2. جراحی درمانی:
درمان های جراحی به ویژه به مرحله بیماری بستگی دارد ، بنابراین می توان از میزان آن صحبت کرد نکروز. پس از ارائه روشهای مختلف جراحی ، در مورد مراحل مختلف درمان بحث خواهد شد.
- علل / علت نکروز سر استخوان ران ، مرحله بیماری ، میزان نکروز
- سن ، شرایط عمومی ، بیماری های همزمان
- انطباق بیمار (انگیزه بیمار)
بین روشهای ذکر شده در زیر تمایز قائل می شود: نکروز سر استخوان ران، با کاهش احتمال موفقیت این روش جراحی در مراحل پیشرفته تر.
این نوع جراحی برای فشرده سازی حفره مدولار است و همچنین پشتیبانی مکانیکی از آن ایجاد می کند نکروز سایت. در حین عمل می توان سعی در ایجاد تحریک تشکیل جدید نیز داشت عروق با سوراخکاری در استخوان ران سر. از آنجا که شانس موفقیت به تصویر بالینی فردی بستگی دارد ، پیش بینی در مورد احتمال موفقیت امکان پذیر نیست.
- عملیات محافظت مشترک از حالت فشرده سازی مدولا ، احتمالاً با استئوتومی تراشه پلاستیکی تراشه
- رفع فشار مدولار ، احتمالاً با پلاستیک تراشه
- استئوتومی بین رحمی
- آندوپروتز جایگزین مفصل
- آندوپروتز
- رفع فشار مدولار ، احتمالاً با پلاستیک تراشه
- استئوتومی بین رحمی
- آندوپروتز
استخوان ران سر کانولاسیون یک روش جراحی کوچک است که در آن سر استخوان ران آسیب دیده سوراخ می شود. این روش درمانی فقط در مرحله اول یا دوم استفاده می شود نکروز سر استخوان ران. یک کانال کوچک در استخوان ران ایجاد می شود سر از طریق حفاری
هدف این است که به آن اجازه خونریزی در کانال داده و شکل جدیدی ایجاد کند عروق. در روز کانولاسیون سر استخوان ران می توانید دوباره راه بروید ، اما در ابتدا فقط با چوب زیر بغل. باسن مبتلا حدود شش هفته پس از کانولاسیون سر استخوان ران کاملاً برطرف می شود.
پس از شش هفته ، پزشک مفصل ران را معاینه می کند و موفقیت عمل را ارزیابی می کند. به طور متوسط ، پس از شش تا ده هفته ممکن است لگن کاملاً بارگیری شود ، بنابراین فرد می تواند بدون آن راه برود ساعد چوب زیر بغل. استئوتومی با جابجایی مجدد یک روش جراحی است که می تواند در مرحله دوم و سوم استفاده شود نکروز سر استخوان ران.
جراح معالجه بافت نکروزه شده از ناحیه سر ران را برداشته و موقعیت سر استخوان ران را در مفصل تنظیم می کند. استخوان از طریق کاشت های فلزی بریده شده و ثابت می شود. استفاده از a پروتز مفصل ران یک روش درمانی برای سر ران پیشرفته است نکروز.
این گزینه آخرین گزینه (آخرین چاره) گزینه های درمان محسوب می شود. اگر سر استخوان ران مبتلا به تدریج نکروزه شود ، الف شکستگی در طی بیماری اتفاق می افتد. حداکثر وقتی سر استخوان ران سقوط کرد ، الف پروتز مفصل ران (hip-TEP) برای حفظ عملکرد مفصل لازم است.
خطرات و عوارض عمومی: مانند تمام روشهای جراحی ، عوارض در درمان جراحی نکروز سر استخوان ران می تواند به صورت کبودی تشکیل، التیام زخم اختلالات ، عفونت زخم ، عمیق رگ ترومبوز, آمبولی، صدمات عروقی و عصبی. خطرات عمومی معمولاً بیشتر از عوارض خاص هستند. عوارض ویژه: عوارض خاص شامل ، به عنوان مثال ، عدم عروق مجدد (= عدم رشد مجدد آن) است خون عروق در ناحیه مرده) نکروز ، عدم انسداد استخوان در پیوند استخوان (عدم رشد پیوند استخوان در بافت استخوانی اطراف) ، سوراخ شدن مفصل.
ب) استئوتومی اینترتروکانتریک: در پیشرفته تر مراحل نکروز سر استخوان ران، هدف از استئوتومی بین مغزی ، بهبود همخوانی مفصل با تغییر موقعیت سر تغییر شکل یافته استخوان ران است. این اجازه می دهد تا ناحیه سر استخوان ران آسیب دیده از بار خارج شود. همخوانی بهتر یا تسکین یافته محل نکروز به طور کلی منجر به تخفیف علائم می شود.
در اینجا نیز ، هرچه پیشرفت نکروز بیشتر شود ، شانس موفقیت کاهش می یابد. بستگی به مرحله بیماری و عمومی دارد شرط, کودکی نکروز سر استخوان ران اغلب در ابتدا به صورت محافظه کارانه درمان می شود. تسکین با راه رفتن ایدز، فیزیوتراپی و درد دارو اساس درمان محافظه کارانه است.
در مراحل پیشرفته و اگر درمان محافظه کارانه ناموفق باشد ، ممکن است جراحی لازم باشد. استئوتومی جابجائی روشی است که مرتباً برای صاف کردن سر استخوان ران استفاده می شود.
