پرومازین: اثرات ، موارد استفاده و خطرات آن

تبلیغ کنید یک ماده فعال است که برای استفاده می شود جنون, ترک دارو، حالت های تحریک ، یا حتی برای آرام بخش قبل از عمل در ترکیب با عوامل دیگر ، پرومازین همچنین برای شدید تا بسیار شدید استفاده می شود درد، عظیم استفراغ، و خارش مداوم است.

پرومازین چیست؟

تبلیغ کنید متعلق به گروه فنوتیازین ها است و یک داروی نورولپتیک است که برای درمان اختلالات روان پریشی استفاده می شود. عمل آن مبتنی بر تضاد (عمل متقابل) در است دوپامین گیرنده ها در داروها ، ماده موثره به صورت کریستالی سفید ظاهر می شود پودر (هیدروکلراید پرومازین). به راحتی در محلول است آب و نیمه عمر آن تا 35 ساعت است. با این حال، داروهای حاوی ماده فعال پرومازین دیگر در آلمان موجود نیست.

عمل فارماکولوژیک

اثر پرومازین به عنوان یک داروی اعصاب است آرام بخش و آرامش بخش این خواص ضد روان پریشی ، افسردگی و ضد استفراغ را فرا می گیرد ، که به دلیل آنتاگونیسم در است دوپامین, هیستامین, سروتونین، و گیرنده های موسکارینی و در گیرنده های آدرنرژیک. بنابراین گیرنده ها توسط پرومازین مسدود می شوند. این ماده فعال چنان اثر آرام بخشی دارد که تهوع مهار می شود ، به همین دلیل است که این ماده قبل از عمل استفاده می شود و بیهوشی. این ماده فعال همچنین می تواند مانع شود آریتمی قلبی ناشی از بیهوشی با این حال ، دقیقاً نحوه ایجاد اثرات پرومازین هنوز ناشناخته است.

کاربرد پزشکی و استفاده از آن

پرومازین در استفاده می شود جنون، ایالات هذیان، حالات تحریک و بی قراری ، و ترک دارو. کاربردی آن نیز برای استفاده می شود آرام بخش قبل از عمل و بیهوشی. با توجه به اثر آرامش بخش آن در اعضای داخلی، همچنین در ترکیب با سایر مواد فعال در درمان شدید تا بسیار شدید استفاده می شود درد، خارش مداوم و شدید استفراغ. به صورت تجاری در دسترس است کشنده ها و می تواند تا 4 بار در روز (هر 4 تا 6 ساعت) مصرف شود. در بیماران بالای 65 سال ، در شدید افسردگی، در آسم برونش و اختلالات مزمن تنفسی ، در کبد خسارت ، به شدت افت فشار خون، و در انواع دیگر شرایط ، داروهای حاوی ماده فعال فقط باید با احتیاط و در دوزهای پایین تحت نظارت پزشکی تجویز شوند.

خطرات و عوارض جانبی

پرومازین نباید در صورت وجود حساسیت بیش از حد شناخته شود ، در مورد حالتهای کما به دلیل الکل یا داروهای افسرده کننده مرکزی ، در حضور موجود مغز استخوان افسردگی، یا در حضور زاویه باریک گلوکوم. بعلاوه ، ماده فعال نباید در نوزادان زیر 3 ماه و در اختلالات سیستم خونساز استفاده شود. کودکان 12 ساله و بالاتر - و همچنین زنان باردار و شیرده - ممکن است پس از بررسی دقیق مزایا و خطرات ، پرومازین را تحت نظارت پزشکی مصرف کنند. پرومازین ممکن است چندین عارضه جانبی ایجاد کند که در همه افراد رخ نمی دهد یا از نظر شدت متفاوت است. عوارض جانبی شامل خواب آلودگی ، سردرد, سرگیجه، سبکی سر ، خشکی دهان، افزایش وزن ، یبوست, آب احتباس ، آلرژیک پوست واکنش با خارش ، بی حالی ، مشکلات دستگاه گوارش، مشکلات بینایی (از جمله کدر شدن لنز چشم و قرنیه) ، افتادن در خون فشار ، مشکلات حرکتی (به عنوان مثال (به عنوان مثال ، سفتی عضلات ، کند شدن حرکات) ، اختلالات در مثانه تخلیه ، افزایش حساسیت به نور ، اختلال عملکرد عصب ، اختلالات قاعدگی, افسردگی، لرزش ، یا حتی قلب تپش قلب عوارض جانبی معمولاً به نوع دارو نیز بستگی دارد (به عنوان مثال قرص، تزریق) و دفعات مصرف آن. علاوه بر این ، متنوع است فعل و انفعالات شناخته شده اند به عنوان مثال ، پرومازین اثر آن را افزایش می دهد داروهای برای افسردگی استفاده می شود سیستم عصبی, داروهای استفاده می شود برای پایین آوردن خون فشار ، و عوارض جانبی دیگر نورولپتیک و عوامل مانند دومپریدون. پرومازین اثر داروهای مورد استفاده در درمان را کاهش می دهد فلج مرتعش و دیابت. بلعیدن شیر، چای، قهوه یا آب میوه ها به نوبه خود اثر پرومازین را کاهش می دهد. اگر لیتیوم همزمان مصرف می شود ، علائم مسمومیت ممکن است تحت شرایط خاص رخ دهد. مواد مخدر تشدید اثر پرومازین ، افزایش خطر بیهوشی و اغماء. اگر سوکسامتونیوم هم زمان با پرومازین مصرف شود ، ممکن است عوارض جانبی شدیدی رخ دهد.گرفتگی عضلات ممکن است نتیجه استفاده همزمان از پرومازین و داروهای حاوی پنتترازول باشد. اگر پزشک سه و چهار دایره ای حلقوی تجویز کند داروهای ضد افسردگی، این مواد یکدیگر را افزایش می دهند.