نحوه عملکرد گاباپنتین
گاباپنتین دارویی با خواص ضد تشنج (ضد صرع)، ضد درد (ضد درد) و آرام بخش است. این دارو در گروه داروهای ضد صرع قرار دارد.
سیستم عصبی انسان توسط انتقال دهنده های عصبی خاص فعال یا مهار می شود. به طور معمول، این انتقال دهنده های عصبی با توجه به شرایط خارجی آزاد می شوند و پاسخ مناسب بدن را به موقعیت های مختلف مانند آسیب، استرس یا استراحت تضمین می کنند.
تحریک طولانی مدت مسیرهای عصبی در پشت و اندام ها (نوروپاتی محیطی) به دلیل دیابت شدید یا بیماری های ویروسی سیستم عصبی (به عنوان مثال، ویروس های تبخال) نیز منجر به تحریک بیش از حد انتهای عصبی می شود. در نتیجه دائماً سیگنال های تحریک را به مغز می فرستند و بیمار احساس درد مداوم می کند. این به اصطلاح درد عصبی (نورالژی) با مسکن های معمولی قابل درمان نیست.
از یک طرف، دارو از انتشار مواد پیام رسان فعال جلوگیری می کند. از سوی دیگر، به طور غیرمستقیم باعث تجزیه مواد پیام رسان فعال می شود و در نتیجه غلظت آنها را در سیستم عصبی کاهش می دهد. سپس مواد پیام رسان کمتری به گیرنده های خود متصل می شوند - حالات تنش و درد تسکین می یابد.
با این حال، اثر کامل دارو تنها پس از یک دوره خاص مصرف (حدود یک تا دو هفته) آشکار می شود.
جذب، تخریب و دفع
ماده فعال بدون تغییر از طریق کلیه دفع می شود. بنابراین در افراد مبتلا به نارسایی کلیوی دوز باید کاهش یابد.
چه زمانی از گاباپنتین استفاده می شود؟
موارد مصرف (نشانه های) گاباپنتین عبارتند از:
- درد نوروپاتی محیطی، به عنوان مثال در نتیجه دیابت (پلی نوروپاتی دیابتی) یا عفونت تبخال (نورالژی پس از تبخال)
نحوه استفاده از گاباپنتین
گاباپنتین معمولاً به شکل قرص یا کپسول استفاده می شود. دارو را می توان با یا بدون غذا، اما همیشه با مایع کافی (ترجیحا یک لیوان بزرگ آب) مصرف کرد.
در ابتدای درمان، گاباپنتین به تدریج مصرف می شود. این بدان معنی است که دوز کم شروع می شود و به تدریج افزایش می یابد تا به دوز روزانه کافی برسد. این به اصطلاح "تیتراسیون" بسته به تحمل فردی می تواند چندین هفته طول بکشد. تیتراسیون مهم است زیرا پزشک باید دوزی را پیدا کند که به طور خاص برای بیمار تنظیم شده باشد و اثربخشی کافی و کمترین عوارض جانبی ممکن را فراهم کند.
در مورد درد نوروپاتی، می توان پس از یک دوره درمانی خاص اقدام به قطع مصرف کرد. با این حال، نه به طور ناگهانی، بلکه با کاهش تدریجی دوز در طول حداقل یک هفته ("کم شدن").
عوارض جانبی گاباپنتین چیست؟
اختلالات تنفسی، تهوع و استفراغ، درد عضلانی، ناتوانی جنسی و بثورات پوستی نیز ممکن است. کمتر از یک درصد از افرادی که تحت درمان قرار گرفته‌اند، احتباس آب در بافت‌های بدن (ادم) را تجربه می‌کنند.
هنگام مصرف گاباپنتین به چه نکاتی باید توجه کرد؟
تداخلات دارویی
در صورت مصرف همزمان مورفین (مسکن قوی) ممکن است غلظت گاباپنتین در خون افزایش یابد. بنابراین، ممکن است لازم باشد دوز گاباپنتین در طول مدت درمان با مورفین کاهش یابد.
محدودیت سنی
گاباپنتین در ترکیب با سایر داروها (درمان تکمیلی) برای تشنج های کانونی با و بدون ژنرالیزه ثانویه از سن شش سالگی تایید شده است. تایید تک درمانی برای بیماران دوازده سال و بالاتر است.
بارداری و شیردهی
تجربه بیش از 500 بارداری با استفاده از گاباپنتین در سه ماهه اول نشان دهنده افزایش خطر ناهنجاری نیست. با این حال، از آنجایی که چنین خطری را نمی توان به طور کامل رد کرد، ارزیابی دقیق ریسک و سود همیشه قبل از استفاده از دارو مناسب است.
تا به امروز، هیچ عارضه جانبی در نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می‌کنند، در زمانی که مادر گاباپنتین مصرف می‌کند، گزارش نشده است. بنابراین، استفاده از دارو در دوران شیردهی قابل قبول است، اگرچه شیرخوار باید به دقت تحت نظر باشد.
نحوه دریافت دارو با گاباپنتین
چیزهای دیگری که باید در مورد گاباپنتین بدانید
به دلیل اثربخشی کمتر، گاباپنتین یک داروی ضد صرع انتخابی اول نیست، بلکه یک داروی به اصطلاح ذخیره محسوب می شود. با این حال، ممکن است ترکیب سایر داروهای ضد صرع با گاباپنتین مفید باشد.
