ورم ملتحمه یک تشخیص رایج در کودکان و نوزادان است. به دلیل تماس نزدیک جسمی هنگام بازی با سایر کودکان یا اعضای خانواده ، کودکان به ویژه در معرض انقباض و انتقال بیماری مسری قرار دارند ملتحمه. قرنیه ترکیبی و ملتحمه (کراتوکونژونکتیویت) اغلب مانند یک اپیدمی در کودکستان ها یا مدارس شیوع می یابد. بنابراین ، بسیاری از مدارس و کودکستان ها باید قبل از بازگشت کودک بیمار در میان سایر کودکان ، درمان کافی داشته باشند.
علل ورم ملتحمه در نوزادان و کودکان
علت بسیار شایع ورم ملتحمه در کودکان و نوزادان انسداد مجاری اشک است. مجاری اشک اغلب می تواند در رشد به تأخیر بیفتد. از آنجا که اشک نمی تواند تخلیه شود ، کودکان از یک چشم دائماً آبکی رنج می برند و یک دریاچه اشک کوچک در پایین آن ایجاد می شود پلک.
این دریاچه اشک باعث استعمار در می شود باکتری و کودک دچار التهاب ملتحمه مکرر است. چشم پزشک سعی می کند مجاری اشک را مجدداً باز کند و اجازه تخلیه اشک را می دهد. سپس ورم ملتحمه معمولاً متوقف می شود.
ورم ملتحمه گنوکوک
گونوکوک می تواند ورم ملتحمه خطرناک ایجاد کند. اگر مادری حامل آن باشد سوزاک باکتری در دستگاه تناسلی او ، نوزاد می تواند در کانال تولد آلوده شود و ورم ملتحمه ایجاد کند. سپس کودک باید در بیمارستان تحت درمان قرار گیرد تا از درگیری قرنیه و عوارض بعدی جلوگیری کند.
برای جلوگیری از گونوکوک ورم ملتحمه در نوزاد، پیشگیری کننده قطره چشم می تواند بعد از تولد داده شود.
کلامیدیا و پنوموکوک به عنوان یک علت.
کلامیدیا همچنین یک علت شایع ورم ملتحمه در نوزادان است. دوباره ، نوزادان می توانند در هنگام تولد در کانال تولد مادر آلوده شوند. عفونت کلامیدیائی مادر اغلب بدون علامت است و بنابراین می تواند برای مدت طولانی مورد توجه قرار نگیرد.
سایر پاتوژن های نسبتاً شایع ملتحمه نوزاد ، پنوموکوک است. با آنها ، الف زخم قرنیه ممکن است علاوه بر علائم عمومی ایجاد شود.
علاوه بر کراتوکونژونکتیویت بسیار مسری ، نوزادان می توانند به فرم دیگری مبتلا شوند ورم ملتحمه ویروسی. این توسط ایجاد می شود تب خال ویروس ها، که ممکن است در کانال تولد مادر واقع شده باشد.
