آنتی پارکینسونین

اثرات

اکثر antiparkinsonian داروهای به طور مستقیم یا غیرمستقیم دوپامینرژیک هستند. برخی از آنها ضد کولینرژیک عمل می کنند.

موارد مصرف

بیماری پارکینسون ، از جمله بیماری پارکینسون ناشی از دارو در برخی موارد.

درمان دارویی

بررسی اجمالی دارو درمانی:

1. عوامل دوپامینرژیک

لوودوپا یک پیشرو است دوپامین و مهمترین و م pharmثرترین دارو درمانی برای PD در نظر گرفته می شود. ترکیب آن با مهار کننده های دکاربوکسیلاز محیطی از تشکیل دوپامین از لوودوپا در محیط پیرامونی جلوگیری می کند:

آگونیست های دوپامین گیرنده های دوپامین مرکزی را تحریک می کنند:

  • آپومورفین (محلول تزریق).
  • بروموکریپتین (پارلودل)
  • Pergolide (پرماکس ، خارج از تجارت).
  • پرامیپکسول (سیفرول)
  • روپینیرول (رکیپ ، آداتل)
  • روتیگوتین (نوپرو)

مهار کننده های COMT متابولیسم محیطی لوودوپا را از طریق کاتکول-متیل ترانسفراز (COMT) مهار می کنند:

  • انتاکاپون (Comtan ، Stalevo).
  • اوپی کاپون (Ongentys)
  • تولکاپون (Tasmar)

مهارکننده های مونوآمین اکسیداز با مهار مونوآمین اکسیداز MAO-B تخریب دوپامین را مهار می کنند:

  • راساژیلین (آزیلکت)
  • Selegiline (عمومی، اصلی: Jumexal).
  • سافینامید (Xadago)

آنتاگونیست های NMDA گیرنده های استریال NMDA را مسدود می کنند ، تعادل مختل شده بین مهار دوپامینرژیک و تحریک گلوتامینرژیک نورون های کولینرژیک را کاهش می دهند:

2. آنتی کولینرژیک های مرکزی

داروهای آنتی کولینرژیک گیرنده های مرکزی کولینرژیک (موسکارینی) و باد را در برابر سخت گیری ، لرزش و آکنزی مهار می کنند:

  • بیپریدن (akinetone - / عقب مانده).
  • پروسیکلیدین (کمادرین)

3. سایر مواد موثره

از مهار کننده های کولین استراز (داروهای ضد زوال عقل) برای درمان زوال عقل پارکینسون استفاده می شود:

  • ریواستیگمین (اکسلون)