راه رسیدن به قلب
یک نقطه جمع‌آوری مهم خون از حفره شکمی، ورید پورتال است، سیاهرگی که خون فقیر از اکسیژن اما غنی از مواد مغذی را از اندام‌های شکمی به کبد می‌آورد - اندام متابولیک مرکزی.
با این حال، همه رگ‌ها حامل خون «مصرف» نیستند، یعنی خون ضعیف از اکسیژن. استثناء چهار سیاهرگ ریوی است که خونی را که در ریه ها اکسیژن رسانی شده است به قلب (به دهلیز چپ) برمی گرداند.
ساختار ورید
دور سیاهرگ‌ها تقریباً به اندازه رگ‌ها است، اما دیواره نازک‌تری دارند (زیرا فشار کمتری در آنها وجود دارد) و در نتیجه لومن بزرگ‌تری دارند. بر خلاف شریان ها، آنها فقط یک لایه نازک عضلانی در لایه دیواره میانی خود دارند (مدیا یا تونیک مدیا). تفاوت دیگر با شریان ها: بسیاری از سیاهرگ ها دارای دریچه هایی هستند که در آنها تعبیه شده است (به زیر مراجعه کنید).
رگهای سطحی و عمیق
وریدهای عمقی در لایه های بافت عمیق تر بدن که عمدتاً توسط ماهیچه ها احاطه شده اند، قرار دارند. آنها حاوی بیشتر حجم خون سیستم وریدی هستند (حدود 90 درصد) و خون را از ماهیچه ها به قلب منتقل می کنند. وریدهای سطحی و عمیق از طریق رگهای متصل با یکدیگر در تماس هستند.
سیاهرگ ها خون زیادی را ذخیره می کنند
مانع انتقال خون
فشار داخلی پایین در عروق وریدی و جریان آهسته خون، انتقال خون به قلب را دشوار می کند. به خصوص در حالت ایستاده، خون وریدی باید از پایین در برابر نیروی گرانش به سمت بالا منتقل شود. برای این کار نیاز به پشتیبانی دارد.
دریچه های وریدی
پمپ عضلانی
علاوه بر سیستم دریچه، عضلات اسکلتی اطراف وریدها از کار آنها پشتیبانی می کنند - اما فقط زمانی که حرکت می کنیم. هنگامی که برای مدت طولانی می نشینیم یا می ایستیم، پمپ عضلانی در پاها به سختی فعال می شود. سپس پاها می توانند متورم شوند و احساس سنگینی کنند.
