آلرژن ها آنتی ژن هایی هستند که پاسخ ایمنی غیرمعمول و شدیدی را در فرد ایجاد می کنند. پاسخ ایمنی در خدمت مبارزه با ماده ای است که به عنوان تهدید تلقی می شود و به طور معمول برای بدن بی خطر است. این واکنش حساسیت بیش از حد به مواد حساسیت زا را نامیده می شود واکنش های آلرژیک.
مواد آلرژی زا چیست؟
آلرژن ها آنتی ژن هایی هستند که از طریق فعال سازی ایمونوگلوبولین قادر به ایجاد واکنش حساسیت نوع 1 در افراد آتوپیک هستند. در بیشتر افراد ، پاسخ ایمونوگلوبولین فقط در پاسخ به عفونت انگلی رخ می دهد. با این حال ، افرادی هستند که چنین واکنشی به آنتی ژن هایی دارند که معمولاً در محیط یافت می شوند. این استعداد ارثی آتوپی نامیده می شود. در افراد آتوپیک ، آنتی ژن های غیر انگلی افزایش غیر طبیعی ایمونوگلوبولین E را تحریک می کنند آنتی بادی، در نتیجه حساسیت نوع 1 ایجاد می شود. ماهیت حساسیت زیاد از فردی به فرد دیگر (یا حیوان به حیوان دیگر) متفاوت است. برای افراد حساس ، طیف گسترده ای از مواد می توانند به مواد آلرژی زا تبدیل شوند. آلرژن های شناخته شده شامل مدفوع کنه ، گرده ، شوره حیوانات (گربه ، سگ و غیره) ، هاگ قارچ ، ژله رویال ، بادام زمینی ، فندق، ماهی و غذای دریایی، تخم مرغ, شیر، توت فرنگی ، گندم چسب, هستم، عطر ، غذا رنگ می کند، تقویت کننده های طعم ، زهر زنبور و زنبور ، پنی سیلین، پشم ، لاتکس ، نیکلو فرمالدئيد.
توابع ، نقش ها و معانی پزشکی و بهداشتی.
دلایل رشد افراد حساسیت آلرژن ها را می توان در عوامل وراثتی ، عادات شخصی و همچنین محیط یافت. به عنوان مثال ، نشانه ای وجود دارد که کودکانی که مرتباً غذا می خورند فست فود به طور کلی تمایل به آلرژی دارند. سن اولین تماس با یک ماده حساسیت زا نیز نقش دارد: هرچه زودتر فرد در یک زندگی با ماده حساسیت زا تماس پیدا کند ، احتمال ابتلا به آن بیشتر است. واکنش های آلرژیک در مرحله بعد. این به این دلیل است که بدن سیستم ایمنی بدن قبل از اینکه آلرژی به آن حساسیت پیدا کند ، باید حساسیت ایجاد کند. به عبارت دیگر ، سیستم ایمنی بدن باید ماده حساسیت زا را شناسایی و "به خاطر بسپارد" و سپس ایجاد شود آنتی بادی در برابر آن این فرآیند حساس سازی نامیده می شود. با این وجود ، بسته به شخص ، حساسیت به ماده حساسیت زا به زمانهای مختلفی نیاز دارد. برخی از افراد مرحله حساسیت را پشت سر نمی گذارند ، برخی علائم مربوط به مواد آلرژی زا را رنج می برند اما هرگز به طور کامل رشد نمی کنند حساسیت. تماس با یک ماده حساسیت زا توسط استنشاق، لمس ، تزریق یا از طریق غذا. برای محافظت از مصرف کنندگان مبتلا به آلرژی ، آلمان دستورالعمل های مربوط به برچسب مواد آلرژی زا را تعیین می کند که تعیین می کند کدام مواد آلرژی زا باید روی بسته بندی مواد غذایی یا در یک نقطه فروش اعلام شوند. در سال 2006 ، مواد آلرژی زا که نیاز به برچسب گذاری داشتند ، به عنوان مثال ، کرفس, خردل، بادام زمینی ، سخت پوستان ، صدف و چسب-انتقال غلات. آلرژن های به اصطلاح شبه نیز وجود دارند که باعث تحریک می شوند حساسیتعلائم مانند این شامل دود سیگار ، قند شیر، ریزگردها ، مواد تمیز کننده و ازن. موادی که هرگز آلرژی ایجاد نمی کنند ، هوای کوهستان ، خالص است آب، چربی ها ، مواد معدنی نمک و تطهیر شده است ویتامین ها.
بیماری ها ، بیماری ها و اختلالات
واکنشهای آلرژیک معمولی به مواد حساسیت زا باعث تحریک و التهاب در بدن ، در نتیجه تورم در مناطق آسیب دیده است. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- حالت تهوع ، استفراغ و اسهال
- آبریزش بینی ، عطسه کردن
- درد یا فشار در سینوس ها
- خارش دار یا سوزش چشم ، گوش ، لب ، گلو و کام.
- تورم غشاهای مخاطی
- بثورات پوستی
- سرفه کردن
- تنفس سوت زدن یا خس خس سینه
- تنگی نفس
در موارد نادر ، آلرژی می تواند رهبری به شدت واکنش های آلرژیک نام شوک آنافیلاکتیک، که می تواند کشنده باشد. به طور معمول ، واکنش های آلرژیک بر روی بخشی از بدن مانند قسمت های دیگر بدن تأثیر می گذارند بینی، چشم یا پوست. با این حال ، در شوک آنافیلاکتیک، کل بدن واکنش آلرژیک دارد و این معمولاً طی چند دقیقه پس از تماس با ماده حساسیت زا رخ می دهد. آنافیلاکسی به چهار درجه شدت تقسیم می شود:
شدت 1: عطسه ، سرفه ، تشکیل گلو ، خارش ، قرمزی پوست، ادم ، نبض شتابدار. شدت 2: لرزش ، دشوار است تنفس, معده گرفتگی عضلات, گردن رگ ازدحام ، رها کردن خون فشار. شدت 3: افت شدید در خون فشار ، تنگی نفس شدید ، تشنج. شدت 4: رنگ پریده یا مایل به آبی است پوست، از دست دادن هوشیاری ، بدون نبض قابل لمس. اگر شخصی وارد شود شوک آنافیلاکتیک به عنوان یک واکنش به یک ماده حساسیت زا ، آنها به درمان اضطراری نیاز دارند که در آن داروی اپی نفرین به آنها تزریق شود.
