عملکردهای خون

معرفی

هر فرد حدود 4-6 لیتر خون از رگهایش جاری می شود. این مربوط به حدود 8٪ از وزن بدن است. خون متشکل از نسبت های مختلف است که همه وظایف مختلفی را در بدن انجام می دهند.

به عنوان مثال ، اجزای سازنده نقش مهمی در انتقال مواد مغذی و اکسیژن دارند ، بلکه برای آنها نیز نقش دارد سیستم ایمنی بدن. بنابراین توزیع عادی اجزا individual منفرد برای شرکت ضروری است سلامت از یک شخص اگر ، به عنوان مثال ، خون سلولها کاهش می یابند یا تغییر می کنند ، کم خونی می تواند رخ دهد. خون از یک قسمت سلولی ، حدود 45٪ و یک قسمت آبی (پلاسما) تشکیل شده است. با توجه به سیستم عروقی برجسته ، خون به تمام مناطق بدن می رسد که می تواند بسیاری از عملکردهای حمل و نقل و نظارتی را بر عهده بگیرد.

عملکرد

از طریق خون ، اکسیژن ، مواد مغذی ، هورمون و آنزیم ها به اندامهای انتهایی به سلولهای بدن منتقل می شوند و مواد زائدی مانند اوره و دی اکسید کربن حذف می شود. اکسیژن از محل انتقال می یابد قلب از طریق عروق به اندامها می رسد. دی اکسید کربن تولید شده در آنجا از طریق رگها از اندام ها به داخل بدن منتقل می شود قلب.

دی اکسید کربن از طریق ریز هوا خارج می شود گردش خون ریوی و اکسیژن جذب می شود. عملکرد دیگر خون اصطلاحاً هموستاز است. این تنظیم و نگهداری آب و الکترولیت را توصیف می کند تعادل، و همچنین درجه حرارت بدن و مقدار PH.

خون گرمای بدن را از طریق توزیع می کند عروق و بنابراین دمای بدن را ثابت نگه می دارد. علاوه بر این ، خون عملکرد بسته شدن زخم ها را دارد تا از از دست دادن عمده خون جلوگیری کند. برای این منظور ، خون پلاکت و عوامل انعقادی تشکیل یک لخته خون. سرانجام ، خون عملکرد محافظتی و دفاعی نیز دارد. این برای دفاع در برابر عوامل بیماری زا ، ارگانیسم های خارجی و آنتی ژن ها (سطح ویژه) است پروتئین ها بر روی سلولهایی که می توانند به طور خاص مورد حمله قرار گیرند سیستم ایمنی بدن) توسط گلبول های سفید خون، مواد پیام رسان و آنتی بادی.

وظایف گلبول قرمز

وظیفه اریتروسیت ها (گلبول های قرمز) انتقال اکسیژن به اندام ها است. اکسیژن در ریه ها جذب شده و به رنگدانه قرمز خون ، هموگلوبین ، در محل خون متصل می شود اریتروسیت ها. هموگلوبین حاوی آهن است که برای انتقال اکسیژن ضروری است.

اگر هموگلوبین یا آهن کاهش یابد یا تعداد آن بسیار کم باشد اریتروسیت ها، آنها نمی توانند اکسیژن کافی را حمل کنند و کم خونی رخ می دهد. افراد مبتلا معمولاً پوستی بسیار رنگ پریده دارند و اغلب احساس خستگی ، خستگی و توانایی کمتری می کنند. آنها نیز از رنج می برند سردرد و سرگیجه به دلیل مغز دیگر اکسیژن کافی تأمین نمی شود.

به منظور ورود به تمام بافت ها و قرار گرفتن در کوچکترین مویرگ ها ، گلبول های قرمز باید بسیار تغییر شکل دهند. این امکان وجود دارد زیرا آنها هیچ هسته ای ندارند و از الیاف الاستیک ساخته شده اند. اگر گلبول های قرمز به اندازه کافی تغییر شکل ندهند ، دیگر از طریق شکاف بین سلول های جداگانه ای که تشکیل می دهند ، جای نمی گیرند. رگ خونی و بنابراین خراب شده اند.

با این حال ، به طور معمول نیز به همان میزان تولید مثل می شوند. این تشکیل جدید توسط هورمونی به نام اریتروپویتین (EPO) تحریک می شود. این در کلیه و سپس باعث افزایش تولید گلبول های قرمز در سلول های قرمز خون می شود مغز استخوان.

این گلبول های قرمز مجدداً کاملاً کاربردی بوده و در دسترس گردش خون قرار دارند. وقتی گلبول های قرمز به بافت هدف می رسند ، اکسیژن در بافت آزاد می شود و بخشی از دی اکسید کربن تولید شده توسط گلبول های قرمز جذب می شود. دی اکسید کربن نیز به هموگلوبین متصل می شود.

دوباره به قلب و ریه ها از طریق رگها در آنجا آزاد می شوند و می توانند از طریق هوا خارج شوند. از آنجا چرخه دوباره شروع می شود. عملکرد دیگر گلبول های قرمز تشکیل گروه خونی است.

این توسط خاص تعریف می شود پروتئین ها (گلیکوپروتئین ها) در سطح گلبول های قرمز. اینها پروتئین ها آنتی ژن های گروه خونی نیز نامیده می شوند. شناخته شده ترین گروه های این آنتی ژن ها سیستم ABO و سیستم رزوس هستند. گروه های خونی هنگامی که به بیمار خون از شخص دیگری داده می شود ، مهم است زیرا وی به اندازه کافی خون خود را تولید نمی کند یا خون زیادی را از دست داده است ، به عنوان مثال ، به دلیل آسیب (تزریق).