ترومبوسیتوز چیست؟
در ترومبوسیتوز، تعداد پلاکت ها به طور غیر طبیعی افزایش می یابد. به طور معمول، مقدار آنها در بزرگسالان بین 150,000 تا 400,000 در هر میکرولیتر (µl) خون است. اگر مقدار اندازه گیری شده بیشتر باشد، ترومبوسیتوز وجود دارد. با این حال، تنها تعداد پلاکت‌های بالای 600,000 در هر میکرولیتر خون معمولاً از نظر بالینی مرتبط هستند. گاهی اوقات مقدار بیش از 500,000 در هر میکرولیتر نیز به عنوان معیار ترومبوسیتوز در نظر گرفته می شود.
ترومبوسیتوز: علل
اغلب، این یک ترومبوسیتوز موقت (گذرا) است که به عنوان مثال پس از خونریزی حاد، جراحی، زایمان یا برخی عفونت ها رخ می دهد. تعداد پلاکت ها نیز پس از برداشتن جراحی طحال (طحال برداری) افزایش می یابد.
گاهی اوقات، برخی بیماری‌های التهابی منجر به ترومبوسیتوز پایدار می‌شوند، مانند آرتریت روماتوئید، بیماری‌های التهابی مزمن روده (بیماری کرون، کولیت اولسراتیو) یا سل. تعداد پلاکت ها نیز می تواند به طور غیر طبیعی در نتیجه تومورها (به ویژه سرطان ریه) افزایش یابد.
ترومبوسیتوز: علائم
ترومبوسیتوز معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی کند. تنها در صورتی که برای مدت طولانی وجود داشته باشد یا/و خیلی واضح باشد، علائم ممکن است رخ دهد. این شامل:
- سردرد
- سرگیجه
- زنگ در گوش (وزوز گوش)
- خونریزی بینی
- عرق شبانه
- آدامس خونریزی
- گرفتگی گوساله
- اختلالات بینایی
ترومبوسیتوز: چه باید کرد؟
ترومبوسیتوز معمولاً نیازی به درمان ندارد. تنها در صورتی که گردش خون در رگ های کوچک بدن به دلیل افزایش شدید تعداد پلاکت ها مختل شود، باید درمان رقیق کننده خون آغاز شود. علاوه بر این، علت ترومبوسیتوز باید روشن شود و در صورت لزوم درمان شود.
