کلستیرامین ماده موثری است که در درمان آن استفاده می شود هایپرکلسترولمی. خیلی بالا LDL کلسترول سطح در خون می تواند خطر ابتلا به آترواسکلروز و بنابراین از قلب حملات و بیماری های مشابه کلستیرامین به ماده متصل می شود صفرا اسیدهای موجود در روده ها و از جذب مجدد آنها در بدن جلوگیری می کند. در نتیجه ، بدن نیاز بیشتری دارد کلسترول به تولید جدید صفرا اسیدها و خون سطح سقوط می کند کلستیرامین را می توان به تنهایی یا همراه با استاتین ها و داروهای دیگر استفاده کرد.
نام سازنده
بسیاری از داروها حاوی ماده فعال کلستیرامین نام ماده اصلی را مستقیماً به نام خود دارند. اینها شامل کلستیرامین-راتیوفرم® یا کلستیرامین-هگزال® هستند. اما داروهای قابل جویدن Vasosan® ، Quantalanocol و Lipocol-merz® همچنین حاوی کلستیرامین به عنوان ماده فعال هستند. این مواد شامل پودرهای تعلیق و قرص های جویدنی است. از آنجا که سایر تولیدکنندگان دائماً در حال ساختن نامهای مختلف برای آنچه که در واقع همان دارو است ، هستند ، می توان بدون تغییر در درمان ، دارو را در طول دوره درمان تغییر داد.
نشانگر
کلستیرامین می تواند به عنوان یک مورد استفاده شود مکمل به تغییر در رژیم غذایی و یک رژیم غذایی برنامه ریزی شده برای کاهش کلسترول سطح و در نتیجه خطر قلبی عروقی را کاهش می دهد. کلستیرامین همچنین می تواند در موارد خانوادگی استفاده شود هایپرکلسترولمی، یعنی سطح کلسترول بالا بدون اینکه وجود داشته باشد اضافه وزن. به خصوص اگر یک استاتین ، پرکاربردترین داروی بالا است LDL کلسترول ، اثر کافی ندارد ، می توان از کلستیرامین نیز استفاده کرد.
کلستیرامین همچنین در صورت مبتلایان به بیماری اولیه می تواند به عنوان یک مونوتراپی بدون استاتین استفاده شود هایپرکلسترولمی استاتین ها را تحمل نکنید و یا آنها را به دلایل دیگر رد نکنید. دلیل دیگر مصرف کلستیرامین است صفرا سندرم کاهش اسید مبتلایان شدید هستند اسهال به دلیل از دست دادن اسیدهای صفراوی ، که به طور معمول توسط بدن جذب می شوند.
کلستیرامین می تواند علائم مبتلایان را تسکین دهد. کلستیرامین همچنین می تواند در بستن مجاری صفراوی و خارش مرتبط با آن مفید باشد زردی. استفاده از کلستیرامین همیشه باید با پزشک خانواده معالج در میان گذاشته شود.
ماده / اثر فعال
ماده فعال کلستیرامین متعلق به رزین های تبادل آنیونی است. از آنجا که کلستیرامین به شدت آب دوست است ، اما در آب محلول نیست و نمی تواند تخمیر شود ، نمی تواند در دستگاه گوارش جذب شود. یک کلرید در کلستیرامین متصل می شود و این دقیقاً همان چیزی است که در اثر تماس با اسیدهای صفراوی رد و بدل می شود.
اسیدهای صفراوی ، که به طور معمول تا حد زیادی توسط روده جذب می شوند ، دیگر نمی توانند جذب شوند و با مدفوع دفع می شوند. میزان اسیدهای صفراوی موجود در بدن کاهش می یابد و بدن سعی می کند اسیدهای صفراوی بیشتری تولید کند. این اسیدهای صفراوی از کلسترول ساخته می شوند و بنابراین کلسترول مصرف می شود.
این مصرف از یک طرف منجر به کاهش سطح کلسترول و از طرف دیگر به تعداد بیشتری گیرنده برای می شود LDL و بنابراین به کاهش کلسترول LDL منجر می شود. دقیقاً این LDL مسئول خطر بالای بیماری های قلبی عروقی است و بنابراین کاهش می تواند از بیماری های قلبی عروقی محافظت کند. کلستیرامین خود در طی فرآیند جذب نمی شود ، بلکه دوباره از طریق روده دفع می شود. بنابراین رسیدن به سطح سمی تقریباً غیرممکن است.
