرای صفراوی در واقع فضای بین سلولهای مخالف را تشکیل می دهد. به این مجرای صفراوی یا مجاری صفراوی Canaliculi biliferi گفته می شود. بسیاری از آنها وجود دارد ، زیرا آنها به طور یک ردیف بین تمام سلولهای کبدی قرار دارند.

این canaliculi biliferi به سوئیچ کوتاه یا قطعات میانی ختم می شود (لوله های شاه ماهی نامیده می شود). این مجرای صفراوی بسیار کوچک است و قطری در حدود 10 - 15 میکرومتر دارد. سپس این توبول های شاه ماهی در مجاری صفراوی دیگری در به اصطلاح مزارع اطراف پورت ادغام می شوند.

سپس به این اصطلاح Ductuli biliferi interlobulares ، یعنی مجرای صفراوی بین لوب ها گفته می شود. یک قسمت پری پورتال یک ساختار مشخص کبد است. در اینجا ، چندین لوب کبد در مجاورت یکدیگر هستند.

یک قسمت پورتال شامل به اصطلاح سه گانه glisson است. تریس Glisson شامل یک شریان، یک رگ و مجرای صفراوی (Ductuli biliferi interlobulares). سپس چندین مورد از این مجاری صفراوی (Ductuli biliferi interlobulares) تا حدی با هم ادغام می شوند و مجرای صفراوی دیگری به نام Ductus hepaticus dexter و شرور ایجاد می کنند.

این دو مجاری صفراوی هستند که در نهایت کل صفرا تشکیل شده در کبد را از لوب های چپ (شوم) و راست (ماهرانه) کبد هدایت می کنند. تا این مرحله هر مجرای صفراوی هنوز در کبد (داخل کبدی) است. روزنه کبدی نقطه ای در کبد است که در آن قرار دارد خون عروق و مجاری صفراوی از کبد خارج می شوند.

اندکی قبل از روزنه کبدی ، دو مجرای صفراوی لوب چپ و راست با هم متحد شده و یک مجرای صفراوی مشترک را تشکیل می دهند. به این مجاری صفراوی مشترک گفته می شود. از این مجرای صفراوی به بعد ، ساختارهای مجاری صفراوی زیر در نظر گرفته می شود که سیستم مجاری صفراوی را در خارج از کبد تشکیل می دهد (خارج کبدی).

مجرای صفراوی مشترک (Ductus hepaticus communis) حدود 4 سانتی متر طول دارد. از این مجرای صفراوی صفرا به مجرای کیستیک می ریزد. این مجرای صفراوی منجر به کیسه صفرا.

در اینجا صفرا تولید شده می تواند به طور موقت ذخیره شود. در چنگال مجاری کبدی و کیستیک ، آخرین مجرای صفراوی ، مجرای کلدوچال ، به دوازدهه منتهی می شود. این آخرین مجرای صفراوی منجر به پشت روده می شود لوزالمعده. در اینجا با مجاری صفراوی ادغام می شود لوزالمعده (Ductus pancreaticus) و روی هم باز می شود پاپیلا duodeni major (Papilla Vateri) به دوازدهه.