نشانه ها
بیماری خراش کلاسیک گربه ابتدا به صورت پاپول یا چرکچه قرمز در محلی که گربه خراشیده یا گاز گرفته است ظاهر می شود. به زودی ، لنفادنیت موضعی (التهاب و تورم لنف گره ها) در کنار بدن با آسیب دیده می شود ، اغلب در زیر بغل یا گردن. کودکان و نوجوانان به ویژه تحت تأثیر قرار می گیرند. سایر شکایات غیر اختصاصی مشاهده می شود ، از جمله:
- تب عمیق
- درد
- خستگی
- سردرد
- گلو درد
- از دست دادن اشتها
- تهوع، استفراغ
در یک دوره غیر معمول ، چشم ها ، قفسه سینه, کبد و طحال, قلب، ریه ها ، استخوان ها, سیستم عصبی, منینژ و سایر اعضای بدن ممکن است کمتر درگیر شوند. تصاویر بالینی متعددی ، از جمله تصاویر شدید ، ممکن است. در افراد سرکوب شده از سیستم ایمنی ، یک دوره شدید و سیستمیک ممکن است رخ دهد (به عنوان مثال ، ایدز، استفاده از سرکوب کننده سیستم ایمنی).
علل
این بیماری توسط باکتری گرم منفی ، داخل سلولی ، هوازی و غیره ایجاد می شود باکتری از تیره حداکثر نیمی از گربه ها نشان داده می شوند آنتی بادی در برابر پاتوژن ، گفته می شود که هر گربه دهم این حامل را حمل می کند باکتری، در گربه های وحشی و گربه های وحشی درصد حتی بیشتر است (30٪). حیوانات سالم هستند حتی اگر ناقل باکتری باشند.
انتقال
انتقال معمولاً از گربه های خانگی جوان به انسان انجام می شود ، به عنوان مثال ، از طریق گزش ، خراش ، یا هنگام لیسیدن آسیب دیده پوست. عوامل بیماری زا در گربه یافت می شوند بزاق و در مدفوع گربه کک ها، که مسئول انتقال بین گربه ها هستند. از طرف دیگر انسان ها مسری نیستند. شناخته شده است که کمتر حیوانات دیگر مانند میمون ها و سگ ها و همچنین کنه ها می توانند عفونت را منتقل کنند. این بیماری به طور متوسط طی دو هفته پس از جراحت ظاهر می شود.
مورب
تشخیص با درمان پزشکی بر اساس علائم بالینی و روش های آزمایشگاهی انجام می شود. تاریخچه مهم است: آیا با گربه ها ارتباطی برقرار شده است؟ سایر بیماری های ایجاد کننده لنف بزرگ شدن گره یا علائم بیماری غیر اختصاصی باید کنار گذاشته شود.
پیشگیری
پس از آسیب دیدگی از گربه ها ، باید زخم به خوبی تمیز و ضد عفونی شود. در حال حاضر واکسنی در دسترس نیست. افراد دارای نقص ایمنی نباید با گربه ها بازی کنند و یا به طور قابل اعتماد آنها را از شیر خود جدا کنند کک ها. دست ها را با صابون خوب بشویید و آب به طور منظم پس از تماس با حیوانات.
رفتار
این بیماری کلاسیک معمولاً طی حدود 2-6 ماه به خودی خود بهبود می یابد و فقط به صورت علامتی درمان می شود. پاراستامول, ایبوپروفن، و یا دیگر درد برای تسکین ممکن است از تسکین دهنده استفاده شود تب و درد. ملتهب و متورم لنف گره ها به صورت موضعی با کمپرس خنک درمان می شوند. درد تسکین همچنین با آسپیراسیون حاصل می شود که در آن مایعات از طریق سوزن از گره ها تخلیه می شوند. آنتی بیوتیک ها فقط در بیماری های پیچیده و شدید توصیه می شود. داروهایی که در ادبیات مناسب ارزیابی می شوند شامل این موارد هستند ماکرولیدها (آزیترومایسین, کلاریترومایسین), آمینوگلیکوزیدها (جنتامایسین) ، کینولون ها (سیپروفلوکساسین) ، کوتریموکسازول ، و ریفامپین.
