اسید آمینه گلوتامین (اختصارات Gln در کد سه حرفی و Q در کد یک حرفی) یک اسید آمینه پروتئین زا است (برای تشکیل پروتئین ها) با زنجیر جانبی بدون شارژ. یکی از موارد خنثی است اسیدهای آمینه. فقط پیکربندی L اسید آمینه دارای اثر بیولوژیکی در بدن انسان است.
گلوتامین می تواند توسط بدن انسان از اسید آمینه تولید شود نمک اسید گلوتامیک (اسید گلوتامیک). با این حال ، تحت شرایط خاصی ، مانند متابولیک فشار، خودسازی برای برآوردن تقاضا کافی نیست. گلوتامین بنابراین نیمه ضروری است (به طور شرطی برای زندگی لازم است).
علاوه بر این ، گلوتامین همراه غذا به عنوان یک جزء از آن مصرف می شود پروتئین هابه گلوتامین به طور متوسط 8 درصد پروتئین غذایی را تشکیل می دهد و مهمترین اسید آمینه موجود در آن است خون پلاسما و بافت عضلانی ، 20 درصد از کل را تشکیل می دهد.
پروتئین ها از مواد غذایی به تری پپتیدها و دیپپتیدها (زنجیره های پروتئینی متشکل از 3 و 2) تقسیم می شوند اسیدهای آمینهو به ترتیب به اسیدهای آمینه آزاد قبل از جذب (جذب از طریق روده). این رخ توسط خاص آنزیم ها (exo- و endopeptidases) در شروع می شود معده و در ادامه می یابد روده کوچک.
سیستم های حمل و نقل ویژه برای جذب of اسیدهای آمینه در غشای مرز قلم مو وجود دارد مخاط سلولها (سلولهای مخاط روده). آمینو رایگان اسیدها توسط یک ناقل فعال وابسته به Na + گرفته می شود ، در حالی که تری و دیپپتیدها توسط H-coupled حمل و نقل به درون سلولها (سلولهای روده کوچک) اپیتلیوم) پروتئین های سلولهای لایه بردار روده کوچک مخاط خود نیز به آمینو فردی تقسیم می شوند اسیدها و دوباره جذب می شود. در سلولهای انتروسیتی ، تری و دیپپتیدها هیدرولیز می شوند تا آمینو آزاد شوند اسیدها (با واکنش با شکاف) آب) و به آنجا منتقل شد کبد.
موجودی بدن بدن انسان تقریباً 10 تا 11 کیلوگرم است. استخر اسیدهای آمینه آزاد در خون پلاسما حدود 100 گرم است. کمتر از 1٪ از ذخایر پروتئین موجود در کبد, کلیه و روده کوچک مخاط به اصطلاح پروتئین حساس است و می تواند بدون تأثیر بر عملکرد بدن تجزیه شود. پروتئین بدن انسان در حالت پویایی تجمع و تخریب (گردش پروتئین) است و به سرعت با وضعیت متابولیسم سازگار می شود. تخریب و بازسازی ساختارهای پروتئینی بدن ، علاوه بر اسیدهای آمینه تأمین شده از طریق رژیم غذایی، به طور قابل توجهی در نگهداری استخر اسید آمینه کمک می کند. میزان استفاده مجدد (میزان بازیافت) از پروتئولیز (تجزیه پروتئین ها) پروتئین های درون زا می تواند تا 90٪ باشد.
گردش پروتئین در بدن به وضعیت تغذیه ای و در دسترس بودن اسیدهای آمینه آزاد بستگی دارد. به عنوان مثال ، مصرف 100 گرم پروتئین در رژیم غذایی باعث گردش تقریبی می شود. 250 تا 300 گرم پروتئین بدن ، در نتیجه اسیدهای آمینه جدا می شوند و استفاده می شوند ، به عنوان مثال ، برای تجدید روزانه سلولهای مخاط روده ، متابولیسم عضلات یا تشکیل و تجزیه پروتئین های پلاسما.
محصولات تجزیه متابولیسم پروتئین (متابولیسم پروتئین) هستند نیتروژن ترکیباتی مانند اوره, آمونیاک, اسید اوریک و کراتینین و از طریق ادرار دفع می شود. با مصرف پروتئین طبیعی ، 80 تا 85 درصد از کل نیتروژن دفع می شود به عنوان اوره از طریق کلیه ها این مربوط به حدود 80 گرم پروتئین در روز است.
پروتئین غذایی جذب نشده و پروتئین ترشح شده (دفع شده) در لومن روده از طریق مدفوع (مدفوع) دفع می شود. این مقدار تقریباً معادل 10 گرم پروتئین در روز است.
