داروهای ضد درد در هنگام زایمان

روش های مختلف تسکین درد

اکثر زنان زایمان را بسیار دردناک تجربه می کنند. در دوره های آمادگی و همچنین در حین زایمان، ماما تکنیک های صحیح تنفس را به مادر باردار آموزش می دهد. اینها به پردازش درد زایمان بدون کشش کمک می کنند، زیرا در غیر این صورت کانال زایمان ممکن است مسدود شود.

اگر زنی دیگر نتواند به تنهایی با سایر اقدامات حمایتی مانند طب سوزنی، هومیوپاتی، رایحه درمانی و حمام آرامش‌بخش کنار بیاید، یا اگر می‌خواهد از همان ابتدا درد را تسکین دهد، چندین گزینه برای تسکین درد با دارو وجود دارد. زن زایمان خودش تصمیم می گیرد که چه می خواهد. ماما و پزشک فقط می توانند فواید و عوارض آن را برای او توضیح دهند.

ضد اسپاسم

داروهای به اصطلاح ضد اسپاسم را می توان به صورت شیاف یا دم کرده برای مادر باردار تجویز کرد. آنها یک اثر ضد اسپاسم دارند که از باز شدن دهانه رحم حمایت می کند. اسپاسمولیتیک ها را می توان چندین بار تجویز کرد و به طور کلی هیچ عارضه ای در کودک ایجاد نمی کند.

تزریق درد به عضله گلوتئال

مواد افیونی، مشتقات مورفین، معمولا تجویز می شوند. این مسکن‌های قوی به‌ویژه در دوره‌ی بازگشایی مفید هستند – اثر ضد درد و آرام‌بخشی دارند. اثر آرامش حاصل باز شدن دهانه رحم را آسان تر می کند.

بیهوشی پریدورال (PDA)

بی حسی اپیدورال (بی حسی اپیدورال) می تواند به ویژه در موارد درد شدید زایمان و زایمان طولانی مفید باشد. سایر نشانه‌های اپیدورال در حین القای زایمان عبارتند از، به عنوان مثال، فشار خون بالا (پره اکلامپسی)، زایمان‌های برنامه‌ریزی‌شده (مثلاً اگر زن باردار به‌دلیل بیماری‌های دیگر به طور فعال فشار نیاورد) یا زایمان لگنی برای کاهش اضطرار. فشار دادن در مرحله اخراج اپیدورال نیز اغلب برای زایمان های دوقلو یا زایمان زودرس توصیه می شود.

اپیدورال معمولاً توسط متخصص بیهوشی انجام می شود: پس از بی حسی موضعی و ضد عفونی، او با دقت یک لوله نازک (کاتتر) را با استفاده از یک سوزن وارد فضای به اصطلاح اپیدورال (ناحیه اطراف غشای نخاع) روی ستون فقرات می کند. یک بی حسی موضعی به طور مداوم یا در صورت نیاز از طریق این کاتتر برای زن باردار تجویز می شود که می تواند برای مدت طولانی تری در محل باقی بماند. در طول اپیدورال، گردش خون زن باردار کنترل می شود و با استفاده از یک CTG ("ضبط کننده انقباضات") جریان به نوزاد متولد نشده بررسی می شود.

بی حسی نخاعی

بی حسی نخاعی قبل از سزارین انجام می شود و شبیه به اپیدورال است. با این حال، متخصص بیهوشی بی حسی موضعی را مستقیماً به کانال نخاعی تزریق می کند و بلافاصله پس از آن سوزن را خارج می کند. اثر ضد درد نیز سریعتر از اپیدورال رخ می دهد.

برخی از زنان از سردرد پس از بی حسی نخاعی شکایت دارند.

بلوک عصبی (بلوک پودندال)

بلوک پودندال دیگر در همه کلینیک ها انجام نمی شود. کمی قبل از شروع مرحله هل دادن، در نقطه خاصی از کف لگن، ماده بی حسی موضعی به زن باردار تزریق می شود. در نتیجه، کف لگن شل شده و بدون درد می شود. این شکل از درد درمانی را می توان به عنوان مثال قبل از زایمان فورسپس یا زنگ مکش و قبل از اپیزیوتومی استفاده کرد.

اگر داروی ضد درد به طور ناخواسته مستقیماً به رگ خونی تزریق شود، ممکن است عوارض ایجاد شود. کبودی نیز می تواند در دیواره واژن ایجاد شود. به ندرت، چنین هماتومی باید با جراحی برداشته شود. حتی در موارد نادرتر، عفونت و تشکیل آبسه ممکن است رخ دهد.

بی حسی موضعی در ناحیه برش پرینه

متخصص بیهوشی یک بی حس کننده موضعی را به بافت ناحیه پرینه تزریق می کند. برش پرینه و درمان بعدی آن (بخیه زدن) برای زن به سختی یا اصلاً دردناک نیست.