کلستیرامین نامی است که به an داده شده است جذب بازدارنده برای معالجه استفاده می شود هایپرکلسترولمی.
کلستیرامین چیست؟
کلستیرامین استایرن است ، مایعی بی رنگ است که بوی شیرینی دارد. از این ماده فعال برای درمان بیماری های متابولیسم چربی. کلستیرامین یک استایرن ، یک مایع بی رنگ با یک شیرین است بو. از این ماده فعال برای درمان بیماری های متابولیسم چربی. به عنوان یک آبکلروستیرامین نمی تواند توسط ماکرومولکول محلول ، توسط بدن کاتالیز شود آنزیم ها و تحت تأثیر متابولیسم نیست. کلستیرامین بخصوص در مواقعی که مورد استفاده قرار می گیرد LDL کلسترول در خون خیلی زیاد می شود a غلظت. برای درمان این موضوع ، ابتدا بیمار باید تحت الف رژیم غذایی. اگر اینگونه نباشد رهبری به امید امید کلسترول- عوامل کم گل مانند استاتین ها اداره می شوند اگر اینها نیز تأثیری نداشته باشند ، کلستیرامین وارد عمل می شود که با ترکیب آن ترکیب می شود استاتین ها. فقط در صورتی که پزشک استفاده از آن را در نظر نگیرد استاتین ها برای اینکه مفید باشد یا اگر بیمار به خوبی تحمل نکند کلستیرامین به تنهایی تجویز می شود.
اثر دارویی
کلستیرامین نشان دهنده رزینی است که خاصیت اتصال دارد آب. با این حال ، اینطور نیست آب محلول از آنجا که ماده فعال نیز قابل هضم نیست ، بدون تغییر از روده عبور می کند. در دستگاه گوارش ، کلستیرامین تجزیه هدفمند را تضمین می کند صفرا اسیدها. کلستیرامین در واقع یک کلستیرامین است کلرید. به همین دلیل ، وقتی با آن تماس می گیرد نمک از صفرا اسیدهااز کلرید با بقیه اسید صفراوی مبادله می شود و در نتیجه نمک معمولی تشکیل می شود (سدیم کلرید) تولید صفرا اسیدها اتفاق می افتد در کبد کاملا توسط کلسترول. در هنگام هضم ، اسیدهای صفراوی وارد روده شوید. با این حال ، روده قسمتهای زیادی از آن را بازیابی می کند اسیدهای صفراوی و آنها را به کبد. با این حال کلستیرامین اینها را متصل می کند اسیدهای صفراوی، که به نوبه خود گردش خون آنها را کند می کند. این نیز در کبد، که به دلیل کمبود آنها شروع به تولید اسیدهای صفراوی جدید می کند. در این فرآیند ، اندام آنزیم کلسترول -7a-هیدروکسیلاز را تنظیم مجدد می کند. از آنجا که کبد در نتیجه این فرآیند اسیدهای صفراوی بیشتری تولید می کند ، این امر منجر به افزایش مصرف کلسترول می شود. این اکنون دیگر در خون. به این ترتیب ، افت در افزایش وجود دارد LDL سطح کلسترول.
کاربرد پزشکی و استفاده از آن
کلستیرامین برای درمان استفاده می شود هایپرکلسترولمی، که در آن بیش از حد سطح کلسترول در رخ می دهد خون. علاوه بر این ، این دارو برای درمان مناسب است اسهال به دلیل اسیدهای صفراوی اضافی کلستیرامین همچنین می تواند برای درمان استفاده شود زردی (icterus) و خارش ناشی از انسداد نسبی مجاری صفراوی. کلستیرامین همچنین به عنوان یک عامل تشخیصی برای کولوژنیک استفاده می شود اسهال. اگر این امر ناشی از جراحی باشد ، از ماده موثره نیز برای معالجه استفاده می شود اسهال. زمینه دیگر کاربرد ، قطع انتروپاتیک است گردش در مورد مسمومیت دارویی. بنابراین ، کلستیرامین باعث بهتر شدن می شود حذف of داروهای که به آنتروپاتیک بستگی دارد گردش. از جمله این داروها ، از جمله این داروها است دیجیتوکسین. مصرف کلستیرامین به شکل جویدنی صورت می گیرد قرص، پودرها و گرانول، که به صورت تجاری در دسترس هستند. در این فرآیند ، بیمار حاوی کلستیرامین است داروهای به صورت خوراکی با آب فراوان.
خطرات و عوارض جانبی
همانند سایر داروها ، مصرف کلستیرامین ممکن است با عوارض جانبی ناخوشایند همراه باشد. با این حال ، این عوارض جانبی در هر بیمار دیده نمی شود. بنابراین ، داروها به طور متفاوتی توسط مردم تحمل می شوند. شایع ترین بعد از کلستیرامین است حکومت هستند یبوست, نفخ, از دست دادن اشتها, سوزش معده, تهوع, استفراغ، اسهال و نفخ. به ندرت ، ممکن است کاهش نیز وجود داشته باشد جذب محلول در چربی است ویتامین ها، کمبود اسید فولیک در خون و افزایش مدفوع چرب. در بیمارانی که از کلیه اختلال عملکرد یا در کودکان بیش از حد کلرین، خطر وجود دارد بیش از حد ارگانیسم برخی از موارد منع مصرف کلستیرامین نیز وجود دارد. این دارو نباید در موارد حساسیت به دارو ، انسداد دارو تجویز شود. مجرای صفراوی or انسداد روده (ایلئوس) که در بارداریهمچنین ، وقتی گزینه های درمانی دیگری در دسترس نباشد ، کلستیرامین فقط به عنوان آخرین چاره در نظر گرفته می شود. دلیل این امر کاهش یافته است جذب محلول در چربی مهم است ویتامین ها مانند ویتامین های A ، D ، E و K ، که می تواند تأثیر منفی بر روی سلامت از کودک در طی شیردهی ، مصرف کلستیرامین ایمن در نظر گرفته می شود ، زیرا دارو وارد بدن نمی شود شیر مادر. همچنین درمان کودکان و نوجوانان با این دارو امکان پذیر است. حکومت کلستیرامین نیز ممکن است منجر شود فعل و انفعالات با دیگران داروهای. خطر کاهش یا تأخیر جذب این مواد آماده سازی وجود دارد. اینها در درجه اول شامل ادرار آور هستند هیدروکلروتیازید، ضد صرع فنوباربیتال، ضد التهاب است phenylbutazone، تیروئید هورمون، و آنتی بیوتیک ها پنی سیلین G و تتراسایکلین. توصیه می شود این عوامل تا چهار ساعت پس از کلستیرامین مصرف نشوند.
