عصب دهلیزی

معرفی

عصب وستیبولاریس عصب دهلیزی است و بخشی از عصب دهلیزی-حلقوی است. این عصب VIII است. عصب جمجمه.

عصب دهلیزی-حلقوی را می توان به دو قسمت تقسیم کرد: عصب حلزون گوش ، یعنی عصب شنوایی ، و عصب دهلیزی ، یعنی عصب دهلیزی. عملکرد عصب انتقال اطلاعات از اندام های تعادل in گوش داخلی به مغز.

تشریح

عصب وستیبولاریس از منشأ می گیرد گوش داخلی در اصطلاح دهلیزی گانگلیون. گانگلیون مجموعه ای است از سلول عصبی بدن. این راه همراه با عصب شنوایی از طریق راه می رود گوش داخلی کانال (گوشت داخلی شنوایی) برای رسیدن به حفره خلفی.

به این مسیر مشترک عصب وستیبولوکوکلئار نیز گفته می شود. ورود عصب vestibulocochlear به حفره خلفی در یک دهانه اتفاق می افتد ، به اصطلاح پوروس صوتی داخلی است. از اینجا عصب می تواند وارد شود مغز استخوان در زاویه پل مخچه، جایی که دوباره به دو قسمت عصب vestibulocochlear تقسیم می شود.

عصب وستیبولاریس سپس به سمت هسته عصب جمجمه خود حرکت می کند ، "هسته های تعادل" (Nuclei vestibulares) در لوزی مغز (rhombencephalon). در مجموع چهار "هسته تعادل" وجود دارد که بسته به محلی سازی آنها نام های مختلفی دارند. هسته vestibularis برتر ، هسته vestibularis تحتانی ، nucleus vestibularis medialis و هسته vestibularis lateralis وجود دارد.

از اینجا اطلاعاتی که از طریق عصب دهلیزی رسیده است (اصطلاحاً افلاطون) جابجا می شود و ارسال می شود. اطلاعات ارگانهای تعادل به مناطق دیگر منتقل می شود مغز و نخاع. عملکرد عصب دهلیزی را می توان با استفاده از بررسی کرد مغز استخوان شنوایی سنجی پاسخ ، همچنین به عنوان BERA شناخته می شود (ساقه مغز شنوایی سنجی پاسخ را برانگیخت).

موضوع از طریق هدفون در معرض محرک های شنوایی در یک اتاق ضد صدا قرار می گیرد. الکترودهای متصل به سر به طور معمول اجازه می دهد که پتانسیل های مغزی پس از تحریک محرک های شنوایی استخراج شوند ، سپس به صورت منحنی نمایش داده می شوند.