گلیسین ساده ترین اسید آلفا آمینه و در نتیجه یک جز از همه است پروتئین ها. گلیسین به ویژه در غلظت های بالا در وجود دارد بافت همبند. در بدن ، این به عنوان یک نقطه تعویض مرکزی بین پروتئین ، کربوهیدرات و متابولیسم چربی.
گلیسین چیست؟
گلیسین به طور خاص به عنوان یک ماده مهم استفاده می شود داروهای و به عنوان یک رژیم غذایی مکمل. گلیسین یک آمینو اسید غیر ضروری ، پروتئین زایی است که هیچ زنجیره جانبی یا گروه عملکردی ندارد و به طور جهانی در همه یافت می شود پروتئین ها. کاملاً پیش پا افتاده ، این مولکول علاوه بر این دو ، شامل یک گروه آمینه در موقعیت آلفا نسبت به گروه کربوکسی است کربن اتمها بنابراین ، مولکول نیاز اساسی یک اسید آمینه را برآورده می کند. گلیسین نقش اصلی در بیومتابولیسم دارد ، زیرا به طور مکرر به عنوان واسطه در تبدیل شیمیایی ظاهر می شود. همچنین رطوبت ساز است (جلب می کند آب) زیرا ویژگی دو قطبی آن باعث می شود آب را ببندد مولکول ها به خودش از طریق هیدروژن اوراق قرضه. علاوه بر این ، مولکول گلیسین بسیار کوچک است و بنابراین به فضای زیادی نیاز ندارد. بنابراین ، با غلظت های بالا در ترکیب می شود پروتئین ها، که باید بسیار پایدار باشد اما فضای کمی نیز اشغال کند. در این پروتئین ها ، زنجیره های پپتیدی باید بسیار طولانی و در عین حال به شدت چین خورده باشند. پروتئین های ساختاری بافت همبندکلاژن ها دقیقاً این الزامات را برآورده می کنند.
عمل فارماکولوژیک
گلیسین چندین عملکرد در بدن دارد. اول ، به عنوان یک اسید آلفا آمینه در تمام پروتئین ها گنجانده شده است. به طور عمده در پروتئین بافت همبند، تا 30 درصد وجود دارد. بنابراین گلیسین مهمترین عنصر اساسی برای تشکیل است استخوان ها, تاندون ها، دندان و پوست. گلیسین یک اسید آمینه غیر ضروری است. بدن انسان می تواند خود آن را از ترکیبات دیگر تولید کند. اما اگر به دلیل کافی به همراه غذا عرضه نشود سوء تغذیه، بافت همبند به عنوان منبع گلیسین عمل می کند. گلیسین ترکیب اولیه بیوسنتز پورین ها ، عناصر اصلی ساخت مواد ژنتیکی است. همچنین برای سنتز هم ، the اهن- حاوی پروتئین قرمز خون سلول ها. از گلیسین نیز می توان برای شکل گیری استفاده کرد کراتین، که مسئول رشد عضلات است. گلیسین همچنین یک جز essential ضروری از گلوتاتیون پاک کننده رادیکال مهم است. گلیسین همچنین سایر وظایف را در سال انجام می دهد متابولیسم چربی، همانطور که در شکل گیری نقش دارد صفرا اسیدها. صفرا اسیدها هضم چربی را کنترل کنید. در مرکز سیستم عصبی، گلیسین به عنوان یک بازدارنده عمل می کند انتقال دهنده عصبی. باعث می شود فعالیت عضلات مهار شود.
کاربرد پزشکی و استفاده از آن
گلیسین اثرات مفیدی بر بدن وارد می کند. این ماده به عنوان یک ماده مهم در داروهای خاص و به عنوان یک رژیم غذایی استفاده می شود مکمل. گلیسین به عنوان شناخته می شود تقویت کننده طعم E 640 در شیرین کننده قرص، همانطور که یک شیرینی دارد طعم. علاوه بر این ، به عنوان یک افزودنی در برخی محصولات غذایی برای افزایش عطر و طعم یافت می شود. به عنوان ماده ای سازنده در داروها ، به بدن در سم زدایی کمک می کند. همچنین باعث تقویت سیستم ایمنی بدن و بر خلاف التهاب. این اثرات توسط گلیسین از طریق تشکیل گلوتاتیون واسطه می شوند ، زیرا گلوتاتیون می تواند رادیکال های آزاد را از بین ببرد. بعلاوه ، گلیسین فعالیت روده را مهار می کند و می تواند در موارد بیماری شدید و جراحی در دستگاه گوارش مورد استفاده قرار گیرد. در این موارد ، اغلب به صورت وریدی به صورت تغذیه مصنوعی وارد می شود و بنابراین اندام های گوارشی را پس می زند. گلیسین نیز اغلب در داروها همراه با آن استفاده می شود آرژینین به عنوان یک عامل درمانی در موارد آترواسکلروز, پوکی استخوان و آرتروز. گلیسین همچنین باعث ترشح گلیکوژن از سلول می شود کبد. به این ترتیب ، بر تنظیم اثر می گذارد خون قند سطح در طول هیپوگلیسمی. مشخص شده است که گلیسین در اختلالات خواب و حملات ترسناک.
خطرات و عوارض جانبی
عوارض جانبی گلیسین تاکنون یافت نشده است. بنابراین نمی توان بیش از حد مصرف کرد ، زیرا گلیسین عرضه شده به بدن به سرعت در متابولیسم تبدیل می شود. به همین دلیل ، مقادیر محدودی نیز وجود ندارد. با این حال ، کمبود گلیسین در بدترین حالت می تواند اثرات چشمگیری داشته باشد. به عنوان مثال ، در مورد مسمومیت با استریکنین یا عفونت های خاص مانند قاعدگی، گلیسین مقید است به طوری که دیگر نمی تواند عملکرد خود را به عنوان بازدارنده انجام دهد انتقال دهنده عصبی. این منجر به اسپاسم عضلانی شدید می شود ، که می تواند به دلیل اختلال در اندام های تنفسی کشنده باشد. اگر کاهش مصرف گلیسین در رژیم غذایی منجر به کمبود گلیسین شود ، بافت همبند بیشتری شکسته می شود ، که اغلب باعث خستگی.
