آسیب های عصبی دست
N. medianus از شبکه عصبی از چنگال اصطلاحاً medianus سرچشمه می گیرد. بعد از گذشت بازو، این عصب دست از طرف خم شدن بازو به سمت انگشت شست می کشد. در زیر retinaculum musculorum flexorum در تونل کارپ بین عمیق و سطحی اجرا می شود تاندون ها عضلات خم کننده کف دست
در کف دست سرانجام به شاخه های حرکتی و حساس خود منشعب می شود. رشته های عصبی حرکتی عضله شست (عضلات تنار) را تأمین می کنند. در آنجا آنها باعث می شوند ربایش، خم شدن و کنار هم قرار گرفتن انگشت شست و کمی انگشت.
علاوه بر این، عصب مدیان عضلات خم کننده عمقی اندکس را عصب می دهد انگشت و انگشت میانی سطح داخلی دست در کنار شست ، خود انگشت شست و شاخص و میانی است انگشت با حساسیت توسط عصب دست تأمین می شوند. اینجاست که انتقال حساسیت مانند لمس و احساس لمسی صورت می گیرد.
عصب نوک انگشت اشاره و میانی دارای ناحیه تأمین حساس و منحصر به فرد خود است که به آن ناحیه خودمختار گفته می شود. دلایل مختلف می تواند منجر به افزایش مزمن فشار در تونل کارپ شود. این علل می تواند شامل فرآیندهای وقت گیر ، شکستگی ، دررفتگی کارپ باشد استخوان ها، فرآیندهای التهابی از تاندون ها، بلکه ادم ناشی از بارداری.
پیمایش عصب مدیان توسط انقباض موجود فشرده شده و عملکرد آن محدود شده است. در ادامه ، از دست دادن حساسیت به ویژه در نوک انگشتان رخ می دهد. اگر افزایش فشار در تونل کارپال برای مدت زمان طولانی تری ادامه یابد ، با پیشرفت روند ، خرابی های اضافی موتور رخ می دهد.
از علامت مثبت بطری صحبت می شود ، زیرا بیمار دیگر قادر نیست بطری را با انگشت شست خود کاملاً محصور کند. در ناحیه آرنج ، آسیب های آسیب زا مانند شکستگی و لک نیز می تواند ایجاد شود. به دلیل نزدیکی عصب دست ، می تواند به سرعت آسیب ببیند.
سپس تصویر بالینی نشانگر دست قسم خوردن برای چنین صدمه ای است. اگر فرد مبتلا سعی کند دست محدود شده خود را به مشت ببندد ، انگشت شست ، انگشت اشاره و میانه به درستی خم نشده اند. عضلات دیگر توسط عصب دست عصب نمی شوند و دیگر قادر به انجام حرکت واقعی خود نیستند. علاوه بر این ، علائم دیگری مانند بی حسی و آتروفی عضلات در ناحیه شست نیز می تواند رخ دهد.
