ژنیستئین ، به همراه دایدزین و گلیسیتین ، یک نماینده معمول از ایزوفلاون (مترادف: ایزوفلاونوئیدها) ، که به گروه ترکیبات ثانویه گیاهی (مواد زیست فعال با سلامتاثرات محرک - "مواد مغذی"). از نظر شیمیایی ، ژنیستئین متعلق به پلی - گروه متفاوتی از مواد بر اساس ساختار فنل (ترکیبی با یک حلقه معطر و یک یا چند گروه هیدروکسیل (OH) محدود شده). جنیستئین مشتق 3-فنیل کرومان با فرمول مولکولی C15H10O5 است که دارای سه گروه OH متصل است. نام دقیق آن طبق اطلاعات اتحادیه بین المللی شیمی خالص و کاربردی (IUPAC) 4 ′ ، 5,7،5,7-تری هیدروکسی ایزوفلاون یا 3،4-دی هیدروکسی 4- (17-هیدروکسی فنیل) کروم-XNUMX-یک است. ژنیستئین دارای ساختار مولکولی مشابه هورمون استروئیدی XNUMXß-استرادیول (هورمون جنسی زن) و به همین دلیل می تواند با گیرنده های استروژن (ER) ارتباط برقرار کند. دو زیرگروه ER انسانی را می توان تشخیص داد - ER-alpha و ER-beta () ، که ساختار اصلی یکسانی دارند اما در بافت های مختلف محلی هستند. در حالی که گیرنده های ER-alpha (نوع I) عمدتا در پستان قرار دارند ، آندومتر (رحم مخاط), تخمدان (تخمدان) و هیپوتالاموس (بخش دیسانفالون) ، گیرنده های ER-((نوع II) به طور عمده در قابل تشخیص هستند کلیه, مغز، استخوان ، قلب, ریه، روده مخاط (مخاط روده) ، پروستات و اندوتلیوم (سلولهای داخلی ترین لایه دیواره از لنف و خون عروق رو به لومن عروقی) ایزوفلاون ترجیحاً به گیرنده های ER-، ، با میل اتصال (اتصال) متصل می شود استحکام) ژنیستئین در مقایسه با دایدزین ، معادل (4 ′ ، 7-ایزوفلاوندیول سنتز شده از دایدزین توسط روده باکتری) ، و گلیسیتین [1-3 ، 8 ، 10 ، 15 ، 17 ، 19 ، 21]. مطالعات آزمایشگاهی (مطالعات خارج از ارگانیسم زنده) با سویا عصاره ها میل را نشان می دهد ایزوفلاون برای پروژسترون و گیرنده های آندروژن علاوه بر تعامل (تعامل) روشن با گیرنده های استروژن. به دلیل فعالیت هورمونی ، ژنیستئین متعلق به فیتواستروژن ها. با این حال ، اثر استروژنی آن با ضریب 100 تا 1,000 در مقایسه با 17ß- کمتر استاسترادیول در ارگانیسم پستانداران تشکیل شده است. با این حال غلظت ژنیستئین در بدن می تواند تا 1,000 برابر بیشتر از هورمون درون زا (درون زا) باشد [1-3 ، 8 ، 10 ، 12 ، 13 ، 19 ، 21]. تأثیر غالب ژنیستئین به هر دو فرد بستگی دارد مقدار درون زا (درون زا) در گردش استروژن ها و تعداد و نوع گیرنده های استروژن. در زنان بزرگسال قبل از یائسگی (زنان قبل از یائسگی) يائسگي) که دارای سطح استروژن بالا هستند ، ژنیستئین یک اثر ضد استروژنی اعمال می کند زیرا ایزوفلاون باعث انسداد ER برای درون زایی (درون زا) می شود 17--استرادیول با مهار رقابتی. در مقابل ، در کودکی تا بلوغ و در زنان یائسه (زنان پس از آن) يائسگي) ، که در آنها سطح استروژن کاهش می یابد ، ژنیستئین اثر استروژنیک بیشتری ایجاد می کند [1-3 ، 8 ، 10 ، 19 ، 21]. اثرات بافتی خاص ژنیستئین تا حدی به دلیل تغییرات ساختاری ناشی از لیگاند در گیرنده است که می تواند تعدیل (تغییر) دهد ژن بیان و پاسخ فیزیولوژیکی به روشی خاص بافتی. مطالعات in vitro با سلولهای آندومتر انسان ، به ترتیب پتانسیل استروژنی و ضد استروژنی ایزوفلاونها را در گیرنده های ER-alpha و ER-confirm تأیید می کنند. بر این اساس ، ژنیستئین را می توان به عنوان یک SERM طبیعی (تعدیل کننده گیرنده استروژن انتخابی) طبقه بندی کرد. تعدیل کننده های گیرنده استروژن انتخابی ، مانند رالوکسیفن, رهبری برای کاهش تنظیم ER-alpha و تحریک گیرنده های ER-، ، ایجاد ، مثلاً اثرات استروژن مانند بر استخوان (→ پیشگیری از پوکی استخوان (از دست دادن استخوان)) و در مقابل ، اثرات متضاد (مخالف) استروژن در بافتهای تولید مثل (→ مهار رشد تومور وابسته به هورمون ، مانند پستان (پستان) ، آندومتر (آندومتر) ، و پروستات سرطان)
ترکیب
ژنیستئین به طور انحصاری توسط گیاهان ، به ویژه حبوبات گرمسیری (پالس ها) سنتز (تولید) می شود. دانه های سویا (30-92 میلی گرم / 100 گرم وزن تازه) و محصولات ساخته شده از آنها ، مانند شیر سویا (3-17 میلی گرم / 100 گرم وزن تازه) توفو (8-20 میلی گرم / 100 گرم وزن تازه) حاوی قابل توجه ترین مقدار ژنیستئین از نظر کمی است. از بین همه ایزوفلاون ها ، ژنیستئین از نظر کمی مرتبط ترین عنصر سویا است (> 50٪) و پس از آن دایدزین (> 40٪) و گلیسیتین (> 5-10٪) - نسبت ژنیستئین: دایدیزین: گلیسیتین = 10: 8: 1. بیشترین غلظت ایزوفلاون مستقیماً در لایه زیرین یا زیر آن مشاهده می شود - جایی که ژنیستئین 5- تا 6 برابر بیشتر از لپه (لپه) باشد. در اروپا و ایالات متحده آمریکا ، میانگین مصرف ایزوفلاون <2 میلی گرم در روز است. در ژاپن، چین از طرف دیگر ، به دلیل مصرف زیاد محصولات سویا ، مانند توفو (کشک یا پنیر سویا ساخته شده از دانه های سویا و تولید شده توسط انعقاد سویا) ، تمپه (محصول تخمیر از اندونزی ،) (محصول تخمیر از اندونزی تولید شده با تلقیح سویا پخته شده با گونه های مختلف Rhizopus (کپک) ، miso (رب ژاپنی ساخته شده از لوبیای سویا با مقادیر متغیر برنج ، جو یا سایر غلات) و natto (غذای ژاپنی ساخته شده از سویای پخته شده و تخمیر شده توسط باکتری Bacillus subtilis ssp (natto تخمیر شده) ، بین 25-50 میلی گرم ایزوفلاون در روز بلعیده می شود ، با مصرف روزانه ژنیستئین در ژاپن 7.8-12.4 میلی گرم به ازای هر نفر. در ارگانیسم گیاه ، فیتواستروژن در درجه اول به صورت آمیخته به عنوان گلیكوزید وجود دارد (اتصال به قند گلوکز) - ژنیستین - و فقط تا حدودی به صورت آزاد به عنوان آگلیكون (بدون باقیمانده قند) - ژنیستئین. به طور متوسط ، 50 میلی گرم ژنیستین حاوی حدود 30 میلی گرم ژنیستئین است. در محصولات سویای تخمیر شده مانند تمپه و میسو ، آگلیکونهای ژنیستئین غالب هستند زیرا قند باقیمانده توسط میکروارگانیسم های مورد استفاده برای تخمیر به صورت آنزیمی شکافته می شود.
جذب
La جذب (جذب) ژنیستئین می تواند در هر دو مورد اتفاق بیفتد روده کوچک و روده بزرگ (روده بزرگ). در حالی که ژنیستئین بی بند و بار جذب بدن می شود مخاط سلولها (سلولهای مخاطی) از روده کوچک از طریق انتشار غیر فعال ، گلیکوزیدهای ژنیستئین ابتدا توسط بزاق شکسته می شوند آنزیم ها، مانند آلفا-آمیلاز، توسط اسید معدهیا توسط گلیکوزیدازها (آنزیم ها آن شکاف گلوکز مولکول ها با واکنش با آب) غشای مرز قلم موی انتروسیت ها (سلول های روده کوچک) اپیتلیوم) ، به ترتیب ، منفعلانه بعنوان ژنیستئین آزاد در داخل جذب می شود روده کوچک. جذب ژنیستئین متصل به گلیکوزید نیز می تواند از طریق سدیم/گلوکز cotransporter-1 (SGLT-1) ، که یون های گلوکز و سدیم را با استفاده از همپوشانی (انتقال اصلاح شده) به سلول منتقل می کند. اشکال آگلیکون و گلیکوزید از جنستئین که در روده کوچک جذب نمی شوند ، در بدن جذب می شوند روده بزرگ (روده بزرگ) توسط انتشار غیرفعال به سلولهای مخاطی (مخاطی) پس از هیدرولیز گلیكوزیدهای ژنیستئین توسط بتا گلوكوزیدازهای باكتریایی (آنزیم ها که گلوکز را شکاف می دهد مولکول ها با واکنش با آب) مقدم بر جذب، آگلیکون های ژنیستئین ممکن است توسط آنزیم های میکروبی متابولیزه (متابولیزه) شوند. آنتی بیوتیک درمان اثرات منفی بر روی کمیت (تعداد) و کیفیت (ترکیب) فلور روده بزرگ دارد و بنابراین ممکن است بر متابولیسم ژنیستئین تأثیر بگذارد. دسترسی به زیستی از ژنیستئین بین 13-35 است. مطالعات انجام شده روی بیو سینتیک آگلیکونهای ژنیستئین و گلیکوزیدها نشان داده است که آگلیکونها با سرعت بیشتری نسبت به مشتقات گلیکوزید جذب می شوند. میزان تفاوت در دسترس بودن كل ژنیستئین آزاد و متصل به گلیكوزید به طور قطعی مشخص نشده است.
حمل و نقل و توزیع در بدن
ژنیستئین جذب شده و متابولیت های آن وارد می شود کبد از طریق پورتال رگ و از آنجا به اندامها و بافتها منتقل می شوند. تا به امروز ، اطلاعات کمی در مورد توزیع و ذخیره سازی ژنیستئین در بدن انسان. مطالعات انجام شده بر روی موشهایی که ایزوفلاونهای دارای برچسب رادیویی تجویز شده اند نشان داده است که آنها ترجیحاً در بافت پستانی ذخیره می شوند تخمدان (تخمدان) و رحم (رحم) در حیوانات ماده و در پروستات در حیوانات نر در مطالعه مداخله توسط Bolca و همکاران با زنان سالم ، a توزیع ایزوفلاون در بافتهای چربی و غده ای پستان 40:60 بعد از بلع سویا قابل تشخیص بود شیر و سویا مکمل.در بافتها و اندامها ، 50-90٪ از ژنیستئین به عنوان آگلیكون ، فرم فعال بیولوژیك وجود دارد. که در خون از طرف دیگر ، پلاسما ، محتوای آگلیکون فقط 1-2٪ قابل تشخیص است. پلاسمای ایزوفلاون غلظت به طور متوسط در حدود 50 نانومول است رژیم غذایی، در حالی که این می تواند با یک رژیم غذایی غنی از محصولات سویا به حدود 870 نانومول افزایش یابد. حداکثر ایزوفلاون غلظت in خون پلاسما تقریباً 6.5 ساعت پس از مصرف محصولات سویا به دست آمد. بعد از 24 ساعت ، هیچ سطحی قابل تشخیص نبود.
دفع
برای تبدیل ژنیستئین به یک فرم قابل دفع ، تحت بیوترانسفورمون قرار می گیرد. بیوترانسفورماسیون در کبد رخ می دهد و می تواند به دو مرحله تقسیم شود:
- در فاز I ، ژنیستئین توسط هیدروکسیله (قرار دادن یک گروه OH) توسط سیستم سیتوکروم P-450 برای افزایش حلالیت انجام می شود.
- در فاز II ، ترکیب با مواد کاملاً آب دوست (محلول در آب) اتفاق می افتد - برای این منظور ، اسید گلوکورونیک ، سولفات و اسید آمینه گلیسین با کمک آنزیم ها به گروه OH که از قبل جیستئین وارد شده منتقل می شود ، که به طور عمده از طریق آن انجام می شود به گلوکورونیداسیون ژنیستئین (98٪)
متابولیت های ژنیستئین کونژوگه ، عمدتا ژنیستئین-7-O-گلوکورونیدها ، در درجه اول توسط کلیه ها و به میزان کمتری توسط صفرا. ژنیستئین ترشح شده صفراوی در متابولیزه می شود روده بزرگ توسط آنزیم های باکتریایی و دوباره جذب می شود. بنابراین ، مشابه استروئید درون زا (درون زا برای بدن) هورمون، فیتواستروژن در معرض است گردش خون روده ای (کبد-روده در اوردن از گردش).
