رینیت بر اساس تصویر بالینی تشخیص داده می شود.
اختیاری تشخیص دستگاه پزشکی - بسته به نتایج تاریخ ، معاینهی جسمی, تشخیص آزمایشگاهی و واجب تشخیص دستگاه پزشکی - برای شفاف سازی تشخیص افتراقی / در صورت بروز عوارض.
- آندوسکوپی بینی (آندوسکوپی بینی ؛ آندوسکوپی حفره بینی) احتمالاً با نمونه برداری (نمونه برداری از بافت) - اگر رینوزینوزیت مزمن (CRS ، التهاب همزمان مخاط بینی ("رینیت") و مخاط سینوس های پارانازال) مشکوک باشد ، به عنوان روش انتخاب اول
- سونوگرافی (سونوگرافی معاینه) سینوسهای پارانازال - در صورت مشکوک بودن به رینوزینوزیت مزمن (ارزیابی محدود ، بنابراین به ندرت نشان داده می شود).
- توموگرافی کامپیوتری از سینوسهای پارانازال (NNH-CT ؛ روش تصویربرداری مقطعی (اشعه ایکس تصاویر از جهات مختلف با ارزیابی مبتنی بر رایانه)) برای رینوزینوزیت مشهود است ، اما معمولاً نشان داده نمی شود. روش انتخابی برای تصویربرداری در س questionsالات پیشرفته تر در رینوزینوزیت مزمن - سایپرز ، باشگاه دانش
- تصویربرداری تشدید مغناطیسی از سینوسهای پارانازال (NNH-MRI ؛ تصویربرداری مقطعی با کمک رایانه (با استفاده از میدان های مغناطیسی ، یعنی بدون اشعه X)) نشان دهنده رینوزینوزیت است ، اما معمولاً نشان داده نمی شود. روش انتخابی برای تومورها / عوارض داخل جمجمه رینوزینوزیت مزمن.
- اشعه ایکس از سینوسهای پارانازال - همچنین نشان دهنده رینوزینوزیت است ، اما معمولاً نشان داده نمی شود.
