آمفوتریسین ب

اطلاعات عمومی

آمفوتریسین B یک داروی تجویز شده (ضد میکروبی) برای درمان عفونت های قارچی شدید و بسیار شدید است. این اغلب در مواردی استفاده می شود که عفونت قارچی روی کل بدن (به طور سیستمیک) ، یعنی خون و اعضای داخلی، و در همان زمان تعداد گلبول های سفید خون (لکوسیت ها) کاهش می یابد. به عنوان یک قاعده ، این دارو نباید برای عفونت های قارچی موضعی جزئی استفاده شود ، به عنوان مثال در دهان، گلو یا واژن از آنجا که آمفوتریسین B دارای برخی عوارض جانبی است و بخصوص تهاجمی است ، پس از عدم موفقیت داروهای دیگر که کمتر تهاجمی هستند ، اغلب بعنوان آخرین دارو برای درمان عفونتهای قارچی استفاده می شود.

زمینه های برنامه

آمفوتريسين B عمدتاً در شديدترين عفونت هاي قارچي كه نياز به درمان طي چند ماه دارند استفاده مي شود. Cryptococcus neoformans یکی از رایج ترین قارچ ها است که باعث این عفونت ها می شود. اصولاً کل بدن می تواند تحت تأثیر عفونت های قارچی قرار گیرد.

آمفوتریسین B را می توان برای موارد زیر استفاده کرد:

• یک عفونت قارچی مشکوک به کل ارگانیسم ،
• عفونت های محلی مری (کاندیدیازیس مری)
• از مننژ (مننژیت)
• از مننژ و مغز (مننژوآنسفالیت)
• ریه ها (ذات الریه)
• از مفاصل (کاندیدیازیس آرتروز)
• حفره حلق گوش (کاندیدیازیس حفره حلقی)
• از اندام های تولید مثل و مجاری ادراری (کاندیدیازیس ادراری). به خصوص در مورد عفونت منینژ و مغز، مهم است که تعیین کنید کدام قارچ باعث بروز علائم می شود ، زیرا مقدار مصرف آن به میزان قابل توجهی متفاوت است. بعلاوه ، شناخت دقیق وضعیت ایمنی بیمار و اطلاع از هرگونه عفونت HIV از اهمیت زیادی برخوردار است ، زیرا تحت عفونت HIV ، سیستم ایمنی بدن بسیار مستعد ابتلا به عفونت های قارچی است و بنابراین درمان با آمفوتریسین B باید تنظیم شود و برای مدت زمان طولانی تری تجویز شود.

علاوه بر قارچ ها ، آمفوتریسین B همچنین در برابر عفونت های ناشی از تک یاخته ها که به عنوان مثال تری کونوماس به آن تعلق دارد و آمیب ها نیز مثر است. آمفوتریسین B در برابر موثر نیست باکتری or ویروس ها. به دلیل عوارض جانبی آمفوتریسین B (به عوارض جانبی مراجعه کنید) ، امروزه آمفوتریسین B اغلب در ترکیب با مولکول های چربی یا بدن چربی بدن (لیپوزوم) تجویز می شود. اگرچه این مخلوط بطور قابل توجهی گران تر است ، اما عوارض جانبی کمتری نسبت به آمفوتریسین B کلاسیک به دنبال دارد. علاوه بر مبارزه با عفونت های حاد قارچی ، آمفوتریسین B نیز برای جلوگیری از عفونت های قارچی تجویز می شود مغز استخوان پیوند

دوز و مصرف

قبل از مصرف آن ، مهم است كه پزشك معالج را در مورد هرگونه حساسیت به آمفوتریسین B یا آلرژی به سایر داروها مطلع كنید. علاوه بر این ، پزشک معالج باید در مورد تمام داروهای دیگری که برای جلوگیری از تداخلات و واکنشهای آلرژیک مصرف می شود ، اطلاعات داشته باشد دهان (به صورت شفاهی) ، توسط خون (به صورت داخل وریدی ، به صورت تزریق) یا به صورت کرم (به صورت محلی). در مورد عفونت های موضعی روی پوست ، کرم با ماده فعال را می توان به راحتی روی پوست قرار داد.

به طور معمول ، آمفوتریسین B فقط برای شدیدترین عفونت های قارچی پوست استفاده می شود. آمفوتریسین B به عنوان یک قرص فقط به صورت محلی در دهان و گلو و از طریق مجرا جذب نمی شود دستگاه گوارش، بنابراین در بقیه قسمتهای بدن کار نمی کند. در عفونتهای سیستمیک که کل بدن را تحت تأثیر قرار می دهد ، درمان وریدی با تزریق آمفوتریسین B ضروری است.

تجویز آمفیوتریسین B به صورت وریدی به تصویر بالینی وابسته است. به طور کلی ، بسته به شدت تصویر بالینی ، بین 0.1/1 تا 0.5 میلی گرم در هر کیلوگرم وزن بدن در روز تجویز می شود. به عنوان مثال ، اگر فرد دوز 0.5/40 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز (80/XNUMX میلی گرم بر کیلوگرم کیلوگرم در روز) فرض کند ، اگر XNUMX کیلوگرم وزن داشته باشد بیمار XNUMX میلی گرم آمفوتریسین B در یک روز دریافت می کند.

آمفوتریسین B معمولاً به مدت 6-8 هفته تجویز می شود. اگر آمفوتریسین B باید مدت زمان بیشتری مصرف شود ، پزشک معالج یا سایر کارکنان متخصص می توانند بیمار را آموزش دهند تا تزریقات را خودش انجام دهد. در صورت خوددرمانی ، اگر محلول دیگر کاملاً شفاف و شیری یا ابری نباشد ، هرگز نباید دارو تجویز شود. در صورت فراموش شدن دوز ، برای تصمیم گیری در مورد اقدامات بعدی باید به پزشک معالج اطلاع داده شود.