تاول های خارش دار و دردناک در دهان منطقه - هر سوم آلمان مجبور شده است با آن مبارزه کند زخمهای سرد. به معنای انتخاب در برابر این است تب خال معمولاً یک کرم با ماده فعال است آسیکلوویر، که به موجب آن علائم را می توان تخفیف داد. ولی آسیکلوویر همچنین در برابر سایر بیماریهای ناشی از م effectiveثر است تب خال ویروس ها - مثلا، دودکش یا دستگاه تناسلی تب خال. آنچه شما باید هنگام درمان با آن آگاه باشید را توضیح می دهیم آسیکلوویر و چه عوارض جانبی ممکن است رخ دهد.
نحوه عملکرد: مهار تکثیر ویروس
آسیکلوویر به اصطلاح آنالوگ نوکلئوزیدی است. این بدان معنی است که ساختار شیمیایی آن شبیه یک بلوک سازنده DNA ویروس تبخال است. هنگامی که ویروس در سلول انسانی آلوده تکثیر می شود و DNA خود را برای این منظور تکثیر می کند ، می توان به جای ساختار درست "مولکول آسیکلوویر" ترکیب کرد. این امر منجر به قطع تکثیر ویروس می شود. به این ترتیب ، ماده فعال می تواند روند عفونت های تبخال را کاهش و کوتاه کند. در این زمینه ، آسیکلوویر در برابر موثر است بیماری تب خال ویروس نوع 1 و نوع 2 (HSV-1 و HSV-2) ، همچنین در برابر ویروس واریسلا زوستر ، که همچنین در گروه تبخال قرار دارد ویروس ها.
کاربرد آسیکلوویر
Aciclovir برای شرایط زیر ناشی از ویروس های تبخال استفاده می شود:
- تبخال لب (تبخال لب).
- تبخال دستگاه تناسلی (تبخال دستگاه تناسلی)
- زونا (هرپس زوستر)
- التهاب قرنیه چشم
- التهاب مغز (انسفالیت)
علاوه بر این ، برای جلوگیری از عفونت های HSV ، می توان از آسیکلوویر در بیماران دارای نقص ایمنی شدید - مانند بعد از پیوند عضو - استفاده کرد. به ندرت ، از ماده فعال برای درمان نیز استفاده می شود ابله مرغان (واریسلا) در افراد دارای نقص ایمنی.
Aciclovir به عنوان یک پماد
از پماد آسیکلوویر برای تسکین درد استفاده می شود درد و خارش زخمهای سرد و بدون نسخه در داروخانه ها موجود است. این کرم را باید هر چهار ساعت یکبار بر روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید تا زمانی که تاول پوسته پوسته شود. مدت زمان درمان معمولاً پنج تا حداکثر ده روز است. علاوه بر این ، می توان از یک پماد حاوی آسیکلوویر برای حمایت از درمان استفاده کرد تب خال ناحیه تناسلی. برای درمان قرنیه التهاب ناشی از تبخال ویروس ها، یک پماد مخصوص چشم وجود دارد که باید توسط an تجویز شود چشم پزشک. در طول درمان ، معمولاً هر چهار ساعت یک نوار پماد به طول حدود یک سانتی متر در کیسه اشکی قرار می گیرد. مدت زمان درمان بستگی به روند بیماری دارد - پس از بهبودی التهاب، استفاده از پماد باید حداقل به مدت سه روز ادامه یابد.
مقدار مصرف آسیکلوویر
بسته به بیماری که باید درمان شود ، از آسیکلوویر می توان به دوزها و اشکال مختلف استفاده کرد: قرص حاوی 200 ، 400 یا 800 میلی گرم ماده فعال ، از آسیکلوویر استفاده می شود تب خال ناحیه تناسلی و دودکش، و همچنین برای دوره های شدید قرنیه التهاب. لطفاً دستورالعمل های پزشک خود یا جزوه بسته بندی مربوط به آن را دنبال کنید مقدار و برنامه! در شرایطی که تب خال ناحیه تناسلی و التهاب قرنیه ، 400 میلی گرم آسیکلوویر معمولاً سه تا چهار بار در روز مصرف می شود ، در حالی که در مورد دودکش دوز بالاتری تا 4,800 میلی گرم در روز که تقسیم به شش دوز منفرد است معمولاً مورد نیاز است. مدت زمان درمان معمولاً هفت تا ده روز است - اما این مهم است درمان در اسرع وقت پس از بروز علائم شروع می شود.
آسیکلوویر به عنوان پروفیلاکسی
به طور خاص ، بیماران با سیستم ایمنی بسیار ضعیف که در معرض خطر ابتلا به عفونت تبخال هستند ، می توانند به طور پیشگیری با آسیکلوویر درمان شوند. علاوه بر این ، ممکن است در بیماران مبتلا به تبخال تناسلی که به طور مکرر تکرار می شوند ، استفاده پیشگیرانه از آسیکلوویر در نظر گرفته شود. مقدار در اینجا معمولاً بین 400 تا 1,600 میلی گرم در روز است.
تزریق درمانی برای بیماری شدید
برای شرایط شدید مانند آنسفالیت ناشی از ویروس های تبخال ، آسیکلوویر ممکن است به صورت تزریق تجویز شود. تزریق درمانی همراه با آسیکلوویر نیز ممکن است در موارد تبخال تناسلی بسیار دردناک یا در صورت عوارض شدید مانند ذات الریه رخ می دهد با ابله مرغان مرض. عفونت های تبخال در بیماران مبتلا به نقص ایمنی نیز غالباً با آسیکلوویر درمان می شوند تزریق.در مقایسه با استفاده به صورت قرص, تزریق معمولاً بسیار م moreثرتر هستند - اما بستری شدن در بیمارستان معمولاً ضروری است.
موارد منع مصرف و اقدامات احتیاطی
در صورت حساسیت بیش از حد به ماده فعال ، نباید از آسیکلوویر استفاده شود. در بیماران با نارسایی کلیوی باید احتیاط کرد زیرا آسیکلوویر توسط دفع می شود کلیه. بنابراین ، با اختلال در عملکرد کلیه ، ممکن است دفع آسیکلوویر به تأخیر بیفتد ، به همین دلیل در این موارد معمولاً دوز کمتری لازم است.
عوارض جانبی آسیکلوویر
آسیکلوویر یک ماده فعال نسبتاً خوب قابل تحمل است - عوارض جانبی معمولاً فقط در دوزهای بالا یا در طی آن اتفاق می افتد تزریق درمانی. به این دلیل که بلورهای موجود در ماده فعال در ادرار ایجاد می شوند و به کلیه ها آسیب می رسانند. بنابراین ، شما باید در طول درمان با آسیکلوویر به اندازه کافی بنوشید. علاوه بر این ، ممکن است عوارض جانبی زیر ایجاد شود:
- واکنش های آلرژیک مانند بثورات پوستی
- تهوع و استفراغ
- سردرد یا سرگیجه
- گیجی ، اختلال هوشیاری یا توهم
- تغییر در خون شمردن و کبد و کلیه ارزش ها.
- سوزش، تحریک یا قرمزی پوست or ملتحمه با درمان موضعی با پماد یا کرم حاوی آسیکلوویر.
- تحریک وریدها در محل تزریق ، و همچنین التهاب - به خصوص اگر تزریق به طور تصادفی به داخل بافت نشت کند.
برای یک لیست دقیق از عوارض جانبی احتمالی ، لطفا به درج بسته.
تداخلات دارویی
دارو فعل و انفعالات ممکن است در صورت مصرف داروهایی که م affectثر هستند رخ دهد کلیه فعالیت - به عنوان مثال ، پروبید (که قبلا مورد استفاده قرار گرفته است) درمان نقرس), سایمتیدین (برای کاهش استفاده می شود معده اسید) ، یا تئوفیلین (برای درمان بیماریهای تنفسی مانند استفاده می شود آسم) - در طول درمان با آسیکلوویر. علاوه بر این ، درمان همزمان با مواد فعال مایکوفنولات موفتیل و سیکلوسپورین (برای سرکوب سیستم ایمنی بدن بعد از پیوند) ممکن است با آسیکلوویر تعامل داشته باشد. بنابراین ، همیشه پزشک خود را در مورد تمام داروهایی که باید مرتباً مصرف کنید مطلع کنید!
آسیکلوویر در دوران بارداری و شیردهی
در مطالعات حیوانی ، استفاده از آسیکلوویر در طی بارداری منجر به بدشکلی در جنین. با این حال ، هیچ مدرکی وجود ندارد که این ماده فعال نیز داشته باشد عوارض جانبی در مورد کودک متولد نشده در انسان است. از آنجا که هنوز مطالعات کافی در این مورد وجود ندارد ، باید از آسیکلوویر فقط در حین استفاده استفاده شود بارداری پس از بررسی دقیق منافع و خطرات. با این حال ، شناخته شده است که آسیکلوویر به آن منتقل می شود شیر مادر. بنابراین نباید از آسیکلوویر در دوران شیردهی استفاده شود. اگر درمان با آسیکلوویر در طی شیردهی ضروری باشد ، ممکن است قطع شیردهی برای مدت زمان استفاده از آن امکان پذیر باشد.
