گانسیکلوویر نامی است که به یک عامل ویروس استاتیک داده می شود. در برابر موثر است تب خال ویروس ها.
گانسیکلوویر چیست؟
گانسیکلوویر آنالوگ گوانین پایه نوکلئیک است. به عنوان یک ویروس استاتیک ، برای درمان عفونت های ناشی از استفاده می شود تب خال ویروس ها. این ماده فعال در دهه 1980 در اروپا تأیید شد. در آلمان ، این دارو با نام های آماده سازی Virgan و Cymeven استفاده می شود. بین ضد ویروس ها رابطه ساختاری وجود دارد گانسیکلوویر, پنسیکلوویرو آسیکلوویر.
اقدام دارویی
گانسیکلوویر به عنوان یک عامل ویروس استاتیک خاصیت جلوگیری از رشد را دارد ویروس ها. این دارو اثرات خود را در درجه اول بر علیه اعمال می کند تب خال ویروس ها ، که شامل خانواده کامل ویروس تبخال انسانی است. اثرات آن به ویژه در برابر است سیتومگالوویروس (CMV) به همین دلیل ، دارو معمولاً از آن در برابر این میکروب استفاده می کند. پس از ورود گانسیکلوویر به بدن بیمار ، یک تغییر شکل شیمیایی در آنجا اتفاق می افتد. فرم فعال ضد ویروس تشکیل می شود که گانسیکلوویر تری فسفات است. این ماده عمدتا در سلولهای بدن آلوده به ویروس ها تشکیل می شود. این دارو توسط کینازهای مختلف فسفریله می شود ، که ترکیب بعدی را در DNA ویروس ها انجام می دهد. گانسیکلوویر شباهت زیادی به گوانین بلوک سازنده DNA ویروسی دارد. این ترکیب اشتباه منجر به شکست زنجیره ای می شود ، زیرا گانسیکلوویر به عنوان یک ماده سازنده پلیمراز ویروسی شناخته نمی شود. بنابراین تکثیر بیشتر DNA ویروسی رخ نمی دهد. بنابراین ویروس دیگر نمی تواند تکثیر شود. با این حال ، یکی از معایب گانسیکلوویر این است که اثر آن هدفمند نیست. بنابراین ، ضد ویروس نه تنها رشد ویروس ها را مهار می کند ، بلکه تأثیر منفی بر روند متابولیسم سلول های سالم بدن دارد. در نتیجه ، برخی اوقات عوارض جانبی جدی به وجود می آید. شفاهی دسترسی به زیستی از گانسیکلوویر کم است ، فقط 5 درصد است. به همین دلیل ، اغلب به صورت وریدی تجویز می شود. ضد ویروس از طریق کلیه تقریباً بدون تغییر از بدن دفع می شود. اگر عملکرد کلیه طبیعی باشد ، حذف نیمه عمر بین 1.5 تا 3 ساعت است.
استفاده و کاربرد پزشکی
نشانه های استفاده از گانسیکلوویر در درجه اول شامل بیماری های ناشی از ویروس هرپس انسانی 5 (HHV 5) است. همچنین به عنوان شناخته می شود سیتومگالوویروس. به طور کلی ، نشانه ها هستند نقص ایمنی (مانند ایدز) و پیوند اعضا. گانسیکلوویر به عنوان یک ژل چشم برای درمان تبخال چشمی (کراتیت هرپتیکا) نیز مناسب است. علاوه بر این ، درمان های تجربی تخریب بدخیم ، که ویروس های آنکولیتیک مسئول آنها هستند ، انجام می شود. برای انتخاب منفی ، گانسیکلوویر نیز در بیوشیمی استفاده می شود. به دلیل دهان کم دسترسی به زیستی از آنتی ویروس ، بیمار معمولاً روزانه دو دوز منفرد تجویز می شود که مقدار آن 5 میلی گرم در هر کیلوگرم وزن بدن است. این به صورت تزریق در فواصل زمانی 12 ساعته تجویز می شود. تزریق از طریق مقدار زیادی انجام می شود رگ. با این حال ، گانسیکلوویر نیز می تواند به صورت خوراکی تجویز شود. در این حالت بیمار روزانه 1 گرم بین وعده های غذایی مصرف می کند. انواع دوزهای خارجی به صورت ژل چشم نیز از سال 2006 در آلمان موجود است.
خطرات و عوارض جانبی
از آنجا که گانسیکلوویر دارای خواص سمی قابل توجهی بالاتر از سایر داروهای ضد ویروس مانند آسیکلوویر، خطر عوارض جانبی بیشتر است ، که می تواند بسیار متنوع باشد. به عنوان مثال ، اغلب در برخی از سفیدها کاهش می یابد خون سلول ها، اسهال، سختی تنفس، کمبود رنگ سفید خون سلول ها، از دست دادن اشتها، عفونت های قارچی در دهان, سردرد، مشکلات خواب ، عفونت ادراری ، سلولیت ، اختلالات اضطرابی, افسردگی، گیجی، درد شکم, تهوع, استفراغ، سرفه ، مشکل در بلع و یبوست. سایر عوارض جانبی نامطلوب شامل اختلال در تفکر ، بی اشتهایی, التهاب از پوست، خارش ، تعریق شبانه ، گوش درد، اختلالات عصبی ، کبد اختلالات عملکردی ، عضله درد, کمر درد, تب, خستگی، سختی، درد قفسه سینه، ضعف ، و کاهش وزن حتی جدا شدن شبکیه و خون مسمومیت (گندیدگی) امکان پذیر است. گهگاهی ، آریتمی قلبی، از دست دادن شنوایی ، اختلالات بینایی ، واکنش های شدید آلرژیک ، سوزش معده, ریزش مو، نر ناباروریو نارسایی کلیه و جنون نیز رخ می دهد. اگر بیمار از آن رنج می برد حساسیت یا حساسیت بیش از حد به گانسیکلوویر یا سایر داروهای ضد ویروسی مانند والاسیکلوویر, والگانسیکلوویر و آسیکلوویر، دارو به هیچ عنوان نباید تجویز شود. اگر کمبود واضحی نیز وجود داشته باشد ، این امر اعمال می شود پلاکت or گلبول های سفید خون یا اگر هموگلوبین سطح خیلی کم است در صورت اختلال عملکرد کلیه ، دوز با احتیاط توسط پزشک لازم است. در چنین مواردی ، پزشک باید خطرات را در مقابل منافع آن ارزیابی کند. در طی هیچ شرایطی نباید از گانسیکلوویر استفاده شود بارداری و شیردهی ، زیرا کودک ممکن است آسیب جدی ببیند یا دچار ناهنجاری شود. استوار پیشگیری از بارداری هنگام مصرف دارو توصیه می شود. گانسیکلوویر همچنین برای کودکان زیر 18 سال مناسب نیست. مصرف گانسیکلوویر همزمان با داروهای خاص دیگر ممکن است منجر شود فعل و انفعالات. به عنوان مثال ، اغلب خطر افزایش اختلال در تشکیل سلول های خونی وجود دارد. خطر به ویژه در مورد مواد موثره ای که برای درمان استفاده می شود بسیار زیاد است سرطان. این شامل سیتواستاتیک مانند وینبلاستین و وین کریستین و عوامل شیمی درمانی مانند پنتامیدین و داپسون. همچنین خطر وجود داروهای ضد قارچ مانند فلوسیتوزین و آمفوتریسین ب. تجویز گانسیکلوویر با ماده فعال زیدوودین ، که برای مقابله با ویروس ها نیز استفاده می شود ، توصیه نمی شود. در صورت ترکیبی ، بیمار بیشترین آسیب را به تشکیل سلولهای خونی وارد می کند. اگر گانسیکلوویر همزمان با آن تجویز شود سفالوسپورین ها or پنی سیلین ها، خطر تشنج وجود دارد.
