هیدروکلروتیازید

محصولات

هیدروکلروتیازید از نظر تجاری در عوامل ضد فشار خون متعددی در ترکیب با موجود است مهار کننده های ACE, سارتان، مهار کننده های رنین ، داروهای ادرار آور پتاسیم, کلسیم مسدود کننده های کانال و مسدود کننده های بتا. استفاده به عنوان تک آماده سازی (Esidrex) کمتر رایج است. هیدروکلروتیازید از سال 1958 در بسیاری از کشورها مورد تأیید قرار گرفته است.

ساختار و خواص

هیدروکلروتیازید (C7H8ClN3O4S2، Mr = 297.7 گرم در مول) یک بلور سفید است پودر که بسیار کم در آن حل می شود آب. ساختاری شبه سولفونامید دارد. هیدروکلروتیازید از نظر ساختاری نزدیک به اولین کلاز تیازید است.

اثرات

هیدروکلروتیازید (ATC C03AA03) دارای خاصیت ادرار آور ، رقیق کننده ادرار و ضد فشار خون است. اثرات ناشی از مهار جذب مجدد است سدیم کلرید در توبول دیستال نفرون کلیه. این نیز باعث افزایش دفع پتاسیم، پروتون ها (H +) و آب. هیدروکلروتیازید باعث جذب مجدد آن می شود کلسیم.

موارد مصرف

  • فشار خون
  • نارسایی قلبی
  • ادم
  • دیابت بی مزه کلیه
  • هیپرکالکی ایدیوپاتیک و پیشگیری از عود کلسیم-دارای سنگ.

سوuse استفاده به عنوان یک عامل دوپینگ

هیدروکلروتازیازید در بسیاری از کشورها به عنوان ماده ای به اصطلاح "پوشاننده" در ورزش های رقابتی ممنوع است زیرا تشخیص آن را پنهان می کند. تغلیظ عوامل توسط اثر رقیق کننده ادرار آن است. هیدروکلروتیازید ، به عنوان یک آنیون آلی ، می تواند با بار منفی ترشح سایر عوامل را نیز کاهش دهد.

مقدار مصرف

طبق برچسب دارو. معمولاً صبح مصرف می شود. پوست در طول درمان باید از نور خورشید محافظت شود (به زیر مراجعه کنید).

موارد منع مصرف

  • حساسیت بیش از حد به هیدروکلروتیازید و سایر مشتقات سولفونامید (به عنوان مثال ، برخی دیورتیک ها ، آنتی بیوتیک ها)
  • هیپوکالمی مقاوم در برابر درمان
  • هیپوناترمیا
  • هیپرکلسمی
  • علامت دار هیپراوریسمی (نقرس، سنگهای اورات).
  • بارداری
  • نارسایی کلیه

اقدامات احتیاطی کامل را می توان در برچسب دارو مشاهده کرد.

عوارض جانبی

شایعترین اثر سوverse مونوتراپی است هیپوکالمی به دلیل افزایش دفع پتاسیم یونها گاهی اوقات ، اختلالات متابولیکی و الکترولیتی دیگری مانند هیپوناترمی ، هیپومنیزمی ، هیپرگلیسمی و هیپراوریسمی. پایین آمدن از خون فشار ممکن است باعث افت فشار خون ارتوستاتیک با سردرد و سرگیجه پوست واکنش هایی مانند کهیر، اریتم ، خارش ، حساسیت به نور واکنش های پوستی شدید ممکن است ایجاد شود (اپیدرمولیز سمی ، لوپوس اریتماتوز) تعداد زیادی دیگر ، کمتر مکرر عوارض جانبی ممکن است در مطالعات اپیدمیولوژیک ، افزایش خطر ابتلا به بدخیمی های غیر ملانوسیتیک پوست و لبها به صورت سلولهای پایه و سلولهای سنگفرشی با افزایش قرار گرفتن در معرض تجمع هیدروکلروتیازید مشاهده شده است. حساسیت به نور یک محرک احتمالی است. بیماران باید مرتباً پوست خود را چک کنند و ضایعات مشکوک را به پزشک گزارش دهند. پوست باید از قرار گرفتن در معرض آفتاب بیش از حد محافظت شود.