گلیسیتین: تعریف ، سنتز ، جذب ، انتقال و توزیع

گلیسیتین یک است اکسیژن (ای) ایزوفلاون متیله شده (مترادف: متوکسیزیوفلاون ، -ایزوفلاونوئید) و به گروه بزرگی از مواد شیمیایی شیمیایی (مواد زیست فعال با سلامتاثرات محرک - "مواد مغذی"). از نظر شیمیایی ، گلیسیتین متعلق به پلی - گروه متفاوتی از مواد بر اساس ساختار فنل (ترکیبی با یک حلقه معطر و یک یا چند گروه هیدروکسیل (OH) محدود شده). گلیسیتین یک مشتق 3-فنیل کرومان با فرمول مولکولی C16H12O5 است که دارای دو گروه هیدروکسیل (OH) و یک اکسیژنحاوی گروه متیل (OCH3) متصل شده است. نام دقیق آن مطابق اتحادیه بین المللی شیمی خالص و کاربردی (IUPAC) 4́ ، 7-دی هیدروکسی-6-متوکسیزیوفلاون یا 7-هیدروکسی-3- (4-هیدروکسی فنیل) -6-متوکسی-4-کرومنون است. ساختار مولکولی گلیسیتین مشابه ساختار هورمون استروئید 17ß-استرادیول (هورمون جنسی زن). این گلیسیتین را قادر به تعامل با گیرنده های استروژن (ER) می کند. دو زیرگروه ER انسانی را می توان تشخیص داد - ER-alpha و ER-beta () ، که ساختار اصلی یکسانی دارند اما در بافت های مختلف محلی هستند. در حالی که گیرنده های ER-alpha (نوع I) عمدتا در محل قرار دارند آندومتر (آندومتر) ، سلولهای پستان و تخمدان (تخمدان) ، بیضه (بیضه) و هیپوتالاموس (بخش دیسانفالون) ، گیرنده های ER-((نوع II) به طور عمده در یافت می شوند کلیه, مغز، استخوان ، قلب, ریه، روده مخاط (مخاط روده) ، پروستات و اندوتلیوم (سلولهای داخلی ترین لایه دیواره از لنف و خون عروق رو به لومن عروقی) ایزوفلاون ترجیحاً به گیرنده های ER-bind متصل می شود ، با میل اتصال گلیسیتین کمتر از ژنیستئین ، دایدزین و معادل (4 ′ ، 7-isoflavandiol سنتز شده از دایدزین توسط روده باکتری) مطالعات in vitro (مطالعات خارج از ارگانیسم زنده) با سویا عصاره ها میل (الزام آور) نشان می دهد استحکام) از ایزوفلاون به پروژسترون و گیرنده های آندروژن علاوه بر تعامل واضح با گیرنده های استروژن. گلیسیتین به دلیل ویژگی هورمونی آن متعلق به فیتواستروژن ها. با این حال ، اثر استروژنی آن با ضریب 100 تا 1,000 کمتر از 17ß- استاسترادیول در ارگانیسم پستانداران تشکیل شده است. با این حال غلظت گلیسیتین در بدن می تواند چندین برابر بیشتر از هورمون درون زا (درون زا) باشد. در مقایسه با ایزوفلاون ژنیستئین ، دایدزین و اکول ، گلیسیتین فعالیت استروژنی ضعیفی دارد. تأثیر غالب گلیسیتین به هر دو مقدار استروژن درون زا (درون زا) در گردش و تعداد و نوع گیرنده های استروژن بستگی دارد. در زنان بزرگسال قبل از یائسگی (زنان قبل از یائسگی) يائسگي) که دارای سطح استروژن بالا هستند ، گلیسیتین یک اثر ضد استروژنی اعمال می کند زیرا ایزوفلاون باعث انسداد ER برای درون زا (درون زا) می شود 17--استرادیول با مهار رقابتی. در مقابل ، در کودکی تا بلوغ و در زنان یائسه (زنان پس از آن) يائسگي) ، که در آنها سطح استروژن کاهش می یابد ، گلیسیتین اثر استروژنیک بیشتری ایجاد می کند. اثرات بافتی خاص گلیسیتین تا حدی به دلیل تغییرات ساختاری ناشی از لیگاند در گیرنده است که می تواند تعدیل کند (تغییر دهد) ژن بیان و پاسخ فیزیولوژیکی به روشی خاص بافتی. مطالعات in vitro با سلولهای آندومتر انسان ، به ترتیب پتانسیل استروژنی و ضد استروژنی ایزوفلاونها را در گیرنده های ER-alpha و ER-ß تأیید می کنند. بر این اساس ، گلیسیتین می تواند به عنوان یک SERM طبیعی (تعدیل کننده گیرنده انتخابی استروژن) طبقه بندی شود. تعدیل کننده های گیرنده استروژن انتخابی ، مانند رالوکسیفن (دارو برای درمان پوکی استخوان), رهبری برای مهار ER-α و تحریک گیرنده های ER-، ، در نتیجه ایجاد اثرات (مانند تحریک) استروژن بر استخوان ، به عنوان مثال (→ پیشگیری از پوکی استخوان (از دست دادن استخوان)) ، و اثرات متضاد (مخالف) با استروژن در بافتهای تولید مثل ، در مقابل (→ مهار رشد تومور وابسته به هورمون ، مانند پستان (پستان) ، آندومتر (آندومتر) ، و پروستات سرطان)

ترکیب

گلیسیتین به طور انحصاری توسط گیاهان ، به ویژه حبوبات گرمسیری (پالس ها) سنتز می شود (تولید می شود). سویا دارای بیشترین مقدار گلیسیتین (10-14 میلی گرم در 100 گرم وزن تازه) و به دنبال آن توفو (0-5 میلی گرم در 100 گرم وزن تازه) است. و دوغ (0-2 میلی گرم / 100 گرم وزن تازه). از کل ایزوفلاونهای موجود در سویا ، گلیسیتین حدود 5-10٪ است. بیشترین غلظت ایزوفلاون مستقیماً در لایه زیرین یا زیر آن مشاهده می شود - جایی که گلیسیتین چندین برابر بیشتر از لپه (لپه) است. در کشورهای غربی ، مصرف دانه های سویا و محصولات تهیه شده از آنها به طور سنتی کم است. به عنوان مثال ، در اروپا و ایالات متحده ، میانگین مصرف ایزوفلاون <2 میلی گرم در روز است. در مقابل ، در ژاپن ، چین و سایر کشورهای آسیایی ، به دلیل مصرف زیاد محصولات سویا ، مانند توفو (کشک سویا یا پنیر ساخته شده از دانه های سویا و تولید شده توسط انعقاد سویا) ، تمپه (محصول تخمیر از اندونزی ، (محصول تخمیر از اندونزی با تلقیح سویای پخته شده با گونه های مختلف Rhizopus (قالب) ، میسو (رب ژاپنی تهیه شده از لوبیای سویا با مقادیر متغیر برنج ، جو یا سایر غلات) و natto (غذای ژاپنی ساخته شده از سویای پخته شده که تحت عمل باکتری Bacillus subtilis ssp. natto تخمیر می شود) در ارگانیسم گیاهی ، فیتواستروژن عمدتاً به صورت کونژوگه به ​​عنوان گلیکوزید وجود دارد (اتصال به گلوکز) - گلیسیتین - و فقط تا حدودی به صورت آزاد به عنوان آگلیكون (بدون قند باقی مانده) - گلیسیتین. در محصولات سویای تخمیر شده مانند تمپه و میسو ، آگلیکونهای ژنیستئین غالب هستند زیرا قند باقیمانده توسط میکروارگانیسم های مورد استفاده برای تخمیر به صورت آنزیمی شکافته می شود.

جذب

La جذب (جذب) گلیسیتین می تواند در هر دو مورد اتفاق بیفتد روده کوچک و روده بزرگ (روده بزرگ). در حالی که گلیسیتین غیر محدود توسط نفوذ غیرفعال به داخل جذب می شود مخاط سلولها (سلولهای مخاطی) از روده کوچک، گلیکوزیدهای گلیسیتین ابتدا توسط بزاق جذب می شوند آنزیم ها، مانند آلفا-آمیلاز، توسط اسید معدهیا توسط گلیکوزیدازها (آنزیم ها، (آنزیم هایی که تجزیه می شوند) گلوکز مولکول ها با واکنش با آب) از غشای مرز قلم موی انتروسیت ها (سلول های روده کوچک) اپیتلیوم) ، به طوری که می توانند بعنوان گلیسیتین آزاد در منفعل جذب شوند روده کوچک. جذب گلیسیتین متصل به گلیکوزید نیز می تواند از طریق سدیم/گلوکز cotransporter-1 (SGLT-1) ، که یون های گلوکز و سدیم را با استفاده از همپورت (انتقال اصلاح شده) به سلول منتقل می کند. اشکال آگلایکون و گلیکوزید گلیسیتین که در روده کوچک جذب نمی شوند ، در روده بزرگ (روده بزرگ) توسط نفوذ غیر فعال در مخاط سلولها (سلولهای مخاطی) پس از هیدرولیز گلیکوزیدهای گلیسیتین توسط بتا گلوکوزیدازها (آنزیم ها که گلوکز را شکاف می دهد مولکول ها با واکنش با آب) از بیفیدوباکتریوم های مختلف. قبل از جذب، گلیسیتین آگلیکون ها می توانند توسط آنزیم های میکروبی متابولیزه (متابولیزه) شوند. این فرآیند ، در میان سایر موارد ، به عنوان یک نتیجه از دموتوکسیلاسیون (شکاف گروه OCH3) گلیسیتین ، ایزوفلاون دائیدین ایجاد می شود که می تواند به معادل (4 ′ ، 7-ایزوفلاوندیول) تبدیل شود و به این شکل یا شکل اصلی آن جذب شود با سایر متابولیت های گلیسیتین. آنتی بیوتیک درمان اثرات منفی بر روی مقدار (تعداد) و کیفیت (ترکیب) فلور روده بزرگ دارد و بنابراین ممکن است بر متابولیسم گلیسیتین تأثیر بگذارد. دسترسی به زیستی گلیسیتین از 13-35 است. Okabe و همکاران (2011) مطالعه کردند دسترسی به زیستی ایزوفلاونهای سویای تخمیر شده (غنی از آگلیکون) و غیر تخمیر شده (غنی از گلیکوزید) و نتیجه گرفت که گلیسیتین آزاد در مقایسه با فرم متصل به گلیکوزید سریعتر و در مقادیر بیشتری جذب می شود ، در نتیجه سرم به طور قابل توجهی بالاتر است غلظت و AUC (انگلیسی: زیر منحنی ، سطح زیر منحنی غلظت زمان → اندازه گیری مقدار جذب شده یک ماده و سرعت جذب) و غلظت قابل توجهی در ادرار بیشتر است. علاوه بر حالت شیمیایی اتصال ، دسترسی به زیستی ایزوفلاون نیز به سن بستگی دارد. به عنوان مثال ، طبق گفته Halm و همکاران (2007) ، میزان جذب گلیسیتین - همانطور که با میزان دفع کلیه اندازه گیری می شود (میزان دفع توسط کلیه ها) - در کودکان به طور قابل توجهی بیشتر از بزرگسالان است. علاوه بر این ، وجود چربی های رژیمی نقش بسزایی دارد.اسیدهای چرب به عنوان ناقل لیپوفیلیک (محلول در چربی) خدمت می کنند مولکول ها و ترشح را تحریک می کند اسیدهای صفراوی. دومی برای تشکیل میسل های مخلوط (سنگدانه های) در دستگاه روده لازم است صفرا نمک و آمفیفلیک لیپیدها) ، که باعث جذب مواد چربی دوست به سلولهای مخاط روده (سلولهای مخاطی روده) می شوند. از آنجا که گلیسیتین لیپوفیل است ، مصرف همزمان چربی های رژیم غذایی باعث جذب ایزوفلاون می شود.

حمل و نقل و توزیع در بدن

گلیسیتین جذب شده و متابولیت های آن وارد می شود کبد از طریق پورتال رگ و از آنجا به اندامها و بافتهای محیطی منتقل می شوند. تا به امروز ، اطلاعات کمی در مورد توزیع و ذخیره گلیسیتین در ارگانیسم انسان. مطالعات انجام شده بر روی موشهای ایزوفلاون با نشاندار رادیویی نشان داده است که آنها ترجیحاً در بافت پستانی ذخیره می شوند ، تخمدان (تخمدان) ، و رحم (رحم) در زنان و در پروستات غده در مردان. گیلانی و همکاران (2011) این بافت را مطالعه کردند توزیع از ایزوفلاون - دایدزین ، معادل ، جنیستئین ، گلیسیتین - در موش و خوک و دریافت که این ماده بین جنس و همچنین بین گونه ها متفاوت است. در موشهای صحرایی نر ، به عنوان مثال ، غلظت سرمی ایزوفلاون پس از تغذیه یک محصول سویا به طور قابل توجهی بالاتر از موش ماده افزایش یافت ، در حالی که تصویر با توجه به کبد. در اینجا ، معادل بالاترین سطح را در خون سرم ، کبد و غده پستانی موش و به دنبال آن ژنیستئین ، دایدزین و گلیسیتین. در خوک ها ، غلظت ایزوفلاون قابل توجه - دایدزین ، معادل - فقط در غده پستانی قابل تشخیص است که ژنیستئین بلوری علاوه بر محصول سویا تجویز شود. در بافتها و اندامها ، 50-90٪ گلیسیتین به عنوان آگلیكون ، فرم فعال بیولوژیك وجود دارد. که در خون از طرف دیگر ، پلاسما ، محتوای آگلیکون فقط 1-2٪ قابل تشخیص است. پلاسمای ایزوفلاون غلظت به طور متوسط ​​در حدود 50 نانومول است رژیم غذایی، در حالی که این می تواند با یک رژیم غذایی غنی از محصولات سویا به حدود 870 نانومول افزایش یابد. حداکثر غلظت ایزوفلاون در پلاسمای خون تقریباً 6.5 ساعت پس از مصرف محصولات سویا به دست آمد. بعد از 24 ساعت ، هیچ سطحی قابل تشخیص نبود.

دفع

برای تبدیل گلیسیتین به یک فرم قابل دفع ، تحت بیوترانسفورمون قرار می گیرد. بیوترانسفورماسیون در کبد رخ می دهد و می تواند به دو مرحله تقسیم شود:

• در فاز I ، گلیسیتین توسط هیدروکسیله (قرار دادن یک گروه OH) توسط سیستم سیتوکروم P-450 برای افزایش حلالیت ایجاد می شود.
• در فاز II ، ترکیب با مواد کاملاً آب دوست (محلول در آب) اتفاق می افتد - برای این منظور ، اسید گلوکورونیک ، سولفات و اسید آمینه گلیسین با کمک آنزیم ها به گروه OH قبلاً گلیسیتین وارد شده منتقل می شود به گلوکورونیداسیون گلیسیتین

متابولیت های گلیسیتین مزدوج ، عمدتا گلیسیتین-7-O-گلوکورونیدها ، در درجه اول توسط کلیه ها و به میزان کمتری توسط صفرا. گلیسیتین صفراوی صفراوی در متابولیزه می شود روده بزرگ توسط آنزیم های باکتریایی و دوباره جذب می شود. بنابراین ، مشابه استروئید درون زا (درون زا برای بدن) هورمون، فیتواستروژن در معرض است گردش خون روده ای (کبد-روده در اوردن از گردش).