ریفامپیسین

محصولات

ریفامپیسین به صورت روکش دار به صورت تجاری در دسترس است قرص، قرص های روکش دار ، کپسولو داروهای تزریقی (Rimactan ، مواد غذایی عمومی). علاوه بر مونو ، آماده سازی های ترکیبی مختلف نیز موجود است. ریفامپیسین از سال 1968 در بسیاری از کشورها مورد تأیید قرار گرفته است. این مقاله به مونوتراپی دهانی اشاره دارد.

ساختار و خواص

ریفامپیسین (C43H58N4O12، Mr = 823 گرم در مول) به صورت بلوری قرمز قهوه ای مایل به قرمز وجود دارد پودر که به میزان کمی در حل می شود آب. این از نظر نیمه سنتتیکی از گرفته شده است ریفامایسین SV این در دهه 1950 توسط سنسی و تیمبال در آزمایشگاه های تحقیقاتی Dow-Lepetit در میلان ، ایتالیا ساخته شد. ریفامپیسین به عنوان ریفامپین نیز شناخته می شود.

اثرات

ریفامپیسین (ATC J04AB02) دارای خواص ضد باکتری در برابر و همچنین سایر گرم مثبت و گرم منفی است باکتری. این اثرات به دلیل مهار انتخابی RNA پلیمراز وابسته به DNA باکتری است. نیمه عمر کوتاه است و در بازه زمانی 1 تا 5 ساعت است. ریفامپیسین به خوبی توزیع می شود و همچنین اثرات داخل سلولی دارد.

موارد مصرف

برای درمان بیماری های عفونی باکتریایی با پاتوژن های حساس:

  • مرض سل (درمان ترکیبی).
  • جذام (ترکیبی درمانی)
  • عفونت های غیر مایکوباکتریایی: تب مالت، مننژوکوک مننژیت پیشگیری

مقدار مصرف

با توجه به اطلاعات حرفه ای داروها باید مصرف شوند خشک دهن، حداقل نیم ساعت قبل از غذا خوردن.

موارد منع مصرف

اقدامات احتیاطی کامل را می توان در برچسب دارو مشاهده کرد.

تداخلات

ریفامپیسین پتانسیل بالایی برای دارو-دارو دارد فعل و انفعالات. این یک القا known شناخته شده از ایزوآنزیم های CYP450 است. این ممکن است متابولیسم بسترهای CYP را افزایش دهد و منجر به کاهش کارایی شود. علاوه بر این ، ریفامپیسین همچنین حمل کننده های دارو مانند گلیکوپروتئین P.

عوارض جانبی

شایعترین عوارض جانبی بالقوه عبارتند از:

ریفامپیسین می تواند به نوبه خود تبدیل شود پوست، ادرار ، عرق ، بزاق، اشک ، و مدفوع قرمز نارنجی است. خاصیت سمی کبدی دارد و بندرت می تواند ایجاد کند هپاتیت, زردی، و در بدترین موارد ، نارسایی کبد و سرحال هپاتیت.