نورینوما: علل ، علائم و درمان

A نورینوما توموری است که از سلولهای شوان رشد کرده و خوش خیم است. بسته به محل تومور ، علائم در موارد مختلف بسیار متفاوت است. با این حال، درد و از دست دادن عصب به خصوص شایع است. گزینه های درمانی در درجه اول شامل برداشتن عمل جراحی است نورینوما و تابش درمان.

نورینوم چیست؟

نورینوما نوع خاصی از تومور است و از سلولهای شوان رشد می کند. این نوع سلولهای گلیالی بصورت مارپیچی در اطراف فرآیند سلولهای عصبی رشد می کنند و یک لایه عایق الکتریکی ایجاد می کنند که سرعت انتقال سیگنال را افزایش می دهد. بنابراین نورینوماها که در این سلولهای شوان ایجاد می شوند عملکرد عصب مورد نظر را مختل می کنند. بیشتر افراد مبتلا بین 40 تا 60 سال سن دارند. با این حال ، در اصل ، نورینوم می تواند در هر گروه سنی ایجاد شود. به دلیل ماهیت خوش خیم بودن ، به تومور غلاف عصب محیطی خوش خیم (BPNST) نیز معروف است. نام های دیگر نورینوما عبارتند از: شوانوموما ، تومور سلول شوان ، و نورولموموما یا نوریلموموما. در موارد بسیار نادر (کمتر از یک درصد) ، نورینوم ، که به خودی خود خوش خیم است ، می تواند به یک نوروفیبروسارکوم بدخیم تبدیل شود. بازوها و پاها به ویژه اغلب تحت تأثیر نوروفیبروسارکوما قرار می گیرند ، در حالی که نورینوما عمدتاً در ناحیه سینه رخ می دهد سر و گردن.

علل

نورینوما مانند همه تومورها از نئوپلاسم های بافت آسیب دیده ناشی می شود. که در نوروفیبروماتوز نوع 2، احتمال ایجاد نورینوما به طور قابل توجهی افزایش می یابد. بیماری ارثی منجر به تشکیل تومور در مغز، با نئوپلاسم ها عمدتا در اطراف عصب وستیبولوکوکلئر خوشه ای می شود. علاوه بر این ، در بسیاری از موارد نخاع و جمجمه دیگر اعصاب تومورهای اضافی دارند. ناهنجاری های چشم ، تغییرات پوستی، و ناهنجاری های مرکزی سیستم عصبی به طور کلی نیز در مشترک هستند نوروفیبروماتوز نوع 2. علاوه بر علائم عمومی نورینوما و در صورت وجود ، نوروم آکوستیک، این بیماری با علائم دیگری همراه است که به دلیل تومورهای اضافی است. پزشکان بین دو زیرگروه از تفاوت قائل می شوند نوروفیبروماتوز نوع 2، به موجب آن نوع Feiling-Gardner تنها پس از 20 سالگی ظاهر می شود و با تومورهای مرکزی کند رشد می کند ، در حالی که شروع بیماری در نوع ویشارت قبل از 20 سالگی است و این زیرگروه منجر به رشد سریع بسیاری می شود تومورها به ندرت ، نورینوما همراه است نوروفیبروماتوز نوع 1؛ با این حال ، آنها از نظر آماری اغلب در آنجا اتفاق می افتند و بیماری در کل نسبت به نوع 2 شیوع دارد. علاوه بر نوروفیبروما ، لکه های کافه ای-لا لات و گره های Lisch در جنس زنبق و سوسن ویژگی های مشخصه نوروفیبروماتوز نوع 1 هستند.

علائم ، شکایات و علائم

از آنجا که نورینوما می تواند در مکان های مختلف در سیستم عصبی، ظاهر بیماری متنوع است. درد اغلب یکی از علائم است. کدام ناحیه از بدن تحت تأثیر قرار می گیرد به مسیرهای عصبی آسیب دیده بستگی دارد. در بعضی شرایط ، عصبی که سلولهای عصبی آن از سلولهای شوان رشد می کند دیگر به هیچ وجه عملکردی ندارد. در این زمینه ، ممکن است فلج رخ دهد. به طور معمول ، علائم فقط به تدریج بروز می کنند و در اثر شدت نورینوما ، سرعت رشد و گسترش و شدت آنها افزایش می یابد. نوروم آکوستیک شکل خاصی از شوانوم را نشان می دهد. این یک نورینوما است که در عصب وستیبلوکوکلئار رشد می کند. VIII. عصب جمجمه گوش داخلی را عصب می بخشد و هم برای شنوایی و هم برای حس معنی دار بودن تعادل. نوروم آکوستیک به عنوان شکایات صوتی مانند وزوز گوش و مشکلات شنوایی ، و همچنین تعادل مشکلات و سرگیجه. علائم احتمالی دیگر عبارتند از تهوع, استفراغ، بی حسی صورت ، فلج صورت ، کاهش حساسیت به فشار و لمس در قسمت خارجی کانال شنوایی، دو دید ، گوش درد ، و سردرد.

تشخیص و پیشرفت بیماری

بر اساس تصویر بالینی ، متخصصان مغز و اعصاب اغلب می توانند تقریباً در جایی که احتمالاً علت اختلال عصبی منجر به شکایات فردی است ، محدود شوند. یک معاینه با استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) یا سایر روشهای تصویربرداری تومور را تجسم می کند و همچنین ممکن است بتواند علل و عوامل دیگر را ترسیم کند. نئوپلاسم های بسیار کوچکی که هنوز محدودیتی ایجاد نمی کنند ، به دلیل وضوح محدود تصویربرداری ، همیشه نمی توانند در این فرآیند شناسایی شوند.

عوارض

گرچه نورینوما یک تومور خوش خیم و کند رشد است ، اما می تواند عوارض طولانی مدت ایجاد کند که نیاز به برداشتن تومور از طریق جراحی دارد. وقتی تومور هنوز کوچک است ، معمولاً هیچ علامتی وجود ندارد. با این حال ، نورینومهای بزرگتر غالباً مجاور را جابجا می کنند اعصاب، منجر به مربوطه می شود سلامت شکایت اگر نورینوم در ستون فقرات کمر قرار داشته باشد ، پشت مزمن است درد اگر تومور به اندازه کافی بزرگ باشد ، به علت فشرده شدن مجاور ، به پاها تابش می کند اعصاب. اگر تومور ادامه یابد رشد، ممکن است ضعف عضله تأمین شده توسط عصب مربوطه ایجاد شود. اگر نورینوم در ستون فقرات گردنی قرار داشته باشد ، در دراز مدت وجود خواهد داشت درد مزمن تابش به بازوها و اختلالات حسی در این منطقه. یک نورینوما در کانال نخاعی حتی می تواند رهبری به پاراپلژی. فضای زیادی در کانال نخاعی، بنابراین جابجایی اعصاب مجاور می تواند باعث از دست دادن عملکرد آنها در موارد شدید شود. در حضور یک نورینوما در انگشت یا دست ، فشرده سازی اعصاب مجاور در آنجا می تواند باعث سوزن سوزن شدن و بی حسی شود. اگر اعصاب شنوایی تحت تأثیر قرار بگیرند ، از دست دادن شنوایی به ناشنوایی ، سرگیجه و وزوز گوش گاهی توسعه می یابد یک عارضه خطرناک افزایش فشار داخل جمجمه تا ازدحام مایع مغزی نخاعی به دلیل انقباض مغز ساقه. در موارد بسیار نادر ، تخریب بدخیم تومور نیز رخ می دهد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

به محض ظاهر شدن اولین بی نظمی منتشر در ارگانیسم ، باید با پزشک مشورت شود. از آنجا که نورینوما یک تومور است ، باید همیشه احتیاط کرد. حتی در مورد تومورهای خوش خیم نیز باید در اسرع وقت توضیحاتی داده شود تا بیماریهای بدخیم کنار گذاشته شوند. تورم ، درد یا ایجاد زخم در بدن باید به پزشک ارائه شود. اگر محدودیت های حرکتی ، اختلالات عمومی در تحرک و همچنین عدم ثبات در راه رفتن وجود داشته باشد ، به پزشک نیاز است. از دست دادن عملکرد اندام های حسی ، تهوع, استفراغ، اختلالات حسی یا بی حسی پوست باید معاینه و درمان شود. اگر فرد مبتلا از تغییر بینایی یا شنوایی رنج ببرد ، جای نگرانی وجود دارد. دیدن تصاویر دوتایی ، کاهش شنوایی ، گوش درد ، احساس فشار در سر، یا سردرد علائم هشدار دهنده از بدن هستند که باید مورد بررسی قرار گیرند. مشاوره با پزشک به محض وجود فلج در صورت ، ایجاد اختلال در آن ضروری است تعادل، و حساسیت بیش از حد به محرک های لمسی. مشخصه نورینوما افزایش آرام علائم موجود است. این امر منجر به ضعف تدریجی ، کاهش عملکرد و احساس عمومی بیماری می شود. اگر فرد مبتلا شرط بهبود نمی یابد ، او باید مشاهدات را با یک پزشک در میان بگذارد تا روشن شدن علت آغاز شود.

درمان و درمان

در هر مورد مداخله فوری لازم نیست. نورینوماها معمولاً به آرامی ایجاد می شوند ، گاهی اوقات به پزشک اجازه می دهد قبل از تصمیم گیری در مورد نوع تومور ، رفتار تومور را مشاهده کند. درمان. خطرات بالقوه درمان نیز در این امر نقش دارند. مانند تمام روشهای درمانی ، سنجش فردی هزینه ها و منافع هر بیمار در اینجا بسیار مهم است. قضاوت پتو امکان پذیر نیست. در یک روش جراحی ، پزشکان می توانند نورینوم را برداشته و از رشد بیشتر تومور و در نتیجه گسترش علائم جلوگیری کنند. با این حال ، نورینوم از سلول های شوان رشد می کند ، که سلول های آسیب دیده را از طریق الکتریکی عایق بندی می کند سلول عصبی. بنابراین ، ممکن است جراح مجبور به برداشتن بخشی از عصب همراه با تومور باشد ، که می تواند رهبری به تداوم علائمی که قبلاً رخ داده اند پس از برداشتن ، یک معاینه دقیق بافت شناسی ، درک بیشتری از ماهیت تومور را فراهم می کند. تابش - تشعشع درمان با استفاده از اشعه یونیزه شده برای تأثیر بر بافت آسیب دیده ، گزینه دیگری برای درمان نورینوما است. تابش - تشعشع مقدار و مدت درمان بسته به بیمار متفاوت است.

چشم انداز و پیش آگهی

از آنجا که نورینوما معمولاً خوش خیم است ، پیش آگهی به طور کلی بسیار خوب است. بسیاری از تومورها را می توان بدون مشکل از طریق جراحی خارج کرد. این مورد در مورد نورینومای پیشرفته یا بزرگتر نیز صادق است. در چند مورد ، عوارضی رخ می دهد که می تواند رهبری به آسیب ثانویه. با این حال ، این محدودیت ها فقط گاهی کوتاه مدت هستند. اختلالات شنوایی شایع ترین است. به ندرت به ندرت ، اختلالات مربوط به عصب دهلیزی. چند هفته پس از عمل ، اکثر مبتلایان معمولاً دوباره کاملاً سالم هستند. اگر نورینوم در حین عمل کاملاً برداشته شده باشد ، معمولاً عود نمی کند. امید به زندگی افراد مبتلا طبیعی است. بندرت تومور را نمی توان با جراحی برداشت. در این موارد امکان بروز عود وجود دارد. درمان چنین کپسول توموری توسط اشعه اغلب موفقیت آمیز است. در حدود 1٪ از بیماران ، یک نوروفیبروسارکوم بدخیم از نورینوم ایجاد می شود. بدون درمان ، پیش آگهی بسیار بدتر است. نورینوم اغلب ادامه می یابد رشد و فشار داخل جمجمه را افزایش می دهد ، که می تواند برای فرد مبتلا کاملا خطرناک باشد. هرچه تومور زودتر درمان شود ، چشم انداز درمان بهتر خواهد بود.

پیشگیری

نورینوما اغلب همراه با نوروفیبروماتوز نوع 1 و 2 ایجاد می شود. چون هر دو شکل هستند بیماری های ژنتیکی، افراد مبتلا می توانند این واقعیت را در تنظیم خانواده در نظر بگیرند.

پیگیری

مراقبت های بعدی برای نورینوما با پزشکان معالج بسیار هماهنگ است ، اما اغلب با فیزیوتراپیست ها ، گفتاردرمانگران ، کاردرمانگران یا ورزشکاران نیز هماهنگی دارد. مراجعه به رادیولوژیست در فواصل منظم بسیار مهم است ، که می تواند با گرفتن عکس بررسی کند که آیا عود مجدد رخ داده است یا خیر. غالباً ، صدمه ای توسط تومور ایجاد شده است که پس از برداشتن ، همچنان علائم ایجاد می کند. اختلالات حسی در اندام ها یا اختلالات گفتاریبه عنوان مثال ، توسط درمانگران مربوطه تحت درمان قرار می گیرند. این درمانگران غالباً تمریناتی را در اختیار بیماران قرار می دهند كه می توانند در حین مراقبت های بعدی ، خود به تنهایی در خانه تمرین كنند. حمایت روانشناختی نیز غالباً برای کسانی که در طول مراقبت های بعدی تحت تأثیر قرار می گیرند بسیار مهم است. دانش بیماری تومور و ترس از عود احتمالی را می توان اغلب از طریق مکالمه با دوستان و خانواده و همچنین از بین بردن ارتباطات اجتماعی بسیار بهتر کنار آورد. در این زمینه ، گروه های خودیاری اغلب به عنوان یک م particularlyلفه مفید در مراقبت های بعدی برای نورینوما مفید هستند. افرادی که از یک بیماری یا بیماری مشابه رنج می برند درک ویژه ای از تبادل تجربیات به دست می آورند و دارای طیف وسیعی از نکات عملی برای کسانی هستند که به دنبال مشاوره و کمک هستند. همچنین می توان با کمک آن وضعیت روانی را تثبیت کرد تمدد اعصاب روشهایی مانند آموزش اتوژنیک یا عضله پیشرونده تمدد اعصاب، و همچنین با حضور در یوگا کلاس.

کاری که می توانید خودتان انجام دهید

نورینوم بدخیم باید همیشه توسط پزشک معالجه شود. رشد باید با جراحی یا پرتودرمانی یا شیمی درمانی برای جلوگیری از انحطاط و سایر عوارض. در مورد نورینومای خوش خیم ، درمان می تواند توسط تعدادی از خودیاری کمک کند معیارهای و داروهای خانگی. عمومی معیارهای مانند تغییر در رژیم غذایی و ورزش متوسط ​​اثبات شده است. پرهیز از نمک و چسب می تواند تأثیر مثبتی در رشد رشد داشته باشد. كافئين, الکل و قند همچنین باید اجتناب شود ، زیرا این مواد بار اضافی را بر دوش بدن می گذارند. پس از مداخله جراحی ، استراحت کنید و تمدد اعصاب سفارش روز هستند. بیمار نباید خود را در معرض موارد غیرضروری قرار دهد فشار و باید طبق دستور پزشک از زخم جراحی مراقبت کند. اگر التهاب یا خونریزی رخ دهد ، پزشک باید در جریان باشد. در آخر ، مهم است که به طور منظم بروید سرطان معاینات در صورت مشکوک بودن به عود ، بیمار باید با پزشک تماس گرفته و علائم غیرمعمول را روشن کند. در هر صورت نورینوم باید توسط پزشک مشخص شود ، زیرا خوددرمانی علت ها امکان پذیر نیست.