امروزه ، بسیاری از افراد ، به ویژه جوانان ، هنوز رابطه جنسی را چیزی می دانند که وقتی زنان دیگر نمی توانند بچه دار شوند متوقف می شود. آنها معتقدند که فقط جوانان می توانند تنش وابسته به عشق شهوانی را به درستی تجربه کنند و به رضایت جنسی نیاز زیادی دارند ، در حالی که همه اینها از میانسالی بیشتر و بیشتر کاهش می یابد و سرانجام در سنین پیری کاملاً متوقف می شود. جوانان سالم قلمداد می شوند ، در حالی كه تغییرات طبیعی جسمی پیری اغلب با بیماری برابر می شود.
رابطه جنسی در سنین پیری طبیعی است
اما درست است - حتی اگر تعداد کمی باشد صحبت در مورد آن: رابطه جنسی در دوران پیری چیز غیرمعمولی نیست که جای تعجب داشته باشد ، بلکه امری کاملاً طبیعی است. طبق یک مطالعه آمریکایی ، در گروهی با میانگین سنی 86 سال ، 64٪ از زنان و 82٪ از مردان هنوز تماس جنسی منظم داشتند. در مورد این موضوع به ندرت به ندرت صحبت می شود ، زیرا رابطه جنسی در دوران پیری به اندازه جوانی تماشایی و هیجان انگیز نیست. فقط متفاوت.
"رابطه جنسی در پیری متفاوت است" به چه معناست؟
رضایت جنسی محدودیت سنی ندارد. اما با افزایش سن ، ماهیت تماس جنسی تغییر می کند. به عنوان یک قاعده ، فراوانی تماس جنسی با افزایش سن کاهش می یابد. همچنین تغییراتی از مقاربت جنسی به ارتباطات جنسی دیگر وجود دارد. به این دلیل که رابطه جنسی در همه گروه های سنی محدود به رابطه جنسی نیست. در گروه افراد با سن بسیار بالا که در بالا توضیح داده شد ، با این حال ، 63٪ از مردان و 30٪ از زنان هنوز رابطه جنسی منظم را گزارش کردند. با این حال ، البته این برای هر شخص متفاوت است. با این حال ، یک قاعده کلی ساده اعمال می شود: برای افرادی که رابطه جنسی در تمام طول زندگی آنها مهم بوده است ، در سنین پیری نیز چنین خواهد بود. برای کسانی که در تمام زندگی خود علاقه کمی به رابطه جنسی داشته اند ، این در سنین پیری تغییر نخواهد کرد. رابطه جنسی پیری آسان تر نمی شود. جدا از اینكه ، مسلماً مشكلاتی كه طی سالهای متمادی در مشاركت وجود داشته است ، وجود خواهد داشت ، لازم است برخی از عواملی را كه بر جنسیت سن تأثیر می گذارند در نظر بگیریم: تغییرات طبیعی در بدن ، مشكلات اجتماعی ، تأثیرات شیوه زندگی ، افزایش بیماری ها و اثرات درمان بیماری ها.
تغییرات در بدن بر جنسیت تأثیر می گذارد
هر چه پیرتر می شویم ، تغییرات پیری قابل توجه تر می شوند. ما استخوان ها و مفاصل بیشتر در معرض خطر قرار بگیرند فشار. پوست و مو لاغرتر می شوند و تغییر رنگ می دهند. اعضای داخلی همچنین دیگر به همان روش عمل نمی کنند. برخی از این تغییرات جسمی بر جنسیت نیز تأثیر می گذارد. در زنان ، در حین و بعد از آن يائسگي (به اصطلاح "یائسگی") ، خون سطح استروژن کاهش می یابد. استروژن ها جنسیت زن هستند هورمون. این امر باعث می شود غشای مخاطی واژن از خاصیت ارتجاعی ، نازکی و همچنین رطوبت کمتری برخوردار شود. بنابراین ، در هنگام مقاربت جنسی ، اغلب ممکن است صدمات ایجاد شود ، ایجاد اشک های کوچک در غشای مخاطی ، که می تواند رهبری به درد.
کاهش سطح تستوسترون در مردان.
به طور مشابه ، سطح هورمون جنسی تستوسترون در مردان نیز کاهش می یابد. علاوه بر این ، بافت آلت تناسلی به طور فزاینده ای خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد. این تغییرات باعث می شود نعوظ با سرعت کمتری و خود به خود رشد کند. تحریک جسمی بیشتری برای رسیدن به نعوظ لازم است. علاوه بر این ، آلت تناسلی مرد در نعوظ دیگر سفت نیست و زاویه نعوظ نیز کاهش می یابد. این بدان معناست که دیگر نمی توانید آن را (کاملا) بالا ببرید و غالباً باید کمی به آن کمک کنید. علاوه بر این ، کاهش تستوسترون سطح منجر به این واقعیت می شود که احساس میل ، میل جنسی تا حدودی کاهش می یابد. تمام این تغییرات در ابتدا هیچ ارتباطی با بیماری ندارند - با این حال ، مقابله با بخشی از آنها با کمک دارو می تواند مفید باشد.
مشکلات اجتماعی
افرادی که در سن پیری به صراحت جنسیت خود را اعتراف می کنند ، اغلب در جامعه ما مورد تعجب و لبخند قرار می گیرند. با این وجود تعدادی از افراد مشهور وجود دارند که به ما نشان می دهند رابطه جنسی در سنین پیری می تواند ارزشمند باشد. علاوه بر هنرمندانی مانند Zsa Zsa Gabor ، الیزابت تیلور ، پابلو پیکاسو یا چارلز چاپلین ، افراد برجسته بسیاری مانند فرانتس بکنباوئر وجود دارد که در نیمه دوم زندگی خود پدر دو فرزند شد ، نمونه خوبی از چگونگی توانایی از نظر جنسی حتی در سنین بلوغ فعال باقی بمانند. تصور اینکه والدین و پدربزرگ و مادربزرگ آنها از نظر جنسی فعال هستند ، بسیار دشوار است. یک هنرمند کاباره یک بار به شوخی اینگونه بیان کرد: "من فکر می کردم پدرم قادر به چنین چیز کثیفی است ، اما مادرم؟ هرگز!"
زنان بیشتر در سنین پیری تنها می مانند
اما در کنار این مشکلات پذیرش ، مشکلات بسیار جدی نیز وجود دارد: امید به زندگی زنان بسیار بیشتر از مردان است. در نتیجه ، بسیاری از زنان مسن شریکی ندارند که بتوانند با آنها از رابطه جنسی لذت ببرند. در حالی که بیش از نیمی از مردانی که بالای 80 سال زندگی می کنند هنوز یک شریک زندگی دارند ، در میان زنان همسن ، حتی از هر ده نفر حتی یک شریک زندگی ندارد. غالباً ، پس از از دست دادن یک شریک زندگی ، شهامت کافی برای شروع یک همکاری جدید دیگر نیز وجود ندارد.
چه بیماری هایی بر رابطه جنسی تأثیر می گذارند؟
متاسفانه ، با افزایش سن ، بدن بیشتر در معرض بیماری قرار می گیرد. بسیاری از این بیماری ها بر جنسیت تأثیر می گذارند. به عنوان مثال ، بیش از نیمی از بیماران مرد مسن با دیابت به دلیل مشکلات گردش خون یا اختلال در هدایت عصب ، مشکلات نعوظ دارند. به طور مشابه ، آترواسکلروز، معروف به "کلسیفیکاسیون عروقی" ، می تواند باعث اختلال شود خون جریان به بافت نعوظ. هم در زنان و هم در مردان ، جراحی لگن می تواند تأثیرات منفی بر جنسیت بگذارد. در زنان ، آسیب به اعصاب و عروق می تواند در هنگام برداشتن رحم رخ دهد. در مردان ، این اغلب در طول اتفاق می افتد پروستات (غده پروستات) یا جراحی روده. مشکلات مربوط به احساس جنسی و اختلال نعوظ میتواند نتیجه دهد. مسئله دیگری که بر رابطه جنسی سالمندان تأثیر می گذارد ، این است بی اختیاری ادرار. بسیاری از زنان مسن مانند مردان از ادرار کنترل نشده رنج می برند. اغلب دشوار است صحبت در این مورد با یک شریک و پزشک ، اگرچه کمک موثری در دسترس است. سرانجام ، حالت های افسردگی بیشتر در سنین پیری رخ می دهد ، که در زمینه آن می تواند به طور قابل توجهی در علاقه جنسی و توانایی تجربه اختلال ایجاد کند. اگر افسردگی بهبود می یابد ، لذت از رابطه جنسی نیز دوباره افزایش می یابد.
اختلال در اثر دارو
به دلیل بیماری های جدی یا مزمن اغلب لازم است که به مدت طولانی یا به طور دائم در سنین بالا دارو مصرف کنید. بسیاری از این داروها می توانند علاقه ، تحریک و تجربه جنسی را مختل کنند. استفاده از داروی متفاوت اغلب می تواند موجب تسکین شود. با این حال ، این کار هرگز نباید خودسرانه انجام شود ، بلکه همیشه باید با مشورت دقیق یک پزشک انجام شود.
برخی از عادات سبک زندگی در سنین پیری انتقام می گیرند
بسیاری از پیامدهای عادت های زندگی تنها در سنین پیری قابل توجه است. این مربوط به سیگار سنگین است استعمال دخانیات و همچنین بیش از حد الکل مصرف یا رژیم های غذایی خیلی چربی و کلسترول که منجر به چاقی. به ویژه در مردان ، این می تواند باعث تشدید شود اختلال نعوظ که در حال حاضر وجود دارد.
برخورد با تغییر شرایط
با تغییرات زیادی در سن منطقی است که رفتار جنسی شخص را با شرایط تغییر یافته سازگار کنیم. به عنوان مثال ، ممکن است مفید باشد که موقعیت های جدید و راحت تری برای رابطه جنسی پیدا کنید و آنها را امتحان کنید. تبادل نوازش یا حتی استمنا can می تواند مهمتر از رابطه جنسی واقعی باشد. غالباً ، افراد بالغ فقدان فشار لازم برای انجام این کار را که جوانان با آن روبرو هستند می دانند تا یک غنی سازی ویژه در رابطه جنسی در پیری باشد.
درمان از طریق درمان دارویی
در بسیاری از موارد ، به خصوص هنگامی که تحت تأثیر بیماری و سایر اختلالات مانند بی اختیاری ادرار، گزینه های درمانی موفقی وجود دارد. به ویژه در زنان ، جایگزینی هورمونی درمان مفید نشان داده شده است. اکنون گزینه های درمانی بسیار موثری نیز برای آن وجود دارد اختلال نعوظ در مردان برای بسیاری از علائم جنسی ، درمان زمینه ای نیز مهم است شرط. به عنوان مثال ، اختلال نعوظ همچنین می تواند نشانه ای از وجود بیماری باشد که قبلاً نادیده گرفته شده و نیاز به درمان دارد ، مانند کرونر قلب مرض. در شرایطی که افسردگی به ویژه مواد مخدر درمان می تواند کیفیت عمومی زندگی را به طور قابل توجهی بهبود بخشد و معمولاً برای بهبود علائم ضروری است. با این حال ، مهم است که شما صحبت به پزشک خود ، که می تواند به شما مشاوره شایسته ای بدهد. صحبت در مورد رابطه جنسی ممکن است در ابتدا برای شما دشوار باشد ، اما امروزه درمان های م effectiveثر برای بیشتر اختلالات جنسی وجود دارد.
درباره مشکلات جنسی با شریک زندگی خود صحبت کنید
حتی این ضرب المثل می داند که "غم مشترک یک غم نصف است". غالباً ، شریک زندگی کاملاً ناخودآگاه فشار زیادی را برای انجام یک رابطه جنسی ایجاد می کند. و این فشار ، که غالباً در اثر کم حرفی ایجاد می شود ، می تواند دوباره ایجاد شود رهبری به تقویت مشکلات جنسی موجود. بنابراین صرف پرداختن به چنین مشکلی می تواند تنش را از بین ببرد ، حتی گاهی اوقات رابطه جنسی را کاملاً عادی می کند. از آنجا که رابطه جنسی همیشه موضوعی است که به دو نفر مربوط می شود ، اگر همسرتان شما را در معالجه پزشک معالجه می کند ، معمولاً مفید است. ممکن است برای ایجاد چنین مشکلی اغلب تلاش زیادی لازم باشد - مطرح نکردن آن ، با این وجود گزافی زدن ، تقریباً در هر صورت برای یک رابطه در طولانی مدت استرس آورتر است.
اختلال عملکرد جنسی حتی در سنین بالا نیز قابل درمان است
سن بالا دلیل بر عدم پیگیری درمان اختلال عملکرد جنسی نیست. بلکه مسئله نگرش است. به عنوان مثال ، در حالی که برخی از زوجین از دست دادن عملکرد نعوظ توسط شریک مرد را به عنوان بخشی از پیر شدن پذیرفته و آن را امری قطعی می دانند ، دیگران از این که مجبور به انجام بخشی از زندگی خود برایشان نیستند ناراضی هستند. بنابراین ، سن به تنهایی نباید دلیل بر خلاف درمان باشد. امروزه ، حتی افراد 90 ساله نیز با همان موفقیت و روشهایی که بیماران جوان تر دارند ، درمان می شوند. این امر در مورد درمان های پزشکی و همچنین درمان های روان درمانی اعمال می شود.
فشار عملکرد جنسی در مردان با همسران جوان
بسیاری از مردانی که با زن قابل توجهی جوانتر مشارکت دارند ، خود را - غالباً ناخواسته - تحت فشار جنسی قرار می دهند تا عمل کنند. آنها سپس فکر می کنند که باید "عملکرد" مشابه یک مرد بسیار جوان را در رختخواب ارائه دهند - و این با وجود تمام تغییرات جسمی. پس این می تواند رهبری به ظاهر ترس از شکست و حتی به دلیل اختلالات نعوظ به دلایل روانشناختی. در اینجا مهم است که از این وضعیت رقابتی که توسط خود مردان ایجاد شده است خودداری کنید و تنش های ایجاد شده را کاهش دهید. زن جوانی که تصمیم می گیرد با مرد بالغ تری شریک شود دلایل خود را برای این کار ذکر کرده است و ارزش های خاصی را تحسین می کند. و این نیز برای مرد مهم است که بیش از تمرکز روی کمبودهای تجربه شده به آن توجه کند. همچنین در درمان ، به عنوان مثال ، اختلال نعوظ ، یک بحث آزاد با شریک زندگی در مورد امکانات درمان ، حتی اگر در ابتدا دشوار باشد ، بسیار مفیدتر از استفاده مخفی از نعوظ است ایدز.
فشار به قلب و گردش خون؟
برخی از افراد مسن نگران هستند که رابطه جنسی در سنین پیری بیش از حد شدید است و به عنوان مثال می تواند بیش از حد مجاز باشد قلب. این نگرانی نسبتاً بی اساس است: مقاربت جنسی تقریباً از نظر فشار با بالا رفتن سریع پله برابر است. در اصل ، این بدان معناست که کسانی که هنوز می توانند از پله ها بالا بروند ، از فشار جسمی مقاربت جنسی ترس ندارند. برعکس ، مطالعه ای که اخیراً منتشر شده نشان می دهد که ظاهراً این مردانی که مدت طولانی فعال جنسی دارند ، امید به زندگی بیشتری دارند.
