ایزوفلاون در نظر گرفته می شود ترکیبات ثانویه گیاهی و بنابراین ، بر خلاف چربی ها ، پروتئین ها (پروتئین) و کربوهیدرات ها، موادی بدون ارزش غذایی - "مواد مغذی".
شایعترین ایزوفلاون ها عبارتند از:
- بیوچانین A
- کوسترول
- دایدزین
- فرمونوننتین
- جنیستین
- گلیسیتین
- اوروبول
- خوش ذوق بودن
- پرنیلنارینژنین
- پرونتین
- سانتال
ایزوفلاونها بخصوص در دانه های سویا و محصولات حاصل از آنها و همچنین در بسیاری از سبزیجات و میوه ها مانند سیب ، پیاز و برگ چای یافت می شوند. بالاترین غلظت فلاونوئیدها مستقیماً در یا در زیر بدنه میوه ها و سبزیجات یافت می شوند - به ترتیب ، ایزوفلاون غلظت از سویا 5 تا 6 برابر بیشتر در لپه دانه نسبت به لپه است. در سویا ، ایزوفلاونها به صورت آزاد به عنوان آگلیكون وجود ندارند اما عمدتا به عنوان گلیكوزیدها به قندها متصل می شوند. سه ایزوفلاون شناخته شده عبارتند از: ژنیستئین ، دایدزین و گلیسیتین. دانه های سویا حاوی این ترکیبات به نسبت 10: 8: 1 هستند. سرانجام ، ژنیستئین از نظر کمیت - بیش از 50٪ - و به دنبال آن دایدزین - بیش از 40٪ - و گلیسیتین - بیش از 5-10٪ ، مهمترین ترکیب دانه های سویا است. در محصولات سویای تخمیر شده ، مانند تمپه یا میسو - خمیر ژاپنی تهیه شده از دانه های سویا با مقادیر متغیر برنج ، جو یا سایر غلات - آگلیكون ها غالب هستند ، قند باقیمانده توسط میکروارگانیسم های مورد استفاده برای تخمیر به صورت آنزیمی شکافته می شود.