لنفوسیت ها: عملکرد و بیماری ها

به عنوان زیر گروه لکوسیتها (سفید خون سلول ها)، لنفوسيت ها نقش اصلی را در دفاع ایمنی در برابر مواد خارجی ، به ویژه عوامل عفونی ، و همچنین سلول های تغییر یافته بیماری زا در ارگانیسم انسان مانند سلول های تومور بازی می کنند. افزایش یا کاهش غلظت of لنفوسيت ها در خون معمولاً یک بیماری را نشان می دهد.

لنفوسیت ها چیست؟

لنفوسیت ها اجزای تشکیل دهنده خون. آنها همچنین به "سلولهای قاتل" طبیعی و همچنین متعلق به گلبول های سفید خوناز لکوسیتها. در تصویر ، لنفوسیت ها از بین می روند سرطان سلول ها. سفید: لنفوسیت ها ، سبز: سرطان سلول ها. برای بزرگنمایی کلیک کنید. لنفوسیت ها کوچکترین نمایندگان لنفوسیت ها هستند لکوسیتها و مهمترین حاملهای سازگار (اکتسابی) هستند سیستم ایمنی بدن ارگانیسم انسان است. علاوه بر پلاسمای خون ، خون انسان تقریباً از 45 درصد سلول خون تشکیل شده است که به لکوسیت ها تقسیم می شوند (گلبول های سفید خون), اریتروسیت ها (گلبولهای قرمز) ، و پلاکت (ترومبوسیت ها). به طور کلی ، تمایزی بین B و لنفوسیت T و سلولهای NK. در یک انسان بالغ ، 1000-2900 لنفوسیت در هر میکرولیتر خون یا 17-47 درصد درصد گلبول سفید طبیعی تلقی می شود. بیشترین سهم لنفوسیت ها در جریان خون وجود ندارد ، اما در سلول های لنفاوی مشاهده می شود مغز استخوان و در اندام های سیستم لنفاوی (تامیوس، لوزه ها ، طحال، پلاک های دستگاه روده پیجر ، لنف گره ها) افزایش یا کاهش تعداد لنفوسیت ها ممکن است بیماری های مختلفی را نشان دهد.

توابع ، نقش ها و معانی پزشکی و بهداشتی.

بسته به روش بلوغ ، لنفوسیت ها به B و لنفوسیت T و سلولهای NK. سلولهای B (مشتق شده از مغز استخوان یا bursa fabricii در پرندگان ، جایی که لنفوسیتهای B برای اولین بار کشف شد) ، که روند بلوغ خود را در مغز استخوان آغاز می کنند ، قادر به تولید و ترشح هستند آنتی بادی (مواد دفاعی) که به طور خاص آنتی ژن های محلول را خنثی می کند (از جمله باکتری، سموم ترشح شده) به عنوان خارجی برای بدن طبقه بندی می شوند. برای این منظور ، لنفوسیت های B غیرفعال در سیستم لنفاوی یا جریان خون گردش می کنند و به محض لکه دار شدن آنتی ژن با سطح ایمونوگلوبولین ها، گیرنده های آنتی ژن سلول های B. سلول B آنتی ژن را گرفته ، آن را جدا کرده و به عنوان یک مجموعه پروتئینی بیان می کند که توسط سلول های T کمکی شناسایی می شود (زیر مجموعه لنفوسیت T) علاوه بر این ، سلول های کمکی T سیتوکین هایی را فعال می کنند که لنفوسیت های B را فعال می کنند ، که متعاقباً در لنف گره ها یا طحال. علاوه بر این ، بخش کوچکتری از لنفوسیت های B به دوام طولانی متمایز می شوند حافظه سلول های B که اطلاعات آنتی ژن را ذخیره می کنند تا در صورت تماس بیشتر با آنتی ژن خاص ، از یک واکنش ایمنی به موقع و موثر اطمینان حاصل کنند. لنفوسیت های T که در سلول های بالغ رشد می کنند تامیوس، به عنوان یک بدن نظم دهنده و کنترل کننده برای شناسایی ذرات خارجی عمل می کند (از جمله آنتی ژن هایی مانند ویروس ها، داخل سلولی باکتریسلولهایی که با جهش اصلاح شده اند) که می توانند بر روی ارگانیسم اثر مخربی وارد کنند و سلولهای دفاعی ایمنی مناسب را برای اطمینان از یک دفاع سریع و هدفمند در برابر شناسایی شده آماده کنند. پاتوژن ها. سلولهای NK یا سلولهای کشنده طبیعی ، در درجه اول سلولهای درون زای اصلاح شده مانند سلولهای تومور آلوده به ویروس را تشخیص داده و باعث آپوپتوز یا مرگ سلولی برنامه ریزی شده در آنها می شوند.

بیماری ها ، بیماری ها و اختلالات

افزایش پاتولوژیک (لنفوسیتوز) یا کاهش (لنفوپنی) در تعداد لنفوسیت ها را می توان به دلایل مختلفی نسبت داد. تعداد لنفوسیت های کاهش یافته یا افزایش یافته در دیفرانسیل شمارش خون با تعیین همه زیرگروههای لکوسیت در خون نشان دهنده یک بیماری احتمالی است. بنابراین ، افزایش لنفوسیت ها و لکوسیت ها در خون معمولاً ارتباط دارد التهاب یا عفونت عفونت های قطره ای ویروسی (از جمله تاثیر, سرخک, سرخچه, اوریون, ابله مرغان) ، عفونت های تماس و اسمیر (تب خال ساده ، اسهال, هپاتیت A و E ، فلج اطفال ، ابولا، ]]رنگ زرد تب]]، اچآیوی، سیتومگالوویروس) ، عفونت های باکتریایی (تب مالت, مرض سل, تیفوئید، سیاه سرفه ، احترام بزرگ سرفه) و همچنین متنوع بیماری های تومور (سرطان خون, لنفوم) با افزایش همراه است غلظت لنفوسیت ها در خون. به همین ترتیب ، پرکاری تیروئید (پرکاری تیروئید) ، سندرم گیلن باره (اختلال پیشرونده از سیستم عصبی) و یا سارکوئیدوز یا بیماری بوك ، یك بیماری التهابی و گرانولوماتوز (تجمع كانونی گرانولوما) كه عمدتاً بر ریه ها تأثیر می گذارد ، می تواند باعث افزایش سطح لنفوسیت شود. متقابلا، شیمی درمانی و / یا پرتو درمانی, کورتیزون درمان، سیتوستاتیک درمانی ، یا درمان با سرکوب کننده سیستم ایمنی، و همچنین افزایش یافته است کورتیزول غلظت (hypercortisolism) ، به عنوان مثال ، در نتیجه سندرم کوشینگ، می تواند باعث کاهش سطح لنفوسیت در خون شود. علاوه بر این، بیماری های خود ایمنی (به عنوان مثال ، یک سیستمیک برجسته لوپوس اریتماتوز or میاستنی گراویس) ، سرطان های مختلف (از جمله بیماری هوچکین or لنفوم) ، اورمیه (مسمومیت با ادرار در مرحله نهایی نارسایی کلیه) و ایدز می تواند باعث کاهش غلظت لنفوسیت در خون شود.