سروتونین چیست؟
سروتونین یک انتقال دهنده عصبی است: یک ماده پیام رسان است که اطلاعات را از یک سلول عصبی به سلول عصبی دیگر در سیستم عصبی ما منتقل می کند. سروتونین در هر دو سیستم عصبی مرکزی و محیطی یافت می شود. همچنین در پلاکت های خون (ترومبوسیت ها) و به مقدار زیاد در سلول های خاص دستگاه گوارش ما یافت می شود.
سروتونین: تشکیل، تجزیه و دفع
سپس سروتونین تمام شده در وزیکول های کوچک ذخیره شده و در صورت نیاز از آنجا آزاد می شود. پس از انتشار، از طریق یک انتقال دهنده 5-HT دوباره جذب می شود و تا حدی به وزیکول های ذخیره سازی تغذیه می شود، تا حدی تجزیه می شود. این امر با کمک آنزیم های مختلف مانند مونوآمین اکسیداز A (MAO-A) رخ می دهد. محصول نهایی تخریب سروتونین، اسید 5-هیدروکسی اندول استیک است که سپس از طریق ادرار دفع می شود.
اثر سروتونین
- دمای بدن
- اشتها
- احساسات
- سیستم پاداش مرکزی
- خلق و خو و رانندگی
- سطح هوشیاری و ریتم خواب و بیداری
- ارزیابی درد
در خارج از مغز، انتقال دهنده عصبی بر گشاد شدن رگ های خونی، لوله های برونش و روده ها تأثیر می گذارد. همچنین پلاکت های خون (ترومبوسیت ها) را تحریک می کند و بنابراین نقش مهمی در لخته شدن خون دارد.
سروتونین: غذاها بر سطح سروتونین تأثیر می گذارند
چه زمانی سروتونین را تعیین کنیم؟
سطح سروتونین در درجه اول زمانی تعیین می شود که پزشک به وجود بیش از حد هورمون مربوط به بیماری به دلیل تومور تولید کننده هورمون مشکوک شود. چنین کارسینوئیدی معمولاً در دستگاه گوارش ایجاد می شود، اما می تواند در سایر قسمت های بدن نیز ایجاد شود. علائم احتمالی عبارتند از:
- گرگرفتگی (قرمزی صورت و احساس گرما)
- تپش قلب
- اسهال آبکی
- گرفتگی (اسپاسم) دستگاه تنفسی (برونکواسپاسم)
مقادیر مرجع سروتونین
چه زمانی سطح سروتونین کاهش می یابد؟
برخی از پزشکان گمان می کنند که ایجاد برخی از بیماری های روانی (مانند افسردگی یا اختلالات اضطرابی) با کاهش سطح سروتونین مرتبط است. با این حال، تا کنون، اینها صرفا تئوری هستند و هیچ مدرک قابل توجهی پیدا نشده است.
کمبود سروتونین
اگر می خواهید در مورد چگونگی بروز کمبود سروتونین و عواملی که در بدن ایجاد می کند بیشتر بدانید، مقاله کمبود سروتونین را بخوانید.
سطح بالای هیدروکسی اندول استیک اسید (HIES) و در نتیجه سروتونین می تواند بیش از همه نشان دهنده یک سندرم کارسینوئید باشد. مقادیر اندازه گیری شده بیش از 40 میلی گرم HIES در ادرار جمع آوری شده 24 ساعته، شواهدی از وجود چنین توموری در نظر گرفته می شود.
با این حال، سطح HIES بالا می تواند در صرع و بیماری سلیاک (اسپرو) نیز رخ دهد.
