بیماری پارکینسون: دارو درمانی

اهداف درمانی

  • بهبود تحرک
  • بهبود / کاهش لرزش
  • بهبود علائم روانی و رویشی.

توصیه های درمانی

درمان توصیه های انجمن مغز و اعصاب آلمان.

بیمار گروه های مواد تشکیل دهنده فعال عناصر فعال
کمتر از 70 سال ، هیچ بیماری قابل توجهی وجود ندارد نماینده اول آگونیست های گیرنده دوپامین پیریبیدیل پرامیپکسول روپینیرول
آگونیست های دوپامین غیر ارگونین رتیوتیوین
نماینده انتخاب دوم آگونیست های ارگولین دوپامین پروگولید بروموکریپتین کابرگلین α-دی هیدرو ارگوکریپتین لیسوراید
جایگزین برای علائم خفیف مهار کننده MAO (بازدارنده مونوآمین اکسیداز). RasagilineSelegiline
آنتاگونیست های گیرنده های N-methyl-D-aspartate (آنتاگونیست های NMDA). آمانتادین * *
> 70 سال به معنای انتخاب اول است لوودوپا L-dopa *
روش دیگر برای علائم خفیف است مهار کننده MAO (بازدارنده مونوآمین اکسیداز). RasagilineSelegiline
آنتاگونیست های گیرنده های N-methyl-D-aspartate (آنتاگونیست های NMDA). آمانتادین

* هرچه بیمار PD بزرگتر باشد ، خطر ابتلا به آن کاهش می یابد اختلال حرکات ارادی با ال دوپا * * آمانتادین ممکن است به عنوان خط دوم در نظر گرفته شود درمان برای بیماران در مراحل اولیه ایدیوپاتیک سندرم پارکینسون IPS) (اجماع خبرگان)

منابع بیشتر

  • مهار کننده های MAO-B ، دوپامین آگونیست ها ، یا لوودوپا باید در علامت استفاده شود درمان مرحله ایدیوپاتیک مرحله اولیه فلج مرتعش (IPS) A (1++) انتخاب گروه های مختلف مواد باید اندازه های مختلف اثر را از نظر اثربخشی ، عوارض جانبی ، سن بیمار ، بیماری های همراه ، مشخصات نیازهای روانی-اجتماعی در نظر بگیرد. اجماع تخصصی
  • ال-دوپا:
    • بیشترین تأثیر را در آکینزیا (عدم تحرک در درجه بالا برای عدم تحرک) دارد و به دنبال آن سختی (سفتی ، سفتی عضله)> لرزش (لرزش)
    • عامل خط اول در بیماران مسن (> 70th LJ) یا در بیماران چند مریض.
    • برای جلوگیری از تبدیل لوودوپا به روده بلافاصله پس از تجویز ، باید همیشه با مهار کننده های دکاربوکسیلاز محیطی (بنزرازید یا کاربیدوپا) ترکیب شود
    • ترکیب با دوپامین آگونیست ها توصیه می شود.
    • سمیت: مطالعه LEAP نشان داد که درمان زود هنگام با L-dopa خطرات اضافی ندارد.
  • آگونیست های دوپامین (نگاه کنید به بالا):
    • با اکینزیا با شدت بیشتری عمل کنید و به دنبال آن سختگیری> لرزش.
    • مونوتراپی روش انتخاب اول در بیماران جوان (کمتر از 70 LJ) بدون بیماریهای همزمان قابل توجه است. در صورت عدم رضایت از موفقیت ، ترکیب با لوودوپا توصیه می شود
  • آنتی کولینرژیک (biperiden ، متیکسن، تری هکسی فنیدیل): در سختگیری و لرزش؛ غار در بیماران مسن یا افراد دارای اختلال شناختی نیست.
  • مهار کننده های COMT (کاتکول-ا-متیل ترانسفراز): فقط در ترکیب با L-dopa برای "پایانمقدار”نوسانات (L-dopa).
  • بازدارنده های MAO (بازدارنده های مونوآمین اکسیداز): راساژیلین, سفالین.
    • Selegiline به عنوان یک عامل درمانی در بیماران مسن و چند بیمار با علائم خفیف.
  • آنتاگونیست های گیرنده های N-methyl-D-aspartate (آنتاگونیست های NMDA): آمانتادین.
    • قوی ترین تأثیر را در آكینزی و سختگیری دارد.
    • عامل انتخابی در بحران آکنتیک
    • مونوتراپی خط اول برای علائم خفیف در بیماران جوان و همچنین افراد مسن و ابتلا به چند بیماری.
    • از دست دادن اثر پس از چند ماه
  • استفاده از روانگردان ها (مواد روانگردان) در بیماران مسن با افزایش مرگ و میر (مرگ و میر) همراه است
  • بتا-بلاکرها ممکن است برای درمان علامتی پس از زایمان در نظر گرفته شوند لرزش در بیماران منتخب مبتلا به پارکینسونیسم ایدیوپاتیک اولیه اما نباید از عوامل خط اول باشند. (اجماع خبرگان)
  • وقتی خارج از فاز است (فازهایی که ضد پارکینسونی دارو هیچ تأثیری ندارد) در IPS نمی توان با داروهای خوراکی زیر جلدی به میزان کافی کنترل کرد آپومورفین تزریق توصیه می شود به صورت جایگزین ، داخل ژنیال لوودوپا/کاربیدوپا تزریق
  • همچنین به بخش «ادامه درمان» مراجعه کنید.

مواد فعال جدید

  • Safinamide؛ نحوه عملکرد: مکانیسم عملکرد دوگانه (مهار کننده MAO-B و اثر ضد گلوتاماترژیک) ؛ علائم: بیماری پارکینسون ایدیوپاتیک (IPS):
    • فقط در بیمارانی که L-dopa مصرف می کنند.
    • جلوگیری از افزایش دوزهای L-dopa بالای 400 میلی گرم.
    • نوسانات ملایم موتور
    • دیسکینزی خفیف
    • احتمالاً بهبود توجه
    • پوشیدن

بیماری پارکینسون و خستگی (خستگی) و آنهدونی (عدم توانایی در احساس لذت و لذت)

توصیه های راهنما:

بیماری پارکینسون و زوال عقل یا زوال عقل از نوع بدن لوئی (PSYC3)

توصیه های راهنما:

PDD و افسردگی

توصیه های راهنما:

بیماری پارکینسون و ایجاد بیش از حد در آب

بیش از حد استخوان زدگی (سیالوره یا پتیالیسم ؛ انگلیسی "drooling") ، ترشح غیرارادی بزاق بالای لب حاشیه ، تا 75٪ از بیماران مبتلا به PD ایدیوپاتیک رخ می دهد. در یک تصادفی ، دو سو کور ، دارونمامطالعه کنترل شده در یک طرح متقاطع ، 10 بیمار با سم incobotulinum (100 واحد) در مقابل NaCl 0.9 studied مورد مطالعه قرار گرفتند. یک تزریق ماهانه به هر یک از غده های پاروتید (20 واحد) و تحت فکی (30 واحد) انجام می شود. بیماران ماهانه مورد بررسی قرار گرفتند: هیچ تأثیری از سم incobotulinum A بر افزایش بیش از حد آب در IPS نشان داده نشد.

بیماری پارکینسون و روان پریشی

توصیه های راهنما:

  • کلوزاپین باید برای درمان استفاده شود جنون در بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون ایدیوپاتیک IPS. A (1++)
  • کتیاپین می تواند برای درمان استفاده شود جنون در بیماران مبتلا به IPS. (اجماع خبرگان)
  • اولانزاپین نباید برای درمان استفاده شود جنون در بیماران مبتلا به IPS. A (1++)
  • در بیماران مبتلا به روان پریشی IPS و همزمان جنون, کولین استراز بازدارنده ها یک گزینه جایگزین هستند. (اجماع خبرگان)

بیماری پارکینسون و اختلالات خواب

توصیه های راهنما:

  • آکینزیای شبانه (عدم تحرک در درجه بالا برای عدم تحرک) و دیستونی صبح زود (اختلال حرکتی که با انقباض غیرارادی عضلات آشکار می شود) باید با ترانس درمال درمان شوند روتیگوتین یا رها سازی مداوم روپینیرول. (1+)
  • درمان بیخوابی با اختلال در خواب باید سعی شود زوپلون. B (1+)