تفاوت در میل به رابطه جنسی ، اصطلاحاً تمایلات جنسی ، نشان دهنده این قانون است تا استثنا در مشارکت. بسته به میزان اختلاف تمایل بین شرکا ، این عدم تعادل پتانسیل بالایی برای عدم رضایت از مشارکت را به همراه دارد ، زیرا ممکن است نیازهای جنسی یک شریک به طور مزمن برآورده نشود.
آزمون مشارکت به عنوان راهی برای کمک به خود
کمک درمانی معمولاً توسط شرکای مبتلا انجام نمی شود. با این حال ، به خودی خود ، وضعیت به مرور بهتر می شود تا بهبود. بنابراین روانشناسان در پروژه Theratalk در انستیتوی روانشناسی در دانشگاه گوتینگن در طی چندین سال کار گزینه خودیاری جدیدی را ایجاد کردند: آزمون مشارکت مکمل به آزمایش مشارکت "خواسته های جنسی" که آزمایش شده است.
به صورت ترکیبی ، این دو آزمون مشارکت ابزاری را نشان می دهد که می تواند به روش ساده و بدون مشارکت درمانگر برای یافتن راه هایی برای رشد مجدد میل بیشتر و کنار آمدن بهتر اختلافات موجود در میل مورد استفاده قرار گیرد. با آزمایش مشارکت بسیار دقیق "شهوت بیشتر" ، امکان پیشرفت وجود دارد که به راحتی توسط شرکا قابل اجرا است. به عنوان مثال ، موضوعی سازی رفتارهای معمولی است که می تواند باعث ایجاد یا جلوگیری از تمایل شود ، همچنین بهداشت شخصی یا برخورد با خصومت خصمانه عوامل استرس.
مطالعه در مورد انزجار جنسی
یک مطالعه همراه بررسی کرد که مشارکت هر چند وقت یکبار مشکلی ایجاد می کند وقتی یکی از شرکا تمایل کمی به رابطه جنسی داشته باشد یا اصلاً تمایل به رابطه جنسی نداشته باشد و اینکه شرکا چگونه موفق به حل این مشکل می شوند در این مطالعه 10372 زن و مرد شرکت کردند که به طور متوسط 10 سال با هم مشارکت داشتند. این دامنه از زوج های تازه عاشق گرفته تا زوج هایی که قبلاً سالگرد ازدواج طلایی خود را سپری کرده اند ، گسترش می یابد.
نتایج مطالعه
- برای 65٪ از مردان و 54٪ از زنان تمایل به نابرابر توزیع شده برای رابطه جنسی مشکلی است که در نمودار زیر نشان داده شده است:
تمایل به رابطه نامشخص توزیع شده برای رابطه جنسی: 65٪ از مردان و 54٪ از زنان این مسئله را پیدا می کنند که تمایل یکی از شرکا less به رابطه جنسی کمتر از دیگری است.
- شرکا usually معمولاً مقابله با این مشکل دشوار هستند: 87٪ از مردان و زنانی که تمایل توزیع شده نابرابر را به عنوان یک مشکل ذکر می کنند از نحوه برخورد با این مشارکت راضی نیستند.
- در این ارقام نشان می دهد که مهم نیست که بیشتر مردان (75٪) نسبت به زنان (31٪) بیشتر تمایل به رابطه جنسی دارند. نارضایتی به طور مساوی به هر دو شریک برخورد می کند
با توجه به نتایج حاضر ، تمایل توزیع نشده به طور یکنواخت برای رابطه جنسی یک مشکل بسیار مشترک در مشارکت است. بیش از هر مشارکت دوم تحت تأثیر قرار می گیرد و بدون کمک خارجی در اکثر موارد مشکل به طور رضایت بخشی توسط شرکا حل نمی شود.
