مرکزی سیستم عصبی (CNS) ، که متشکل از مغز و نخاع، حاوی مایعی به نام مایع مغزی نخاعی (CSF) است. برخی از بیماری ها فقط در این مایع قابل تشخیص هستند. به روش تشخیص این بیماری ها ، تشخیص مایعات مغزی نخاعی گفته می شود.
تشخیص مایع مغزی نخاعی چیست؟
در مرکز سیستم عصبی (CNS) ، که متشکل از مغز و نخاع، مایعی به نام مایع مغزی نخاعی (CSF) وجود دارد. برخی از بیماری ها فقط در این مایع قابل تشخیص هستند. در تشخیص CSF ، مایع مغزی نخاعی (CSF) در آزمایشگاه بررسی می شود. مایع مغزی نخاعی در ایجاد می شود مغز و وظیفه محافظت از مغز و نخاع از شوک آنها به عنوان نوعی بالشتک برای این مناطق به خصوص حساس بدن عمل می کنند. برای تشخیص CSF ، کانال نخاعی پنچر می شود این کار شامل قرار دادن یک سوزن در نخاع در ستون فقرات برای دسترسی به مایع مغزی نخاعی است. به این روش کمر گفته می شود پنچر شدن. برخی از بیماری ها مانند التهاب یا تغییرات شیمیایی در مغز یا نخاع ، قابل تشخیص نیست خون. این به اصطلاح است خونسد مغز این یک سیستم فیلتر پیچیده است: فقط چند ماده می توانند از داخل عبور کنند خون داخل مایع مغزی نخاعی و بالعکس. مانع خونریزی مغزی بنابراین مرکز را جدا می کند سیستم عصبی از جریان خون هدف از این کار جلوگیری از ورود سموم یا مواد مضر دیگر به سیستم عصبی مرکزی از طریق خون است. علاوه بر این ، این سد مواد شیمیایی را تضمین می کند تعادل در مغز بنابراین ، تشخیص CSF برای بیماری هایی که محدود به سیستم عصبی مرکزی هستند ضروری است.
عملکرد ، اثر و اهداف
بنابراین ، تشخیص CSF بیماری های واقع در سیستم عصبی مرکزی را تشخیص می دهد که در خون قابل تشخیص نیستند. این معاینه در صورت سو a ظن یا علائم بیماری های مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. بهترین شناخته شده در میان آنها است مننژیت. در این بیماری غشای مغز یا نخاع ملتهب است. اگر مننژیت به موقع تشخیص داده نمی شود ، می تواند عواقب بسیار جدی از جمله مرگ داشته باشد. انسفالیت است التهاب مغز. همچنین با تشخیص CSF قابل تشخیص است. برای تومورهای مغزی، تومورهای نخاع ، اسکلروز متعدد یا خونریزی در ناحیه سیستم عصبی مرکزی ، تشخیص CSF یک ابزار تشخیصی ضروری است. بعد از کمر پنچر شدن، مایع مغزی نخاعی ابتدا از نظر ترکیب مورد بررسی قرار می گیرد. در حقیقت ، برخی از بیماری ها و مشکلات بر اساس شکل ظاهری CSF از قبل قابل تشخیص هستند. معمولاً مایعات بی رنگ و شفاف است. کدورت یا تغییر رنگ خاصی نشانگر بیماری یا بی نظمی خاصی است. با این حال ، تشخیص نهایی CSF در آزمایشگاه انجام می شود. در آنجا ، سلول شمارش می شود یا پاتوژن ها مانند ویروس ها or باکتری می تواند بسیار دقیق تعیین شود ، به طوری که تصویر بالینی به وضوح قابل شناسایی است. بیماری های سیستم عصبی مرکزی اغلب با تغییر در مایع مغزی نخاعی همراه است. سو diagn ظن به یک بیماری CNS خاص را می توان با تشخیص CSF تأیید یا رد کرد.
خطرات ، عوارض جانبی و خطرات
به عنوان یک ابزار تشخیصی ، تشخیص CSF برای تشخیص بیماری ها در سیستم عصبی مرکزی بسیار مهم است. با این حال ، این ابزار همچنین برخی از خطرات را به همراه دارد. تحت هیچ شرایطی تشخیص CSF در بیماران با فشار داخل جمجمه بالا انجام نمی شود. فشار داخل جمجمه بالا باید پیش از این با معاینه مناسب (سی تی اسکن) رد شود ، زیرا این خطر وجود دارد که جمع آوری CSF در نخاع باعث شود که مغز به دلیل فشار زیاد کمی آویزان شود و قطعات به دام بیفتند. در نتیجه ، یک خطر جدی برای زندگی وجود دارد. به عنوان مثال ، توقف تنفسی ممکن است رخ دهد زیرا مرکز تنفسی در منطقه ای واقع شده است که احتمال خطر به دام انداختن آن وجود دارد. بنابراین ، اندازه گیری فشار داخل جمجمه قبل از تشخیص CSF ضروری است. بعضی از بیماران شکایت دارند تهوع و سردرد پس از معاینه ، به ویژه در ناحیه پیشانی. این علائم معمولاً جای نگرانی ندارند ، زیرا پس از چند ساعت خود به خود از بین می روند. به بیماران توصیه می شود مایعات کافی را قبل و بعد از تشخیص CSF مصرف کنند ، زیرا این امر می تواند علائم را تسکین دهد. علاوه بر این ، 24 ساعت استراحت در رختخواب پس از معاینه توصیه می شود تا بدن بتواند بدون آن احیا شود فشارمانند هر نوع خار در بافت انسان ، در هنگام تشخیص CSF خطر عفونت و خونریزی وجود دارد. با این حال ، این خطر بسیار کم است.
